Aksal Yavuz

Bordo-mavili oyuncular ne kanatları çalıştırabildiler ne de merkezden gidebildiler. Hal böyle olunca ne beklenen oyunu oynayabildiler ne de izleyenlere ‘bu da kaçar mı?’ dedirttiler.

Yükü ağır olan işçi başkasının yükünü taşırmış! O anlamda Gbamin, Bartra, Hamsik, Hugo ve Uğurcan, vasat oynayan arkadaşlarının yükünü sırtlarına alıp taşıdılar, her biri iki kişilik oynadı.

Beklentinin altında kalanlar, sonradan oyuna dahil olanlar, yedek kulübesinde oturanlar, alınan üç puan için yatsın kalksın Uğurcan, Gbamin, Bartra, Hugo ve Hamsik’e dua etsin, teşekkür etsinler. Yetmedi hafta boyu kuş sütü ve üzüm kurusuyla beslesinler!

Her hafta üzerine koyan Gbamin hem rakibi karşılamada hem de pas oyununda harika oynadı. Fildişi Sahilli oyuncunun ayaklarında mıknatıs vardı sanki!

Sakatlığını tamamen atlatan Hamsik’in Trabzonspor’un eli, ayağı, gözü, dili olduğu bir kez daha tescillendi. Formasından uzak kalmaması, bir daha sakatlanmaması için Trabzonsporluların Hamsik’i el üstünde taşımaları, sarıp sarmalamaları,

70’li, 80’li yıllarda plastik topa ayak vurmaya başlayan çocuklar, bakkaldan aldıkları çikletten o’nun fotoğrafının çıkmasını isterdi…

O yılların uzun saçlı, yakışıklı yaman delikanlıları kendini o’na benzetmeye çalışırdı…

Annesinin, babasının elinden tutarak yürüyen afacan minikler, Trabzonspor posterine her baktığında minicik parmağıyla o’nu işaret ederdi…

Mahalle aralarında, toprak sahalarda kendi aralarında maç yapanlar, kendini Kadir ağabeylerinin yerine koymak, adını almak için birbiriyle kıyası yarışmış, inat ederek kapışmışlardır…

Zamanın gençleri yavuklusunun gözüne girmek, gönlünü fed etmek için saçını ‘Kadir abileri’ gibi uzatır, o’nun gibi tarar, o’nun gibi yürümeye çalışmışlardır….

Giyimine-kuşamına, saçına-başına özen gösteren, bordo-mavi tarağı arka, horozlu aynayı ön cebinde taşıyan gençlerin İspanyol paça pantolon ve uzun saç merakı; o’nu bu denli sevmelerindendi…

O yıllar doğan çocuklara

Bu köşenin yazarı olarak konuyu kaleme alıp, kâğıda dökmeye utanıyorum!

O anlamda…

Konuşmaya, koşmaya yeni başlayan, nefes alıp verdiği müddet o cümleyi hiçbir zaman kullanmamasını tembih ettiğimiz bebelerden...

Futbolla yeni tanışan genç filizlerden…

‘Sevmeyi, sevilmeyi ilke edinin’ diyerek nasihat ettiğimiz delikanlılardan…

Futbolu sevdirmeye çalıştığımız, çocuklarının yetenekli olduğu için futbola devam etmesinde ısrar ettiğimiz aile büyüklerinden…

Tribünlerde yerinizi alın, futbola renk katın dediğimiz bayanlardan ve de elleri öpülesi annelerden…

Özetle ‘Ben topraktan bir canım’ diyen herkesten özür diliyorum!

Süper Lig’de iki ileri, bir geri giden Trabzonspor’un Monaco’ya uyguladığı farklı galibiyet tarifesi; Avrupa’da yankı uyandırmasının yanı sıra hem camiada morallere tavan yaptırdı hem de oyuncuların özgüvenini yerine getirdi… 
Merak edilen, Avrupa’da ses getiren Trabzonspor’un, Beşiktaş başta olmak üzere diğer şampiyon adayı takımlara İstanbul’dan ‘Geri dönüşün’ sinyalini gönderip göndermeyeceğiydi!
İlk yarının kısa bir özetini geçecek olursak, birçok maça yüksek tempo eşliğinde başlayan, oyunu sürekli kanatlara yaymaya çalışan, iştahlı oynayan çalışan siyah-beyazlı takımın oyuncularının topla birlikteliğine müsaade eden Trabzonsporlu oyuncular, ayağa hızlı ve isabetli paslarla oyunu örerek sonuca gitmeyi çalıştılar, karşılığını da aldılar… 
Atılan üç gol de bordo-mavililerden geldi, Gomez ve Trezeguet rakip ağları, Larsen kendi ağlarını havalandırdı…
İkinci yarıya Beşiktaş daha etkili başladı ancak 59’da Bardhi, Ersin ile karşı karşıya kaldığı pozisyonu gole çevirse

Dün gece Trabzon’da aniden çıkan, şiddetini her geçen dakika artıran fırtına, harika oyunla karışık gol yağışı küresel ısınmadan kaynaklı değildi; Avcı’nın öğrencilerinin Monaco kalesine yolladığı füzelerindendi!

Doğrusunu söylemek gerekirse, Fransa temsilcisi bir hafta önce evinde oynadığı karşılaşmadan daha etkili başlayan taraftı.

İlk bölümlerde yüreğimiz ağzımıza gelmedi değil. Fakat Uğurcan Çakır da harika başladı. Fransızlara ‘buradan çıkış yok, hoş geldiniz ama eliniz boş döneceksiniz’ diyen ilk oyuncuydu Trabzonspor’da. Kedileri kıskandıracak kurtarışlara imza attı kaptan!

Sarr ve Nübel, Trabzon’dan çıkışın, farklı skordan kaçışın, kurtuluşun olmayacağını tahmin etmiş olacaklar ki, gol sağanağını başlatmak onlara nasip oldu! Trabzonsporlular adına şansın kapıyı kırması böyle bir şey olsa gerek!

Futbol özgüvenle oynanan bir oyun. Ne olduysa rakibin kendi kalesine attığı golden sonra oldu; bordo-mavili oyuncular rahatlayarak derin bir ‘oh’ çektiler…

İkinci yarı Siopis ve Hugo hamlesi aklını başından aldı

Koca bir ilk yarıyı boşa harcadı Trabzonsporlu oyuncular. Bırakın pozisyona girmeyi, rakip kaleyi bulan şutları dahi yoktu. Başakşehir’in puan kaybetmesi halinde maç fazlasıyla lider olacaklarını, moral bulacaklarını bildikleri halde.

**

Bir takım bu kadar mı etkisiz oynar? Bir takım kendi sahasında bir maça bu kadar mı isteksiz başlar? Geçen senenin şampiyonundan bahsediyoruz. Şampiyon olan kadronun yarısından fazlası değişmiş olsa bile, zamana ihtiyaçları olsa bile… Nihayetinde hepsi kaliteli ayaklar.

**

Havalara girip koşmazsanız, topu ayağınıza beklerseniz, mücadele etmezseniz, sergilenen oyuna futbol demek için bin şahit lazım. Top ayağınıza geldiğinde yardımlaşmazsanız, takım oyunundan uzaklaşıp kendinizi ön plana çıkarmaya çalışırsanız sıradanlaşırsınız, adınız, şanınız, namınız ne olursa olsun…

**

Trabzonspor o oyunla, al gülüm, ver gülümle ve de bir eksikle, tek kanatla sabaha kadar oynasa Kasımpaşa’ya gol atamazdı, hele de ilk yarı.

Yusuf’un sağ tarafta oynatılması Kasımpaşa’nın ekmeğine yağ sürdü, rakibe büyük ödüldü! O anlamda

En sonda söyleyeceğimizi baştan söyleyelim:Trabzonspor 3-1 mağlup oldu ancak kaybedilmiş çok şey yok; iddiası hala devam ediyor. Zira lider Ferencvaros da, Kızılyıldız’a mağlup olduğu için grupta işler iyice karıştı. Yeter ki kalan maçlarda benzer hatalar yapılmasın.
Ah Gomez ah! Ne gerek vardı faulü aldıktan sonra o hareketi yapmaya. Zaten Gürcü hakem de o anı bekliyor gibiydi, tartışmalı penaltı pozisyonunu beklediği gibi…
Böyle bir karşılaşmada, üstelik deplasmanda maçın hemen başında bir kişi eksik kaldığınızda; oynanacak dakikalar sıkıntılı geçer, deyim yerindeyse işiniz iğneyle kuyu kazmaya döner tamam da…
Her şeye rağmen böyle bir turnuvada, ülkede şampiyonluğa oynayan bir takım bu kadar basit goller yememeli, o kadar çok pozisyon vermemeli, o kadar çok hata yapmamalı.
O anlamda bordo-mavililer, taraftarı ev sahibi takımın seyircisinden fazla olan statta Monaco’ya erken teslim oldu; oynanan futbol, alınan skor yakışmadı!
Onlara yakışan; şanslarının devam ettiği grupta, Fransa’da aldıkları skoru unutup, kalan maçları kazanarak gruptan

Bordo-mavili oyuncular bir maça da hata yapmadan, mağlup duruma düşmeden başlasa. Tüm liglerde rakiplere en çok ikramda bulunan takımlar arasında açık ara öndedirler muhtemelen!

Tüm liglerde bu kadar hata yapan takımı mercekle arasanız bulamazsanız! Her hafta aynı hatalar, fotokopi makinesinden çıkmışçasına. Sadece maçların ve hata yapan oyuncuların ismi değişiyor…

Kayseri’de bu kervana Uğurcan da katılmış oldu. Kaptanın yaptığı hata için nazar boncuğu olsun deyip geçelim.

**

Milli aralar eksiği olan, zamana ihtiyacı olan takımlara ve de hazır olmayan oyunculara ilaç gibi gelir!

Mini araya en çok ihtiyacı olan takımlardan biri de Trabzonspor’du. Zira şampiyon olan kadronun yarısı değişmiş. Üstelik birçok oyuncu takıma son anda katılmış.

**

Temaslı oyuna bayılan, kapanan, iyi mücadele eden takımlar karşısında mağlup duruma düştükten sonra işiniz hiç de kolay değildir. Hele deplasmanda oynuyorsanız. Zaten yedi hafta içinde Antalya ve Adana’da kaybedilen iki maçı unutamamışken; ister istemez mağlubiyetlerin baskısını hissedersiniz&