Osman Şenher

Canımız çok yandı. Bunu sözcüklerle ifade edemeyiz ama kesin olan bir şey var, biz büyük milletiz ve hepimizin dengeleri bozuldu. Ağzımıza bir lokma yiyecek koyduğumuz zaman, inanın boğazımızdan geçmiyor. Demek ki bunu da yaşamak alnımıza yazılmış!
Herkes yardım etmek için koştu ve koşuyor. Asgari ücret alanlar maaşlarını, çocuklar kumbaralarındaki parayı, iş insanları gücü ne kadarsa her şeylerini ortaya koydular. Herkesin tek dileği 13.5 milyonun yaşadığı bu deprem bölgesine biraz ilaç olup acıları dindirebilmek... 
Eşimle beraber Nef Stadyumu’na gittim. Yarım saat kadar durabildim, ağlayarak çıktım. Tanıdık, tanımadık kim varsa herkes gücünün yettiği kadar çocuk maması, ayakkabısı, yiyecek ve iğneden ipliğe kadar aklınıza ne gelirse arabalarının bagajlarında dağıtım bölgesine göndermek için koşuşturuyordu. Yüreğim dayanmadı. Akrabalarım Fenerbahçe Stadı’na gittiler, orası da farklı değil, aynı görüntülere onlar da tanık olmuş. 
Sarı-kırmızılı eşofmanlarla Fenerbahçe’nin yüklediği tırlara yardım

Kendi sahanda 12. saniyede gol yiyerek maça başlamak hem çok zor bir şey hem de büyük yıkım. Her takımın başına böyle kazalar geliyor. Ama Galatasaraylı futbolcularda öyle bir hırs var ki yenilgiyi kesinlikle içlerine sindiremiyorlar. Ve nitekim Kerem’in Icardi’ye verdiği pas, Icardi’nin de Mertens’e yaptığı asistle sarı-kırmızılılar silkelendi, kendine geldi. 
Burada üstüne basa basa söylüyorum, Cim Bom’un rakiplerine karşı en büyük avantajı Icardi ve Mertens’in tecrübesi. Bu futbolcular teknikleri, tecrübeleriyle futbolu başka şekilde oynuyorlar. Sarı-kırmızılıların elinde Icardi gibi bir futbolcu var, sen onu topla buluşturamıyorsun bu çok büyük bir sıkıntı. Biliyorum Okan hoca da bundan rahatsız ama neticede yapacak bir şey yok. 
İlk yarıda Barış Alper, müsait durumdaki Icardi’ye topu vermiyor kaleye kendisi şut çekip Uğurcan’a nişanlıyor. Bunun gibi basit hatalar. Barış da eminim tecrübe sahibi olunca takımı için oynamayı öğrenecek. Fizik gücüne, kondisyonuna hiç itirazım yok ama

Galatasaray’ın geçen sezonki o kaos döneminden buralara ulaşacağı kimin aklına gelirdi? Şu an bakıyorum, Okan Buruk’un enerjisi başta futbolcular, taraftarlar ve yönetimi öyle bir yere getirdi ki uzun senelerdir kulüpte böyle bir kenetlenmeyi ilk defa görüyorum...
Ümraniyespor maçının bitiş düdüğünün ardından yaşanan görüntü her şeyi açık açık ortaya koyuyor. Önce taraftar; ceza alsalar da almasalar da stattaki seyirci ortalaması 47 bin. Maçın başlama düdüğü ile beraber müthiş bir destek geliyor ve sahadaki futbolcular geriye düşseler bile bundan etkilenip her şeylerini ortaya koyuyorlar.
Düşünebiliyor musunuz, sezon başında 13 transfer yapıldı. Gelen futbolcuların çoğunun da sorunları vardı. En başta Icardi, PSG’de sorunlar yaşadı, ‘istenmeyen adam’ ilan edildi, 750 bin euroya Galatasaray’a kiralandı. Ve şimdi o Icardi arkadaşlarıyla, hocasıyla, taraftarla öyle bir bütünleşip sorumluluk alıyor ki, Galatasaray’ın aldığı başarılı skorlarda yüzde 100 etkili oluyor.
Merten

Galatasaray’ın da Ümraniyespor’un da oynadığı futbola saygı duymak lazım. İki takım da kazanmak için her şeylerini sahaya koydular. Sarı-kırmızılılar belki tarihinde hiçbir maçta rakip kaleye bu kadar şut çekmedi, kenar ortası yapmadı. Fakat konuk ekibin başarılı hocası Recep Uçar, defansı, orta sahası, forvetiyle Cim Bom’a karşı çok önemli tedbirler almıştı.
Önce Icardi, Sackey ve Epureanu’nun markajından uzun süre kurtulamadı. İlk yarı sadece iki topla buluştu, bunları da gol yapamadı. Geraldo, Galatasaray’ın sol tarafını çok hırpaladı. Kerem de Emre’ye yardım etmeyince resmen bu kanat çöktü ve Ümraniyespor ilk golü attı. Orta sahada Torreira iki değil üç kişilik oynuyor. Oliveira defansına yardım etmiyor. Mertens de dün gününde değildi, o da savunmasına yardımcı olmadı. Torreira ikinci bölgede yalnız kaldı, buna rağmen sahanın en iyisiydi ve elinden geldiği kadar rakip atakları tek başına karşıladı. Nitekim orta sahada yine bir boşluk olduğu pozisyonda maçın en iyilerinden Avounou’nun baskısı sonucu onun

Galatasaray iyi futbol oynar, kötü futbol oynar. Bunu tartışmamak lazım. Sarı-kırmızılıların kadrosunda o kadar büyük yıldızlar var ki iki tanesi sahneye çıksa zaten maçı kazanmalarına yetiyor. Icardi dün gece penaltıyı kaçırmasına rağmen iki golün pasını verdi. Rakip defansı resmen dövüyor.
Mertens devamlı geziyor, gol kokluyor. Ve rakibin en ufak dalgınlığında 18 içine girip Icardi gibi büyük yıldızın pasıyla bir anda karşı takımı skor olarak sıfırlıyor. Sağda Sacha Boey, solda Dubois bu çocukları Allah nazardan saklasın. Sanki otobanda turbo araba gibi gidip geliyorlar. Ve sonunda Dubois o güzel futbolunu Icardi’nin pasıyla gole çevirdi. Torreira resmen kendisini parçalıyor. Yalnız Oliveira’nın temposu biraz düştü. Bütün yük Torreira’ya biniyor. Bu yüzden zaman zaman da olsa orta sahayı rakibe kaptırıyorlar.
Abdülkerim’in yerine oynayan Emin başarılı bir maç çıkardı. Okan hocayı tebrik ediyorum. Bu gençleri parlatıyor, teker teker vitrine çıkarıyor. Emin Bayram da dün gece hatasız

Dünyanın hiçbir yerinde bu şekilde iki büyük kulüp kavga etmez. Ama maalesef burası Türkiye! Başkanlar, yöneticiler tribünlere oynamayı çok seviyorlar. Gelin bu kavganın neden çıktığını biraz karıştıralım, başkanların ve yöneticilerin ne kadar samimi olduklarını görelim! 
Fenerbahçe ne diyor; “Hakemler, VAR, TFF Disiplin Kurulu hakkımızı yiyor...” Galatasaray ne diyor; “Ligin ilk 12 haftası linç edildik. Bizim maçlarda VAR bile kullanılmadı...”
Baktığınız zaman, iki kulübün de şikayetleri aynı. Bunun çözümü televizyona çıkıp iki başkanın tartışması mı? Yoksa Kulüpler Birliği toplanıp başta TFF, daha sonra MHK’ye, disiplin kurulu ve tahkim kuruluna, “Siz ne yapıyorsunuz? Verdiğiniz kararlarla iki büyük kulübü birbirine düşürüyorsunuz” deseler daha uygun olmaz mı? 
TFF Başkanı, “Kulüplerin bir istekleri, şikayetleri varsa hep beraber oturalım bu sıkıntıları çözelim” diyor. Açık ve net olarak söylüyor. Bizim kulüplerimiz

Süper Lig’de artık kolay maç yok. Her takım birbirini yenebilir. Dün gece de maçın favorisi Galatasaray’dı. Müthiş taraftar desteği de Cim Bom’un yanındaydı. Galibiyeti daha çok isteyen de ev sahibi ekipti. Daha önceki maçlarda olduğu gibi Mertens, Rashica tempolarını yukarı çıkaramadılar. Rashica tamam çok mücadele ediyor ama bir tek isabetli orta yok, isabetli pas yok. Mertens markajdan kurtulamadı. Rahat hareket edemedi. Orta sahada Ufuk ile Soner devamlı baskı altında tuttu. Son 10 dakika Mertens baskıdan kurtulup etkili oldu. 
Torreira, Avrupa’nın en iyi 6 numaralarından biri. Çok iyi mücadele ediyor, defansı ayakta tutuyor, rakip atakları karşılıyor. Oliveira maalesef Torreira’ya ayak uyduramadı. Yorgun olabilir, sıkıntısı olabilir. 
Çok büyük golcü Icardi’yi maç boyu bir kere topla buluşturdular, o da golünü attı. Kerem çok faydalıydı, iyi oynadı, Icardi’nin golünün ortasını da yaptı.
Galatasaray kötü oynadı demek haksızlık olur. Antalyaspor’un hakkını yemeyelim. Bir

Süper Lig’in ikinci yarısı bugün başlıyor. İyi, kötü her takım hakkında fikir sahibi olduk. Okan Buruk’un Galatasaray’ının neler yapabileceğini hepimiz gördük.
Icardi, Mertens, Oliveira, Torreira ve Boey beraber oynadığı zaman takımın oyun kalitesi tamamen değişiyor. Bu futbolcuların hepsi Avrupa’nın üst düzey takımlarının oyuncuları seviyesinde. Bu artık kesin anlaşıldı. Sakatlıklar, cezalılar olup da bu isimlerden bir-ikisi oynamadığı zaman oyun kalitesi tamamen düşüyor.
Okan Buruk alternatifler yaratmak istiyor. Bunun için de çok mücadele ediyor. Son Alanya maçında Yunus hayal kırıklığı yarattı. Hocası ısrarla Yunus’u kazanmak istiyor. Fakat Yunus’un performansı maalesef takımın çizgisine bir türlü gelemiyor. Rashica, Emre Taşdemir’in önünde duvar olurken, Alanya ataklarını karşılarken, maalesef Yunus, Dubois’e yardım etmek için bir kere geriye gelmedi, gelse de faydası olmadı. Bundan sonraki maçlarda bir daha ilk 11 şansını zor bulur.
Barış Alper’in fiziği mükemmel. Pres yapıyor, rakip stoperleri rahatsız