Belma Akçura

Milliyet Gazetesi Fotoğraf Servisi Müdürü Bünyamin Aygün’ün “Kara Kıtanın Beyaz Çocukları” sergisinde, insanlığın nereye doğru yol aldığını kare kare izliyorsunuz...Dünyada ırkçı zihniyetin ve savaşların sonu yok gibi…

Savaşlarla bulunduğunuz coğrafyada sizin kaderinizi belirliyorlar. Kökeninize, dininize, dilinize, cinsiyetinize, cinsel tercihinize, derinizin rengine bakıyorlar. Farklı olana yönelen nefret söylemlerini, nefret suçuna dönüştürüyorlar. Kendilerine benzemeyen insanları daima ötekileştirerek yalnızlaştırıyorlar.

Mülteci olan, ayrımcılığa uğrayan, onuru çiğnenen, ezilen, aşağılanan, yok sayılan insanın ne yaşadığını hissettiğini asla bilmiyorlar.
Savaşlar ve ırkçılık üzerine yüzbinlerce sayfalık kitaplar yazabilirsiniz ama bazen de olanı biteni tek bir fotoğrafla hafızalara kazırsınız…

Atakan’ın zekasında yüzlerce çocuk olduğunu dikkate alarak, onları ‘medyatik’ hale getirmeden, en iyi şekilde nasıl bir eğitim almaları gerektiğini konuşmalıyız

Atakan Kayalar. 10 yaşında bir çocuk. Önce bir kitapçıda felsefe ile ilgilenen bir twitter kullanıcısının dikkatini çekti. Atakan beş ay içerisinde 250 kitap okuduğunu söyledi. Jean-Jacques Rousseau’dan Nietzsche’ye, Aristo’dan Spinoza’ya oradan da Platon’a uzandı. Felsefenin öneminden söz etti. Twitter kullanıcısı iki saat süren bir sohbetin bir bölümünü sosyal medyada paylaşınca Atakan Türkiye’nin gündemine oturdu.

Gazeteler yazdı, ana haber bültenlerine ailesi ile birlikte konuk oldu. Özel okullar devreye girdi. Millî Eğitim Bakanlığı ilgilendi. Sosyal medyada paylaşım rekoru kırdı. Ancak kitap okuyan bir çocuk üzerinden olası sonuçları düşünülmeden başlatılan tartışma, haliyle sosyal medyayı her zaman olduğu gibi yine ikiye böldü.

Öyle ki aralarında öğretmenlerin de olduğu bazı sosyal medya kullanıcıları,

Çin’in Vuhan kentinde başlayan salgının küresel boyutlara varması ırkçılığı da beraberinde getirdi. Oysa ırkçı yaklaşımlar sergilemek hiç kimseyi hastalıktan korumazKoronavirüs nedeniyle dünyanın neredeyse her yerinde Çinlilere karşı akıl dışı yaklaşımlar sergileniyor. İtalya’nın Venedik kentinde Çinli bir çifte, gençlerden oluşan bir grup tükürdü. Çinli öğrenci trende ırkçı hakaretlere maruz kaldı. Torino’da bir restoranda, yıllardır İtalya’da yaşayan Çinli bir aile hakarete uğradı. Güney Kore’nin başkenti Seul’de bir restoran, kapısının girişine “Çinlilere izin yok” yazılı bir afiş astı. Dünyanın birçok yerinde Çin restoranları büyük oranda müşteri kaybetti. Bazı bölgelerde Uzakdoğulu öğrencilerin dersleri askıya alındı. Kanada’da yaşayan Çinli bir kadın, bir alışveriş merkezinin otoparkında bir erkeğin “Koronavirüsünüzü düşürdünüz” şeklinde alaycı ifadelerine maruz kalırken

Yine bir deprem ve yine sosyal medyanın doğru bilgiye dayanmayan haber ve gerçeği yansıtmayan eski görüntülerle yol açtığı karmaşa! Oysa felaketin ve acının sınırı yoktur, bütün toplumu kapsar24 Ocak 2020. Saat 20.55. Elazığ’ın Sivrice ilçesinde 6.8 büyüklüğünde meydana gelen deprem sonrası sosyal medya anında harekete geçti. Söz konusu depreme ait olmayan çeşitli zamanlara, başka olaylara ait fotoğraflar yayımlandı. Ölenlerin, yıkılan binaların, kurtarılmayı bekleyen insanların sayısı bazı kurumların, sonradan “biz böyle bir açıklama yapmadık” diye yalanladığı “resmi açıklamalarla” paylaşıldı.

Bir twitter kullanıcısı, depremden 1.5 saat sonra, yıkılan bina görüntülerini paylaşırken şu ifadelere yer verdi: “Son görüntüler… Esas hasar sabah gün ışığında ortaya çıkacak. Ama enkaz altında kalan çok sayıda vatandaşın olduğu haberleri geliyor ve ölü sayısı maalesef yükseliyor. Sayı vermek istemiyorum. Çünkü doğrulatmak bu karmaşada zor.”

Türkiye’de çok sayıda alternatif tiyatro, bu tiyatroların da son derece profesyonel oyuncuları var. Asla izleyicisiz kalmıyorlar. Sorun şu ki geleneksel, kurumsallaşmış tiyatroların, oyunlarının ve oyuncularının dışına çıkmayan medya bunları görmüyor

Entropi Sahne’den içeri girdiğimde tam olarak neyle karşılaşacağımı henüz bilmiyordum.

Bildiğim tek şey; Charlotte Jones’un gerçek olaylardan esinlenerek kaleme aldığı, Beste Yelken ve Aysu Nalbant Özkan’ın oynadığı “Havada Yüzmek” adlı tiyatro oyunu sahnelenecek.

Yönetmenliğini dramaturg Zerrin Akdenizli’nin yaptığı oyun, evli bir adamla ilişkisi olduğu gerekçesiyle iffetsizlikle suçlanan Miss Baker ile cinsel kimliğini reddeden Miss Kitson’ın aileleri tarafından zorla akıl hastanesine kapatılmasını konu alıyor.

1922’den itibaren 50 yıl boyunca bir akıl hastanesinde tutulan, buna karşın yaşadıklarıyla başa çıkmanın yolunu arayan iki kadının gerçek hikâyesi... 

Bir kitaba bir bilet

Tek perdelik muhteşem bir oyun ve inanılmaz başarılı iki profesyonel oyuncu. Fakat benim asıl anlatmak

29 Nisan 2017’den beri erişimi bize yasaklanan Wikipedia yeniden hayatımıza girdi. Bu süreçte Wikipedia dijital ansiklopedisini güncelledi, pek çok teknik değişim gerçekleştirdi. Haliyle kullanıcı alışkanlıklarını da değiştirdi

Bilgi kesilince, insanlar dünyadaki gelişmelerin uzağına düşmüş duygusuna kapılır. Türkiye’de Wikipedia’nın engellenmesi, önemli bir dersi kaçırmış, bilgiden eksik kalmış bir öğrencinin, kapıda beklemesi gibi bir ruh hali yarattı. Oysa Wikipedia Türkiye’yi bir terör örgütünün destekçisi gösteren maddelerin içeriğini düzeltse sorun çözülecekti.

Sorun yaklaşık üç yıl sonra çözüldü. Wikipedia Facebook sayfası üzerinden #WeMissTurkey (Türkiye’yi özledik) hasthag’iyle bir kampanya başlattı. Anayasa Mahkemesi, Wikipedia’nın erişime kapatılmasını hak ihlali saydı.

Karar 6’ya karşı 10 üyenin oylarıyla verildi. Gerekçeli kararda, sürekli içeriği güncellenen sitenin erişime engellenmesinin yarattığı

Medya kuruluşları, aşı gibi halk sağlığı ve ulusal güvenliği ilgilendiren konularda, yayınlarında yer verdikleri sansasyonel isimlerle ilgili hassas davranmaya çağrılıyor.Bir televizyon kanalında programa konuk olan Prof. Dr. Canan Karatay, bazı ülkelerde “din bakımından” hiç aşı yapılmadığını ve İsrail’in de bu ülkelerden biri olduğunu iddia etti. Karatay’ın bu sözleri sosyal medyada tartışmalara yol açtı. Çocuk ve genç psikiyatristi Doç. Dr. Veysi Çeri, Twitter hesabından “Şimdi sormak istiyorum: Bir insan milyonlarca çocuğun hayatını ilgilendiren bir meselede nasıl böyle rahatça yalan uydurup, milyonların önünde bunu çekinmeden söyleyebilir?” diye yazdı.  Evet, soru buydu: Bilgiye inanılmaz bir hızla ulaşılması mümkün olan bir çağda, milyonlarca insanı ilgilendiren bir konuda, bir bilim insanı doğruluğu şüpheli bir bilgiyi paylaşmakta nasıl olur da sakınca görmez?  Küçük bir araştırma sizi doğru bir bilgiye götürebilir. İsrail’de aşı yapılmadığı iddiası doğru değil.

Ülkelerin iklim değişikliğiyle mücadele gücünü artırmaları, geçen yıla damgasını vurdu. Medyanın da küresel ısınma konusunda sorumluluk alanını çizmekte yarar var.Henüz başındayız, ama 2020’nin en can alıcı konusu küresel ısınma ve iklim değişikliği olabilir mi?  Henüz başındayız, ama 2020’nin en can alıcı konusu küresel ısınma ve iklim değişikliği olabilir mi?  Öyle görünüyor. Geride bıraktığımız bir yıl içerisinde dünya genelinde doğal afetler 4 bin 570 insanın hayatını kaybetmesine ve 140 milyar dolara mal oldu. Karbondioksit kirliliği rekor kırdı. Grönland’da bir buzulun 100 metre erimesi, deniz seviyesinin 1 milimetreden fazla yükselmesine yol açtı.             

Hükümetleri iklim değişikliği konusunda harekete geçmeye davet etmek üzere eylemlere dünya çapında 4 milyon kişi katıldı. Küresel ısınmadaki bu hız durdurulamazsa, dünyanın başka daha büyük bir sorunu olmayacağının da altı çizilerek... Çevre bilinci birçok