Melih Aşık

14 Mayıs, bir zamanlar demokrasi bayramı olarak kutlanırdı. 14 Mayıs 1950 günü, 27 yıl süren CHP iktidarının son bulduğu Demokrat Parti’nin yüzde 53 oyla tek başına iktidara geldiği tarihtir.

Ünlü şairimiz Orhan Veli, 1950’ye doğru şiirleri yanında siyasi eleştiriler de yazar. Çıkardığı YAPRAK dergisinde 15 Mayıs 1950’de CHP’nin yenilgisini bakınız nasıl yorumlar:

“Seçimler bitti. Demokrat Parti, Halk Partisi’ni korkunç bir bozguna uğrattı. Oysa ki Halk Partisi, halkı kazanacağını umarak fikirleriyle prensiplerinden son zamanlarda ne fedakârlıklar etmişti. Bütün yayınlarına göz yumulan din dergileri, okullara konan din dersleri, yeniden açılan ilahiyat fakülteleri, imam hatip kursları, türbeler, şahsi sermayeye sağlanan imtiyazlar,                      her türlü irticaa tanınan haklar... Hiçbiri kâr etmedi.”

CHP dinsel açılımı öylesine bol kepçe yürütmüştür ki, seçimlerden

Sene 1969... Ankara’da televizyonda yoğun ve yorucu bir çalışma dönemi geçirdik. Yaz gelmişti. Ne yapalım? Programlarda İstanbul’u ihmal etmiştik. Hadi “İstanbul Eğleniyor” diye bir program çekelim, dedik. Ben yapımcı olacaktım, Tunca Yönder yönetmen, Altan Öymen senarist ve takdimci.

Kameraman ve sesçiyi de alıp İstanbul’un yolunu tuttuk.

İlk gece ilk durağımız Sıraselviler’deki ünlü Kulüp 12 idi.

Bize özel ilgi gösterdiler. Çünkü İstanbul henüz televizyonla tanışmamıştı. Ankara Televizyonu’nu duyuyorlar ama izleyemiyorlardı. Daha oturur oturmaz hızlı bir servis başladı. Tunca Yönder kâh kameraman ile etrafı resimliyor kâh masaya gelip viskisini yudumluyordu. Ehlikeyif arkadaşımız viski severdi. O yıllarda viski hayli pahalıydı ama arkadaşımız umursamazdı. Biz de ona eşlik ediyorduk. Sahnede Huysuz Virjin izleniyordu. Keyfimiz yerindeydi. Gecenin sonunda hesap istedik. Borcunuz yok, dediler. Nasıl olur? Bu seferlik ikramımız olsun, falan... Israrlar fayda vermedi beş kuruş ödemeden çıktık.

İkinci durak Kulüp

Türkiye, 19 Mayıs’ta Atatürk’ün Samsun’a çıktığı günü “Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı” olarak anarken, Yunanistan aynı gün Pontus anıtlarına çelenk koyarak Pontus Rum soykırımını anma günü düzenliyor. Tabii o gün aynı zamanda Türkiye’yi “Ermeni, Keldani, Süryani, Arami” soykırımlarıyla suçlamayı da ihmal etmeyecekler. Yakında Dersim’i de kampanyaya eklerlerse şaşmayacağız.

Biz eskiden İzmir, Aydın gibi illerimizin kurtuluş günlerinde törenler düzenlerdik. Bu törenlerde Türk askeri temsili Yunan askerini denize döker, süngüyle maketlerini parçalardı. Sonraları bu tür kutlamaların dostluğa ve barışa sığmadığını düşündük. Çoktandır bunlardan vazgeçtik. Ancak biz böyle yaptıkça karşı taraf düşmanlığı artırdı; yeni yeni soykırım masalları icat ediyor, dünyanın dört bir yanında Türkiye’yi küçültmek için ne gerekirse yapıyor. Bu arada ne 1919’da Batı Anadolu’yu işgal

Kurbağalıdere Parkı’ndaki yürüyüş pistinde boydan boya yürüyorum. Amacım parkın ucundaki köprüye varıp dereyi teftiş etmek. Parkta kimseler yok. Pistin orta yerine yaklaşırken ağaçların arasında oturan iki polis memuru seslendi:

- Parkın içinden yürümeyin, dışından yürüyün.

Parkın hemen dışında da paralel bir kaldırım var. Dışarı çıkıp beton kaldırımdan yürüyerek yola devam ediyorum.

Ne fark ediyor?

Parkın içindeki yürüyüş pisti daha havadar. Daha düz. Dışarıdaki kaldırımda yürümek daha zor. Dışarıda yürümenin sağlığımıza hiçbir faydası yok. İnsanlar parkta yürümesin, daha temiz hava almasın diye polis görevlendirmişler. Maçlara yüzlerce kişi girip tezahürat yapıyor. Çoğu ilde Filistin yürüyüşleri yapıldı. Bir kişiye bile engel olunmadı. Onlar virüs taşımıyor. Parkta tek başına yürüyen taşıyor!

Avrupa ülkeleri pandemide çok kayıp verdi. Ama sokaklarda bizdeki kadar sıkı önlem almadılar. Aşılamayı hızlı yaptılar. Şimdi açılmaya başladılar.

CHP Sözcüsü Faik Öztrak TV’de iktidarı eleştiriyor:

“Ülkeyi yönetemediklerini görecekler, gördükleri anda da apar topar erken seçime gidecekler.”

CHP seçime de hazırmış. Peki, iktidara da hazır mı?

Hiç öyle görünmüyor.

Parti iktidara gelince bugünkü iktidarın yaptığından daha farklı ne yapacak?

Hangi sorunu nasıl çözecek? İşsizliği nasıl giderecek? Eğitim politikası nedir? Hangi alanlara yatırım yapacak? Gelirleri nasıl arttıracak? Üretimi nasıl patlatacak?

Bunlar bilinmiyor. Partinin “CHP.org.tr” adlı resmi sitesi var. CHP’nin izleyeceği politikaları görmek için o siteye girince karşınıza boş sayfalar çıkıyor.

Kemal Kılıçdaroğlu

Sabahın köründe vapurdan çıkıp Karaköy’ün balçık çamurlu sokaklarından okula yürürken... Gözlerim ister istemez kırık dökük ayakçı meyhanelerine takılırdı. Yüksek taburelere tünemiş ayyaşlar o saatte ayakta sallanarak ucuz şarap yuvarlardı. İnsanlar sabahın köründe neden içer, ayyaşlar o saatte aralarında ne konuşur? 12 yaşında bir çocuk elbet bunları merak eder, ben de merak ederdim. Neydi dertleri?

Yıl 1954... Saint Benoit Lisesi’ne yazdırılmıştım. Orta halli babam gelirinden büyükçe bir parçayı benim Fransız Lisesi’ndeki taksitlerime ayırmıştı. Çünkü ilkokul son sınıftaki öğretmenimiz İzzet Bey benim her soruya parmak kaldırmamdan etkilenmiş, annemi çağırmış, “Bu çocuğu mutlaka kolejde okutun” gibi öğütler vermişti. Babam da hocaya uymuş, bir taksi ile temin edilen aile nafakasının büyükçe kısmını benim taksitime ayırmış, koleje yazdırmıştı.

Okula aynı adı taşıyan kilisenin hemen yanındaki kapıdan girilirdi. Kapının üzerine kazınmış “Ad Maiorem Dei

İngiltere’de yaşayan, 40 yaşlarında bir dostumuzla sohbet ediyoruz.

Cumartesi günü yani 8 Mayıs’ta ilk aşıyı olacakmış.

İkinci aşı için 24 Temmuz tarihini vermişler.

Aşının türünü bilmiyordu.

BioNTech olabilir, Johnson olabilir, dedi.

Önemli olan, iki aşı arasında 10 haftadan fazla zaman bulunması.

Dedim ki:

- Bizim Sağlık Bakanı iki aşı arasında 6-8 hafta bulunabilir dedi, ortalık ayağa kalktı. Herkes aşı kalmadığı için aranın açıldığını düşündü. Ertesi gün Cumhurbaşkanı devreye girdi,

Genelgelere yansıyan kararların ne kadar gerçekçi olduğuna bir örnek daha verelim.

Semt pazarlarını yasaklayıp, marketleri pazar günleri kapatıp, lokantaları da sınırlayınca ülke genelinde sebze meyve tüketimi düştü. Şehirlerdeki toptancı hallerine giriş çıkışlar da kısıtlanınca Akdeniz ve Ege bölgelerinde tarımsal ürün elde kaldı. Domatesler, biberler, patlıcanlar kasalarla çöpe dökülüyor. Çiftçi yangınlarda.

Derken, çözüm için yeni bir genelge çıkarıldı: 8 ve 15 Mayıs cumartesi günleri semt pazarlarının açılacağı ilan edildi.

Kararı alanlar belli ki bir pazarcıyla olsun konuşup fikir almamış.

Neden derseniz... Birincisi, cumartesi günleri pazar kurulacak ama oraya gidecek insanların arabalarını kullanmaları ve semt dışından alışveriş yasak. Böyle olunca pazara sadece o semtte oturanlar gidebilir.

Arabayla gidişe izin verirlerse, bu defa sakıncalı bir kalabalık oluşur.

Daha önemlisi... İstanbul’da 39 ilçede haftanın 7 günü 640 pazar kurulur. 600 bin kişi bu işten ekmek yer. Pazarcı esnafı haftanın her