A. Can Nizamoğlu

Fenerbahçe

Advokaat yanlış bir on birle maça başladı. Hollandalı teknik adam muhtemelen Ozan’ın sağ bekte, Babel karşısında ağır kalacağını düşündü ama bu düşünce onu Hasan Ali’yi sağa çekip uzun zamandır oynamamış İsmail’e şans vermeye itince ortaya iki kanatta da aksayan bir savunma kurgusu çıktı. Nitekim Beşiktaş’ın golü, oynadığı 45 dakika boyunca hiçbir varlık gösteremeyen hatta yediği çalımlarla bizi 15-20 sene öncenin futboluna götüren İsmail’in kanadından geldi.

İkinci yarıda Ozan’ın sağ beki toparlaması ve orta sahanın çok uzun zaman sonra topa basan, ara pası atabilen bir oyuncu görmesiyle kanatlar bir miktar kapatıldı ve bir de gol pozisyonu bulundu! Fakat oyun anlamdaki mahkûmiyet değişmedi.

Fenerbahçe’nin Atibasız Beşiktaş karşısında dahi pozisyona girememesi bir niyet veya plan eksikliği değil güçsüzlüktendi. Nitekim son dakikada gelen gol, puan cetvelinde geride, oyunda da 9 kişi kalmış olmanın etkisiyle bir galibiyet sevinci yaratsa da bu durum Vodafone Arena’da sahaya futbol adına hiçbir şey koyulmadığı gerçeğini değiştirmiyor; tıpkı TT Arena’da da koyulamadığı gibi.

Uzatma dakikalarında gelen golde topu ağlara Marselo göndermiş, Fabri boşa çıkmış ve

Fenerbahçe kadın voleybol takımının Galatasaray’ı mağlup edip şampiyon olduğu maçın ardından iki takım sporcularının kol kola vererek çektirdikleri fotoğraf şimdiden yılın fotoğrafı ilan edilmeli. Bizim, ikincilik seremonilerine katılmamaya alışık spor kültürümüze (maalesef), bu müthiş karenin de katılması, sporun kavgadan ibaret olmadığına inanan sporseverleri mutlu ettiği kadar çok şaşırttı, şaşırttığı kadar çok mutlu etti.

Bu güzel tablonun ortaya çıkmasında bir adım fazla atan Galatasaray yönetici ve oyuncuları bu davranışları ile büyüdüler; adeta kaybederken kazandılar. Aynı şekilde Fenerbahçeli yönetici ve oyuncular için de elde ettikleri büyük başarıyı taçlandırmanın daha iyi bir yolu olamazdı.

Ortaya çıkan güzelliği isterseniz branşın voleybol, isterseniz de sporcuların kadın olmasına bağlayın, bu tarihi fotoğrafın değeri azalmayacaktır. Çünkü tıpkı olumsuz ve çirkin davranışlar gibi, olumlu ve güzeller de, sonraki davranışlarımızı etkileyecek şekilde bilinçaltımızdaki yerini alır; bu kare de aldı.

Fakat tıpkı mikropların temiz ve sağlıklı ortamlardan hoşlanmamaları gibi, bu tarihi görüntü bazılarını rahatsız etti, bazıları da onu espri malzemesi yapmaktan

"Futbolun adaleti yok” klişesi belki bir doksan dakika için anlamlı olabilir ama uzun vadede futbol o kadar da adaletsiz değil.

29 haftası geride kalan STSL’de puan cetvelinin ilk beş sırasında yer alan takımlar, anlaşmışlarcasına dörder puan farkla sıralanıyor. Bir yandan bu sıralama diğer yandan da takımların sezon başından bu yana ortaya koydukları performans düşünüldüğünde, ortada adaletsiz bir durum olduğunu söylemek zor.

Beşiktaş

Başakşehir’in Beşiktaş’ı yenmesi değil de rakibini ilk 20 dakikada teslim olması şaşırtıcı oldu. Bu sonuç iki gerçeğin altını kalın çizgilerle çizdi: bir, Cengiz Ünder için ülke futbolu adına gönül rahatlığı ile umutlanabiliriz; iki, Atiba Beşiktaş için o denli kritik ki biraz sendelediğinde dahi takım tanınmaz hale gelebiliyor.

Başakşehir deplasmanındaki performans ve sonucun zihinlerdeki Beşiktaş imajını yaraladığı bir gerçek fakat zirvedeki bu kapışmanın nihai sonucu değiştireceğini söylemek hâlâ kolay değil. Bu nedenle bugün yapılan eleştirilerin yanıtı “göreceksiniz Beşiktaş şampiyon olacak” olmamalı. Kimse onun tersini iddia etmiyor zaten, iddia Beşiktaş’ın üstesinden gelmesi gereken eksikleri olduğu.

Fenerbahçe

Fenerbahçe

1995 yılı ünlü aktör Hüg Grent’in yeni palazlandığı, her geçen gün yıldızının parladığı bir yıldı. İşler onun için o kadar iyi gidiyordu ki güzel sevgilisi Liz Hörli ile olan ilişkisi parmak ısırtıyor, yeni filminde başrolün kendisine önerileceği konuşuluyordu. İşte tam da bu dönemde Grent, bir hayat kadını ile yakalandı.

Hayranları Grent’in böyle bir hata yapmasına, karşılığında 60 dolar ödediği birkaç dakikalık bir zevk için tüm elde ettiklerini ve edeceklerini riske atmasına bir türlü anlam veremedi. Bu olaydan sonra korkulanın aksine Grent’in kariyeri sona ermedi. Hatta bu yaşananların onun ünlü olmasına yardım ettiğini iddia edenler dahi var ama bu skandal Grent’in, sevgilisi Hörli’yi sonsuza dek kaybetmesine neden oldu.

Bir çuval incirin berbat edilmesi bu olsa gerek.

İnsanların, özellikle her şey yolundayken, neden büyük hatalar yaptıkları üzerine önemli çalışmalar, kitaplar var. Bunlardan bazıları aslında herkesin hata yaptığını fakat göz önünde giden kişiler hata yaptıklarında bunların dikkat çekici olduğunu iddia ederken bazıları da işlerin çok yolunda gitmesinin insanları hata yapmaya meyilli hale getirdiğini savunuyor. Bu fikirler ilginizi çekmiş olabilir ama

Derbinin normal süresi tamamlandığında iki takım taraftarının akıllarında da çok başka düşünceler vardı ama De Souza’nın uzatma dakikalarındaki golü bu düşüncelerdeki mutluluk payını tamamen Fenerbahçelilere transfer ederken sarı kırmızılılara teselli dahi bırakmadı.

Fenerbahçe

Dik Advokaat maçtan önce “bu maçlar her şeyden önce itibar mücadelesidir” dedi ama Fenerbahçe derbide pek de itibar kazanacak bir oyun sergileyemedi. Oyun kurmakta çok zorlanan, maç boyunca sadece 166 kez paslaşan ve topa sahip olma oranı yüzde 32’de kalan sarı lacivertliler, üç puana ulaştı ulaşmasına da itibar konusu tartışmaya çok açık.

Advokaat’ın öğrencilerini sahaya bir puan için sürdüğünü sanmıyorum. Fakat Lens’in şaşırtıcı, Alper’in de şaşırtıcı olmayan tutuklukları hücumda sarı lacivertlilerin elini kolunu bağlayınca Hollandalı teknik adam golsüz devam eden oyundan hiç de şikâyetçi olmadı. Onun artık tek dileği bir şekilde gol bulmaktı ve bu dilek uzatma dakikalarında gerçekleşti.

Fakat Fenerbahçe’nin dilemekten daha fazlasını yapmaya ihtiyacı var. 86. dakikaya kadar rakip kaleye şut çekme kaydına muvaffak olamayan, maç boyunca köşe vuruşu kazanamayan bir Fenerbahçe’yi çok uzun zamandır

Kuarezma sakatlanarak oyundan çıkmak zorunda kaldığında Şenol Güneş’in önünde iki seçenek vardı: oyuna, ya mevcut skoru (ki 1-1 Beşiktaş için hiç de fena bir skor değildi) korumaya ya da maçı kazanmaya dönük bir oyuncu dâhil etmek. Şenol Hoca her zamanki gibi seçeneklerin en hücuma dayalısını seçti.

Şenol Güneş’i bu tercihi için eleştirmeye kalkmak için oldukça cesur olmanız gerekir. Zira karşınızda ligin en iyi oynayan, en başarılı ve en mutlu takımının teknik direktörü olduğu gibi bu kişinin alametifarikalarının en barizi de işte bu hücuma dayalı oyun anlayışı.

Her savunma oyuncusunun hayalidir Beşiktaş gibi bir takımda oynamak. Çünkü sahadaki diğer altı oyuncu, atak yapmak için ellerinden geleni artlarına koymazken topu kalelerinden uzakta tutarak aslında savunma da yapıyorlar ve oyun genellikle rakip yarı sahada oynanıyor. Bu nedenle Beşiktaş’ın özellikle stoperleri çok iyi olmasa da bu durum fazla dikkat çekmiyor. Hatta Tosiç ve Marselo’nun yerinde Karabükspor’un stoperleri onasa muhtemelen fazla sırıtmaz.

Tabi aynı şeyi bekler için söylemek olanaksız. Gökhan Gönül, ona her bakan Beşiktaşlının içini ısıtırken, Fenerbahçelileri de bir o kadar üzüyor ve onların Aziz

Şampiyonluklar genellikle bir takımın başarısından çok rakiplerin başarısızlığı olarak görülür. Fakat eğer ki bu sene Beşiktaş artık çok yaklaştığı şampiyonluk ipini göğüslerse bu şampiyonluk, rakiplerden bağımsız, mutlak bir başarı olacak. Galatasaray ve Fenerbahçe’nin çok kötü bir sezon geçirdiği ortada, en yakın rakip Başakşehir’in nefesi de tükenmek üzere. Fakat bu etkenler Beşiktaş’ın başarısının nedeni değil sadece onu hızlandıran unsurlar.

Futbolda kazanmanın üç anahtarı güçlü kadro, iyi mücadele ve uyum ise Beşiktaş’ta bunların üçü de var. Askerler, kadife bilekler, iyi atıcılar ve iyi tutucular takımın güçlü kadrosunun kanıtlarıyken sahaya elinden geleni yansıtmanın yanı sıra pozisyonda istediğini yapamayınca hırsından yumruklarını sıkanlar da mücadelenin nişanları. Takımdaki uyumu anlatan en güzel resim ise Taliska’nın gol sevinci.

Beşiktaş bugünkü görünümüyle değil en yakın rakibinden beş puan önde olmayı, ilk dört takım aynı puanda olsa dahi ligin favorisi olurdu.

Bundan sonra Beşiktaş için her maçı final havasında oynamak değil, kontrollü gitmek; Avrupa maçlarını da göz önüne alarak bazen vites düşürüp bazen arttırmak; rakiplerin durumlarına göre hareket

İslam tarihinde hile-i şeriye (bir işi, özünde İslam’a aykırı iken şeklen aykırı değilmiş gibi gösterme çabası) diye bir müessese var. Bu işin ilk kez Abbasi Halifesi Harun Reşid zamanında, dönemin kadısı Ebu Yusuf ile başladığı söylenir. Bu mevzu aslında enteresan ama bu yazının konusu değil.

Bu hile-i şeriye işinin ne zaman başladığından daha önemlisi günümüzde hâlâ devam edecek kadar genlerimize işlemiş olması; hayatımızın her aşamasında.

Bir takımdan örnek vermem sadece o takım bu işleri yapıyor demem gibi algılanmasın zira bu yanlışı yeri geldiğinde istisnasız tüm takımlar yapıyor.

Galatasaray Genel Kurulu, Hakan Şükür ve Arif Erdem’i normal koşullarda üyelikten ihraç etmeyip ikinci aşamada alelacele toplanıp “aidatlarını ödemiyorlar” bahanesini kullanmak isteyince işler arapsaçına döndü.

Bir genel kurul, aidatlarını ödemeyen üyeleri ihraç etmek için Pazar günü apar topar toplanır mı?

Konunun hassasiyeti nedeniyle şunu söylemekte fayda var: Hakan Şükür ve Arif Erdem, 15 Temmuz’dan sonra dahi hatalarından dönmeyerek ne olduklarını ve değil Galatasaray, Türkiye’deki hiç derneğe üye olmayı hak etmediklerini gösterdiler. Fakat böylesine olumlu bir için bile olsa