Melih Aşık

Ukrayna istilası Rusya’ya karşı amansız bir ekonomik savaş açılmasına yol açtı. Bu savaşın Rusya’ya hayli zarar vereceğine kuşku yok. Ancak bu savaşı açan ülkelerin zararları da az buz olmayacak. Rusya konularında uzman bir isim Dr. Mühdan Sağlam Kısa Dalga’da anlatıyor:

“Bugün Rusya dünyadaki en önemli tahıl üreticilerinden biri. Herkesin aklına petrol ve gaz geliyor olsa da örneğin buğday tedarikinde Rusya’nın küresel payı yüzde 20’ye yakın. Yani dünyada pişen her beş ekmekten biri Rusya buğdayıyla üretiliyor.

Rusya dünyanın en fazla petrol üreten üçüncü, en çok gaz üreten ikinci ülkesi. Aynı Rusya, altından tıbba hatırı sayılır bir meta olan paladyumun en önemli üreticilerinden biri. Küresel payı yüzde 35. Gübre üretiminde Belarus ile beraber küresel payı yüzde 40’ı buluyor. Nikel, alüminyum, bakır gibi metallerde payı düşük olsa da dünyada fiyatları altüst edecek etkisi var. Elbette bu listeyi uzatmak da mümkün.”

Almanya başta olmak

Gazetelerde CHP’li yetkili isimlerin demeçlerini okuyoruz:

Faik Öztrak: Kıtlıkların hükümeti, kuyrukların efendisi oldular.

Veli Ağbaba: Sebze ve bakliyat ürünleri dar gelirlinin sofrasında lüks oldu.

Gürsel Tekin: Çarşı pazar el yakıyor.

Demeçler bu minvalde gidiyor.

Oysa çarşı pazardaki ve sofradaki durumu vatandaş bizzat görüyor, dahası içinde yaşıyor.

İktidara gelme iddiasındaki CHP’den beklenen koltuğa oturduğu zaman bu sorunları nasıl çözeceğini anlatmasıdır. Bu konularda ne tür planları, programları, formülleri, çözümleri var?

Mazotu ucuzlatacağız, çiftçi borçlarını affedeceğiz gibi yüzeysel vaatlerle ülkenin tarım ve gıda sorunları çözülmez. Çok geniş ve ayrıntılı programlar hazırlanması gerekir.

Alman parlamentosunda konuşan genç milletvekili, bize göre, Rusya’nın Ukrayna savaşıyla ilgili en sağduyulu yorumu yapıyor. Söze Batı’nın yaptığı hatalardan başlıyor:

“... Ukrayna’yı, AB’ye ve NATO’ya üye yapmak gibi imkânsız vaatlerle heveslendirdik. Böylece bu tehlikeli deneyin içine çektik. Oysa doğru yolu bize Henry Kissinger 2014 yılında göstermişti.

Ukrayna için doğru olan, kimsenin ileri karakolu olmamasıydı. Ukrayna’nın NATO üyeliği, Rusya’nın kırmızı çizgisiydi, buna izin vermeyecekti. Rusya bunu 20 yıldır söylüyordu. Bu süre içinde Ukrayna’ya TARAFSIZLIK GÜVENCESİ vermek için pek çok fırsat oluştu. Böylece Ukrayna taraflar için kavga sebebi olmayacaktı. Aksine, Doğu ile Batı dünyası arasında bir köprü olacaktı. Bütün bunlar Rusya’nın Ukrayna’yı işgalindeki yanlışlığı değiştirmiyor. Ama bir  çözüm bulmak istiyorsak, sebepleri anlamak zorundayız.”

ABD eski Dışişleri Bakanı Henry Kissinger’in 2014 yılında Washington Post gazetesine

Hollanda’yı protesto eden bir grup vatandaşımızın bu ülkenin sembol rengi olduğu için portakalları bıçaklamasını gülerek izlemiş, cehalet, fanatizm falan diye geçiştirmiştik.

Avrupa ve Batı şimdi o fanatizmin onlarca katını sergiliyor.

Sınır kapılarında insanların cilt renklerine göre ayrıma tabi tutulduğunu geçiyoruz. Orkestralar repertuvarlarından Çaykovski’yi çıkarıyor. Tolstoy, Dostoyevski gibi yazarlar, Tarkovski gibi yönetmenler aforoz ediliyor. Bir kimya dergisi Rus bilim insanlarının yazdığı makaleleri geri çevirme kararı alıyor.

Aynı ayıp kararlar sporda da alındı. Rusya kulüpleri ve sporcuları futbol ve basketbol başta olmak üzere hemen tüm uluslararası turnuvalardan çıkarıldı.

ABD ve NATO, yıllardır Afganistan, Irak, Libya, Suriye’de yüz binlerce masum insanı öldürdü. Birçok ülke savaşı boykot etti. Ama kimsenin aklına Amerikalı sporcuyu, sanatçıyı, bilim insanını cezalandırmak gelmedi.

Avrupalılar Yahudi soykırımından dolayı sözde özür dilemişti. Anlaşıldı ki kafalarda fazla değişiklik yok. Yine anlaşıldı ki

Altı partinin imzaladığı “Güçlendirilmiş Parlamenter Sisteme Dönüş” mutabakatında şu bölüm dikkat çekici:

“... ülkemizde hiçbir zaman gerçek anlamda çoğulcu demokrasiye geçiş mümkün olmamıştır. 1921 Anayasası’nın nispeten kapsayıcılığının peşinden kurulan Türkiye Cumhuriyeti devleti, sonraki anayasalarında daha dar kalıplara girmiştir.”

Metinde 1961 ve 1982 anayasaları darbe anayasası denilerek sert şekilde eleştiriliyor.

Ancak metinde nedense Cumhuriyet’in kuruluş anayasası olan 1924 Anayasası’ndan söz edilmiyor. Böylece o da Cumhuriyet’i dar kalıplara sokan metinlerden biri oluyor!

Aslında 1921 Anayasası bir anayasa bile sayılmaz. 23 maddeden oluşan bir temel kanun niteliğindedir. Adı da zaten “Teşkilat-ı Esasiye Kanunu”, malum.

1921 Anayasası kuvvetler ayrılığına yer vermez. Meclis hükümetini ve kuvvetler birliğini öngörür. Yasama, yürütme, yargı gücü Meclis’e bağlıdır. Başbakan ve Devlet Başkanı yoktur. Bakanları Meclis tayin eder. Bakanların başı Meclis Başkanı’dır.

Metind

24 Şubat’tan bu yana dört gün içinde Ukrayna’dan Polonya’ya 115 bin Ukraynalının geçtiğini Polonya makamları açıkladı. Yetkililer sığınmacılardan pasaport veya başka bir belge de istemediklerini bildirdiler.

Aynı Polonya daha birkaç ay önce Beyaz Rusya’dan gelen Müslüman sığınmacılara sınırlarını sıkı sıkıya kapatmış, bölgeye askeri kuvvet sevk etmiş, yer yer ateş açmıştı.

Romanya ise Ukrayna’dan 500 bin mülteci alabileceğini açıkladı.

Yunanistan Başbakanı Miçotakis sayı vermeden ülkelerine Ukrayna’dan mülteci kabul edebileceklerini açıkladı.

Türkiye’den ya da Afrika’dan gelen sığınmacıları ise botlarını batırıp denizde boğmaya çalışıyorlar, malum.

Peki, Ukraynalı sığınmacıların ne farkı var?

Onlar Hıristiyan. Ortadoğu’dan gelenler Müslüman. En büyük fark burada. Müslüman’a bakacak imkânları yok. Hıristiyan’a gelince var. 

***

Adına şarkılar bestelenmiş, tarih boyunca aşklara sahne olmuş, kıyısında bir fincan kahve içmek bile mutluluk sayılmıştır. Boğaziçi öylesine güzeldir.

Ne var ki bu güzellik tarih içinde yaşadığımız ülkenin kaderini de çizmiştir.

***

1944 yılı ortaları... İkinci Dünya Savaşı’nın bitmesine henüz bir yıl var. Dünya savaş fırtınasına tutulmuş. Türkiye bir yandan İngiltere ve Rusya, öte yandan Almanya’nın baskısı altında tarafsızlığını korumaya çalışıyor. Türkiye’nin Almanya’ya el altından silah yapımında gerekli krom madeni sattığı söylentileri yanında bir başka şikâyet de Montrö Sözleşmesi’nin Almanlar lehine delindiği yolundadır. İngiltere, Alman ticaret gemilerinin Boğazlardan geçerek Karadeniz’den (muhtemelen işgal altındaki Romanya’dan) Akdeniz’e askeri malzeme taşıdığını iddia etmektedir.

***

Cumhurbaşkanı İsmet İnönü, konuyu Dışişleri Müsteşarı Feridun Cemal Erkin ile görüşür. Montrö Sözleşmesi ticaret gemilerinin aranmasına izin vermemektedir. Ancak aramanın hiçbir yolu yok

İyi Parti’nin dünkü grup toplantısına Meral Akşener’in konuşmasının şu bölümü damga vurdu:

“Gözlerinizi kapatın ve düşünün, şu salonda hepimiz olmasaydık, 81 ilde il ilçe teşkilatlarımız bulunmasaydı, Meclis’te grubumuz olmasaydı, bu partiyi kurmasaydık, yandaş ya da muhalif televizyon kanallarında bugün 2023’e dair ne konuşulacaktı?

Herkes her şeyi tanzim ediyor, bu tanzimci arkadaşlar ne konuşacaktı İyi Parti olmasaydı?

Bugün 31 Mart başarısı konuşuluyor, İyi Parti olmasaydı İstanbul, Ankara, Adana, Antalya ne olacaktı?

Yani ne demek istiyorum, bir şey değişti, her şey değişti.”

Çoğunlukla CHP’yi hedef alan bu sözler neyin tepkisiydi? Bir kaynağımız şu yorumu yaptı:

- Meral Hanım yüzde 1-2 oya sahip dört küçük partinin eşit düzeyde işin içine sokulmasından rahatsız. Kemal Bey’in, beş lider aday gösterirse cumhurbaşkanlığına aday olurum diye emrivaki yapması, ardından Saadet Partisi’nin anketleri göstererek Kemal Bey’e burun kıvırması rahatsız edici gelişmeler.

Bu arada, 28 Şubat imza töreninde Meral Ha