Aksal Yavuz

Futbolda geçmişte yaptıklarınız, bazılarının bazı alışkanlıklarını değiştirmeye yetmeyeceği son birkaç hafta içinde çok daha iyi anlaşıldı.
Bordo-mavi bayraklar caddelerde ve iş yerlerinde dalgalanmaya devam ediyorken, şampiyonluğun teri henüz kurumamışken, üstelik lig yeni başlamışken Abdullah Avcı’yı acımızca eleştirmek, ismini masaya yatırarak tartışmaya açmak... Zararını tabi ki Trabzonspor görüyor.
Lige istediği gibi başlayamayan Trabzonspor, aynı teknik adamla şampiyon oldu oysa.
Kadrosu büyük değişime uğramış, zamana ihtiyacı olan bir takımdan bahsediyoruz.
Sonra da ‘Trabzonspor yıllardır niye şampiyon olamadı?’ Futbolda süreklilik; sistemli, sabırlı çalışma esas olduğuna göre…
Kızılyıldız karşısında oynanan futbol, alınan galibiyet ilaç gibi geldi. Devamını bekledi bordo-mavililer.
Rakibi karşılamada sıkıntı yaşayan Trabzonspor defansının yaptığı akıl almaz hataları telafi etmek, beraberliği yakalamak için 41 dakika uğraştı başta Hamsik, Trezeguet, Bakasetas ve Siopis olmak üzere diğerleri…

Avrupa’da yoluna devam etme, Süper Lig’de hafta sonu oynayacakları Gaziantep maçı öncesi silkinip kendine gelme maçında öyle bir Hamsik izledik ki; anlatmaya kelime yetmez, zaten yerimiz de yetmez.

Biz yine de birkaç kelimeyle özetlemeye çalışalım; oynadı, oynattı, yönetti, yönlendirdi, oyun geçişlerinde başrol oynadı, yetmezmiş gibi golünü de attı Trabzonspor’un lideri. Sadece Trabzonsporluları mest etmedi, taraflı, tarafsız herkesi kendine hayran bırakmıştır Hamsik.

Slovak futbolcu, haftalardır kötü oynayan, galibiyete hasret Trabzonspor’un silkinip kendine gelmesinde, bir diğer ifadeyle ayağa kalkmasının mimarlarından olduğunu söyleyerek, enerji deposu Siopis için de birkaç kelam edelim.

**

Haftalardır rakip takımların istirahat ettiği, adeta piknik alanı ilan ettiği, rakiplerin elini, kolunu sallayarak gezdiği Trabzonspor’un orta sahasında, dün gece Kızılyıldızlı oyuncuların başına nöbetçi kolluk kuvvetleri gibi dikildi, iki pas yapmalarına müsaade etmedi… Bitmez tükenmez enerjisi bir yana da, sahi Siopis kardeş

Trabzonspor’un kadrosu geçen sezona oranla bayağı değişmiş. Dün gece de sekiz çiçeği burnunda oyuncusuna forma verdi Abdullah Avcı…
Futbolda değişimler bazen sıkıntılı sonuçlar doğurabiliyor; sancıları şiddetli olabiliyor…
Antalyaspor ve Ferencvaros maçları, amatör takım oyuncularının yapmayacağı bireysel zincirleme hatalardan kaybedildi mesela… Adana’da da farklı olmadı, hata yapmaya doymamış olacaklar ki…
Adana Demirspor, evinde taraftarının desteğiyle etkili oynayan bir takım. Bordo-mavililerin dağınık oyunu, hatlar arasındaki kopukluk, ayağına aldığı topla kafasına göre oynayan, daha doğrusu oynamaya çalışan Avcı’nın öğrencileri, Adana Demirsporlu oyunculara iştah şurubu gibi etki yaptı. Rodrigues, o iştahla öyle bir frikik attı ki, hakikaten şapka çıkarılır o gole…
Trabzonsporlular, Maxi Gomez’i bir kez topla buluşturdular, o da penaltı oldu, hepsi o kadar. İkinci yarıya Ömür ve Hamsik ile başlasa da Abdullah Avcı, iştahlı oyununa devam etti ev sahibi, orta sahayı ele geçirmenin yanı sıra kanatları iyi kullandılar, kaptıkları

Bu kadar kötü bir ilk yarı, inanılır gibi değil. Aynı suda iki kez yıkanılır mı? Trabzonspor ilk yarı üç kez yıkandı desek! Bir değil, iki değil, üç kez saç ve baş yolduran hata yaptılar…

Hadi ilk gol iş kazası, oldu bir kere.

Rakip on kişi kalmış; kızartılmış ekmeğe bal ile tereyağı sürülmüş, afiyetle, iştahla yemeniz gerekirken, defans arkasına atılan uzun bir topla ikinci golü yiyorsunuz, buyurun buradan yakın! Benim karnım tok, siz yiyin diyorsunuz ev sahibine!

Elin oğlu ikramı geri çevirir mi? Misafir umduğunu değil, bulduğunu yermiş. Bir eksik oynayan ev sahibi, misafiri kendi sahasında karşılayarak rızkını aradı ve de buldu…

Tanımakta zorlandık bordo-mavili oyuncuları. Bırakın UEFA Kupası maçlarını, köyler arası oynanan turnuva maçlarında bu tip hatalar yapılmaz, o goller yenmez! Bir değil, iki değil, üç be arkadaş…

Üstelik bu golleri rakip kalede gol ararken, atağa kalkarken, kaptırdığınız toplardan yiyorsunuz. Hakikaten şaka gibi! Alan ve adam savunması tatilde! Hatlar arasındaki mesafeye konut inşa edilirdi!

Fark bire inmiş, rakibin enerjisi

Trabzonspor’u yönetenler, futbolun ilk haftalara dair Trabzonspor adına yazdığı mektubu okumaları; eksik mevkilere kaşla göz arasında transfer yaparak Trabzonspor’u daha da güçlendirdiler.
Son transferlerden Gabamin, Bartra, Bardhi sahada, Gomez ve Umut kulübede görev beklediler. Yusuf da tribünde…
Dememiz o hem Süper ligde hem Avrupa’da başarılı olmak için bu değişime ihtiyaç vardı. Aksi halde gelecek haftalar onlar adına zor geçebilirdi. Düşünün lige başladıkları kadro ile dün akşam sahada olan, oynayan kadro arasında bayağı bir fark vardı…
Maça gelince…
Futbol evrensel bir oyun olmasına rağmen, değişimlerde zamana ihtiyaç olduğunu söylemeden geçmeyelim. Oyuncuların birbirini tanımaları, teknik adamın oyun sistemine alışmaları biraz zaman alır.
Fakat şu bazen gereksiz yapılan yan paslar, geriye oynamalar takımı golden etmesi bir yana, gol yemenize sebep olabiliyor. O anlamda ilk yarının kısa bir özetini geçecek olursak; iyi kapanan, zaman zaman atağa kalkan Ümraniyespor karşısında hızlı ve isabetli pas yapamadı

Şampiyonlar Ligi’ne gidememek dünyanın sonu değil! Morallerin yerle bir olduğu doğru da… Hayat da, ligler de devam ettiğine göre geleceğe bakmak gerekir.
Avrupa Ligi’nde rakiplerin Trabzonspor’un dişine göre olması; bozulan morallere ilaç gibi geldi! Eksik bölgelere takviye yapılması da moralleri biraz daha yukarı çekti.
Rakiplerinin güçlendiği sezonda, bordo-mavililer köprüden önce son çıkışta o takviyeleri yapmamış olsaydı hem Avrupa Ligi’nde hem de Süper Lig’de sıkıntı yaşayabilirdi. Bunun bir de Ziraat Türkiye Kupası maçları ayağı var.
Düşünün, Visca ve Hamsik yoktu zaten, Uğurcan, Bakasetas ve Ömür de sakatlar kervanına eklendi. Anlayacağınız şampiyon kadronun yarısı yoktu dün gece. Muhammet Taha’nın da ilk resmi maçıydı.
Genç kaleciye parantez açarak başlayalım, 31. dakikada Mertens’in vurduğu topa sakız gibi uzayarak kurtarması hem izleyenlere hem de takım arkadaşlarına derin bir oh çektirdi! Tıpkı ilk yarı Trezeguet ve Djaniny’nin pozisyonlarında Galatasaraylıların çektiği

Her maçın ayrı bir hikayesi vardır. Dün geceki hikâyenin de güzel başlayıp, harika bitmesi için bilinen tüm dualar okundu; ülke puanı ve Trabzonspor için…
Şifre; iki farkı galibiyet, parola; Şampiyonlar Ligi. Siz bakmayın ilk yarının golsüz bittiğine. Trabzonsporlu oyuncuların kaçırdığı o kadar pozisyon var ki… Bardhi bir yandan, Djaniny’i diğer yandan, Cornelius havadan, neler kaçtı neler…
Onlardan biri gol olsa, rahatlayacağız, derin bir nefes alacağız. Trabzonspor’un ikiyi bulması işten değildi. Hele Djaniny’nin, Ryan ile karşı karşıya kaldığı o an. Djaniny, topun altına girip kalecinin üstünden aşırabilse...
Doğrusunu söylemek gerekirse, futbol şansı da Danimarkalı oyuncuların yanındaydı, bilhassa kaleci Ryan’nın…
Anlayacağınız bilhassa ilk yarı salladı ama yıkamadı Trabzonspor. Kopenhaglı oyuncular oyun disiplininden hiç kopmadılar. Her alanda inanılmaz pres yaptılar, iyi alan daraltılar. Ayrıca hiç hata yapmadılar.
75’te Ryan’ın inanılmaz çıkardığı top, maçın en büyük kırılma anı idi. Orta

Siz, Süper Lig’de şampiyon olmakla milyonların gönlünde taht kurdunuz, tarihe geçtiniz.
Yıllardır şampiyonluk hasretiyle yanıp tutuşan milyonlarca Trabzonsporlunun içindeki kor ateşi söndürdünüz; mutlu ettiniz, bayram ettirdiniz.
Trabzonsporlulara öyle bir sezon yaşattınız ki, o güzelliği yaşayanlar sonunu o kadar güzel bağladılar ki; dillere destan kutlama yaptılar, anlatmaya kelimeler yetmez, çocuklar gibi sevindirdiniz…
Dünya şampiyonluk kutlamalarını hayranlıkla izledi. İzleyenler bir daha, bir daha izledi, izlemeyenlere tavsiye etti:
‘Türkiye’de Trabzonspor diye bir takım var, rakiplerine açık ara fark atarak şampiyon oldular. Dünyanın her yerinde kutlama yaptılar, çok kalabalıklar. Trabzon’a sığmadılar Karadeniz’de devam ettiler...’
Sıra Avrupa’ya geldi çocuklar…
Sizden öncekiler, yani ağabeyleriniz Trabzon’da kimleri dize getirmedi ki…!