Melih Aşık

İnsan dünyaya neden gelir, neden bir ömür boyu  yaşar?

Herkesin kendine göre bir hayat felsefesi ve inancı vardır.

Atatürk 1937 yılında Romanya Dışişleri Bakanı Antonescu ile görüşmesinde yaşamın anlamını bakınız nasıl anlatıyor:

“Vaktiyle kitaplar karıştırdım. Hayat hakkında filozofların ne dediklerini anlamak istedim. Bir kısmı her şeyi kara görüyordu ‘Mademki hiçiz, sıfıra varacağız, dünyadaki geçici ömür esnasında neşe ve saadete yer bulunmaz’ diyorlardı.

Başka kitaplar okudum, bunları daha akıllı adamlar yazmışlardı. Diyorlardı ki, ‘Mademki sonu nasıl olsa sıfırdır, bari yaşadığımız müddetçe şen ve şatır olalım.’

Ben kendi karakterim itibariyle ikinci hayat telakkisini tercih ediyorum, fakat şu kayıtlar içinde:

Herhangi bir şahsın yaşadıkça memnun ve mesut olması için lazım gelen şey, kendisi için değil, kendisinden sonra gelecekler için çalışmaktır.

Hayatta tam zevk ve saadet, ancak gelecek nesillerin varlığı, şerefi için çalışmakla bulunabilir.

Türk ulusunun en büyük gururu dünya çapında müstesna bir lidere sahip olmaktır.

Dostu gazeteci Falih Rıfkı’nın dediği gibi:

- O kazandığı zaferlerden de büyük adamdı.

Bir ulusu ve devleti yeniden yaratan, aydınlık bir geleceğin ilk adımlarını atan, ülkesini dünya milletlerinin onurlu bir
üyesi haline getiren eşsiz bir lider.

Atatürk’ü bir kez daha anarken O’nu anlatan çizgiler aktarıyoruz sizlere.

***

 Tarih 16 Mart 1920. İngiliz işgal kuvvetleri Meclis-i Mebusan’ı basıp

Gündemi yakalamak ve kendisinden söz ettirmek siyasetçinin başarısıyla doğru orantılı görünür.

CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu’nu bu açıdan başarılı görenler var.

Çünkü bir süredir sahnede daha  çok görünüyor.

Bu çıkış türban yasa önerisiyle başladı. Sonra ABD gezisi, ardından iktidara yönelik uyuşturucu suçlamaları, İngiltere gezisi, temiz para polemikleri gündem oldu. CHP’liler böylece gündeme hâkim olduklarını düşünüyor.

Ancak aksini düşünenler de var.

Onlar da Kemal Bey’in gündeme hâkim olmak yerine gündemi iktidar lehine değiştirdiğini savunuyor.

Diyorlar ki:

- Türkiye’nin sorunları ağır. Muhalefete düşen sorunları tespit etmek, iktidara geldiği zaman kuracağı kadroları, uygulayacağı çözümleri, projeleri halka anlatmak olmalı.

Doktorumuzun yazdığı göz damlasını her ay eczaneden parayı bastırıp alıyordum. Fiyat makuldü. Ancak rakam birden ikiye katlanınca devlet hastanesinden rapor almak şart oldu.

Hastane randevu sistemi iyi çalışıyor. Cep telefonunda MHRS’ye bastık, Haydarpaşa Numune Hastanesi göz kliniğinden 15 gün sonrasına randevu aldık. Bir uzman hanım doktora muayene olacaktık. Kapıdan girişte önce kayıt yaptırdık. Peşinden göz tansiyonu ve görme derecesi için küçük bir odaya gönderildik. Cihazlara başımızı uzattık. Herkesin sırayla çenesini ve alnını koyduğu cihazlar alkolle silinmiyor. Hastalar birbiri peşinden aynı yere çenesini ve alnını koyuyor. Sağlıklı bir durum değil. Ama mecburen ortama uyduk. Sıramız gelince muayene odasına girdik. İçeride hanım doktor yerine çok genç bir delikanlı var:

- Doktor hanım yok mu?

- Kongreler dolayısıyla izin aldılar, yerine ben bakıyorum.

- Siz öğrenci misiniz, hekim mi?

- Ben asistan doktorum.

Adı Ozan imiş. Muayene etti, rapor yazdı. O arada kapıda beklemeye tahammülü olmayan bazı hastalar odaya dalıyor, kimi rapor imzalatıyor, kimi sevk

1 Kasım harf devriminin 95. yıl dönümüydü. Eski yazıdan Latin harflerine geçiş 1 Kasım 1928’de çıkarılan kanunla gerçekleşmişti. Yasaya göre alfabede 28 harf vardı. Sonra “ğ” eklendi, 29 oldu.

Atatürk yeni harflere geçişin hızlı olmasını istiyor, bunun için çareler düşünüyordu.

Halkı uçak korkusundan uzaklaştırmak için Ankara üzerinde uçak seferleri düzenlemek gibi... Bir mucize buluş da halkı yeni harflere alıştırmak konusunda sergiledi.

O günlerde yaşanan renkli sahneleri Atatürk’ün kütüphane memuru Nuri Ulusu, “Atatürk’ten Duymadığınız Anılar” adlı kitapta şöyle anlatıyor:

“Atatürk Cumhurbaşkanlığı bando şefi miralay Zeki Bey’i çağırttı. Köşkün kapısının önüne bir masa koydular. Atatürk yeni ‘Türk harflerini burada derhal notaya alıp bandoda çaldırabilir misiniz?’ dedi. Miralay, ‘Emredersiniz Paşam’ dedi. Hemen notayı yaptı. Notalar teksir edildi, bando mızıkacılarına verildi. Başladı bando şu şekilde A, O,

Cumhuriyet’in yüzüncü yılına bir adım kaldı. Önümüzdeki yıl aydınlığa açılan 100 yılı  kutlayacağız.

Kuruluştan bu yana 99 yıl geçti ama...

Hâlâ önemli günlerde 10. Yıl Marşı’nı çalıyoruz.

Geçmişte diğer yıl dönümlerinde de marşlar yapıldı. 1973 yılında 50. Yılı kutladığımızda Necil Kazım Akses 50. Yıl Marşı’nı bestelemişti örneğin.

Ancak ne o ne diğerleri 10. Yıl Marşı’nın yerini tutmadı.

O coşku ve heyecanı vermedi.

Yüzüncü yıla girerken gazeteci Semih Kalkanoğlu geçtiği notta önemli bir hatırlatmada bulunuyor:

- Bakalım 100. Yıl için muhteşem bir marş yapılacak mı bu topraklarda? diye soruyor.

Cumhuriyet’in ilanından sonra Atatürk’ün ölümüne kadar açılan fabrikalar Cumhuriyet döneminin başarı ve fedakârlığının önemli göstergesidir. Dış kredi yok gibi, bankacılık gelişmemiş, yol yok, nakliye imkânları sınırlı, yetişmiş eleman yok, 1929 yılında dünya buhranı patlak vermiş... Bu imkânsızlıklara rağmen ülkede muazzam bir sanayi hamlesi gözleniyor.

Açılan fabrikaların bazıları şunlar:

1- Ankara Fişek Fabrikası (1924)

2- Gölcük Tersanesi (1924)

3- Şakir Zümre Fabrikası (1925)

4- Eskişehir Hava Tamirhanesi (1925)

5- Alpullu Şeker Fabrikası (1926)

İzmir Büyükşehir Belediyesi, görkemli Bergama Sunağı’nın Berlin’deki Pergamon müzesinden geri alınması için çalışmaları sürdürüyormuş. Çaba iyi de... Şu tabloya ne dersiniz?

Müzeler Genel Müdürlüğü’nün verilerine göre, 140 ören yeri ve 107 müzeden binlerce tarihi eser çalınmış ve kaybolmuş durumda.

Çalınan veya kaybolan eserlerin bir kısmı şöyle:

Orhangazi Türbesi’nden 1863 yılında yaptırılan sanduka örtüsü

Aydın’daki Nysa Ören Yeri Tiyatrosu’ndan mermer friz parçaları

Erzurum’daki Manastır Kilisesi’nden 10’uncu yüzyıla ait Meryem Ana figürlü taş eser

İzmir’de Dikili Kaymakamlığı’nın bahçesindeki lahit

Kadirli İlçe Kaymakamlığı’nın önündeki mezar taşı