Levent Kalkan

Fenerbahçe, Başkan Aziz Yıldırım'ı şampiyonluk sevincine ortak edebilmek, Beşiktaş ise bu sezon şampiyonluk kadar değerli olan ikincilik yolunda Galatasaray'la puan farkını 4'e yükseltmek için Atatürk Olimpiyat Stadı'na çıktı.

Ezeli rakiplerin ligin ilk yarısında Şükrü Saracoğlu'nda oynadıkları derbi 3-3'lük müthiş bir düelloya sahne olmuştu. Doğal olarak rövanştaki beklentiler de yüksekti fakat maç tahminlerin aksine durgun başladı. İlk net pozisyonu Beşiktaş, Almeida ile yakalarken, karşı karşıya pozisyonların acemisi olan Portekizli net fırsatı harcadı.

Derbi düşük tempoda sürerken Emre Belözoğlu, Galatasaray derbisinde Melo'nun tahrikleri neticesinde gördüğü kırmızı karttan hiçbir ders almadığını gösterdi. Anlamsız ve bir o kadar çirkin itirazlarla hem oyunu hem tribünleri gerdi, sonunda sarı kartı gördü ve kendine geldi!

Hakem Halis Özkahya, Mehmet Topal'ı kolundan çektiği pozisyon için sarı kartlı Jones'u ikinci sarıdan kırmızıyla atsa Beşiktaş henüz 19. dakikada 10 kişi kalacaktı. Özkahya hemen ardından Bruno Alves'in karambolde Almeida'ya yaptığı penaltılık müdahaleyi de tıpkı kırmızı kart gibi görmezden geldi, hataları eşitledi!

Fenerbahçe, Kuyt'ın nefis pası

Fenerbahçe’nin teknik patronu; cesareti, performans kriterleri, bilimsel antrenman teknikleri ve maç analizleriyle ilk yılında farkını gösterdi. Yanal’ın şampiyonluk için
çizdiği rotadan hiç çıkmayan sarı-lacivertli futbolcular, Avrupa’ya gidemeyecek olmalarına rağmen her maçta sahaya karakter koyarak büyük bir alkışı hak etti

Süper Lig’de 29. hafta da geride kaldı ve “şampiyon” büyük ölçüde belli oldu. Fenerbahçe hafta sonu derbide Beşiktaş’ı yenmeyi başarırsa bitime dört hafta kala mutlu sona ulaşacak ve “lig tarihinin en hızlı şampiyonu” unvanını elde edecek. Şampiyonluk, Atatürk Olimpiyat Stadı’nda gelmezse sarı-lacivertli takım, Kadıköy’de oynayacağı Ç.Rize sınavına tur için çıkacak.
Özetle bitime daha 5 hafta var ama şampiyon belli, ikinci aranıyor ligimizde...
Peki sezona kabus gibi bir başlangıç yapan Fenerbahçe bu noktaya nasıl geldi? Bir yıllık sözleşme yapılan, bıçak sırtındaki Teknik Direktör Ersun Yanal uzun yıllar sonra kavuştuğu sarı-lacivertlileri hangi psikolojik yöntemleri, hangi futbol doğrularını uygulayarak ligin zirvesine yükseltti?
Fenerbahçe, 2-0’dan 3-2 kaybettiği Torku Konya maçının ardından Arsenal’e 2-0 mağlup olarak Şampiyonlar Ligi’ne

Slaven Bilic tıpkı Kayserispor maçındaki gibi İsmail'e sol bekte, Motta'ya sol önde forma verdi. Necip kulübede olmasına karşın savunmanın sağında Atiba'yı kullanan Hırvat hoca, Kayserispor maçında orta sahanın sağ kanadında etkili olan Olcay'ın pozisyonunu da değiştirmedi.

Veli, Jones, Oğuzhan üçlüsü oyunun ilk bölümlerinde etkili prese karşın orta alanda iyi pas yaptı. Sağ kanattaki Atiba-Olcay ikilisi de çalışkan ve motiveydi fakat sol kanat hemen hemen hiç işlemedi. İsmail, Djalma'nın sert ve yıpratıcı deparları yüzünden 20. dakikaya kadar hiç hücuma çıkamadı. Motta da, İsmail'den destek gelmeyince tıpkı Almeida gibi oyuna geç ısındı.

En az 1 puanı hedefleyen Mesut Bakkal yine ofansif bir kadroyu sahaya sürdü. Gekas, Hleb, Djalma ve Hasan Kabze'li hücum hattı hem merkezi hem de kanatları etkili kullandı. Ali Turan da sağ kanattan verdiği destekle dikkat çekti. Hleb'in ilk kez sahneye çıktığı hızlı atakta Ali Turan usta işi bir ortayla Hasan Kabze'yi golle buluşturmaya bir hayli yaklaştı ama Tolga çok dikkatliydi, gole izin vermedi.

Motta'nın "güdümlü füze" gibi doksana kilitlenen harika plasesinde ise İtandje müthiş bir kurtarışa imza atarak, Tolga'yı yanıtladı.

Juventus’un kovduğu, Brezilya Milli Takımı’nın yanına yaklaştırmadığı Felipe Melo, Türk futbolunu zehirleyen bir virüse dönüşmüştür. Fatih Terim’le bile, “Galatasaray değerleri zarar görmeye başlamıştı” diyerek yolları ayıran Başkan Ünal Aysal; dili dışarıda gezen, tekmeleri, dirsekleri havada uçuşan bu adamın biletini kesecek cesareti de göstermelidir.

Galatasaray-Fenerbahçe maçları hiçbir zaman “dünya derbisi” olmadı, böyle devam ederse hiçbir zaman da olamayacak. Türk Telekom Arena’da pazar gecesi izlediğimiz Türkiye’nin en büyük derbisi de değildi, olsa olsa ülkemizin reytingi en yüksek horoz dövüşüydü, o kadar...
Barcelona-Real Madrid, Manchester United-Manchester City, Arsenal-Chelsea, Inter-Milan, Bayern Münih-Borussia Dortmund maçlarında futbolseverleri ekrana kilitleyen birbirinden kaliteli yıldızlar, atılan nefis goller, heyecan ve centilmence mücadele değil mi? Peki TT Arena’da bunlardan hangisi sergilendi!
Futbol mu? Geçiniz! Kalite mi? Zaten yok. Heyecan bitmiş. Centilmenlik çoktan ölmüş... Siz Avrupalı bir futbolsever olsanız Barcelona-Real Madrid maçı gibi Galatasaray-Fenerbahçe derbisini günler öncesinden bekleyip, izler misiniz? Elbette izleyemezsiniz,

Sivok, Escude ve Fernandes'i bir kenara bırakırsak; Mustafa Pektemek, Gökhan Töre, Ersan ve Holosko'nun sakatlıkları yüzünden tribünde veya televizyon karşısında olmalarının Beşiktaş'ın hücum gücüne ne kadar ağır bir darbe vurduğunu maç başladıktan hemen sonra çıplak gözle de gördük.

Oğuzhan'ı sadece cuma akşamı takımla çalışmasına rağmen kadroya yazmak zorunda kalan Slaven Bilic beklenmedik şekilde uzun süredir forma giymeyen İsmail'i sol beke monte ederken, formda Motta'ya sol çizgide görev verdi, Olcay Şahan'ı da sağ kanada kaydırdı. Pektemek ile Töre gibi yetenekli iki oyuncunun eksikliği ve Bilic'in takım içinde yaptığı zorunlu değişiklikler Beşiktaş'ın düzenini bozdu.

Paciencia'nın yerine teknik direktörlük koltuğuna oturan Ertuğrul Seçme yönetiminde; Bursaspor'u 2-0, Galatasaray'ı (D) 1-0 ve Antalyaspor'u 3-1 yenmeyi başaran moralli Kayserispor'un karşısına böylesine kritik bir maçta bu kadar eksik çıkmak istemezdi elbette Bilic ama futbolun içinde her şey var işte...

Beşiktaş ilk yarı boyunca rakip kaleye organize gitmekte bir hayli zorlandı. Kayserispor savunmasının kontratak tuzağına düşmemek için sabit kalması da bunda etkili oldu.

Beşiktaş ilk pozisyonunu

Fenerbahçe bileğinin hakkıyla kazanmaya devam ediyor, müthiş koşusunu dev adımlarla sürdürüyor.
Bir maç eksiğine rağmen Süper Lig’in en fazla gol (59), en fazla şut (434), en fazla isabetli şut (197) ve en fazla korner (171) atan ekibi olan Ersun Yanal’ın öğrencileri herkese, “Bu takım şampiyonluğu hak ediyor” dedirtiyor

Süper Lig’de bitime 7 hafta kala tarihin en büyük puan farkını yakalayan lider Fenerbahçe çok arzuladığı şampiyonluk için artık geri sayıma geçti. Büyük bir mucize yaşanmazsa şampiyonluk kupası sezon sonunda sarı-lacivertli oyuncuların ellerinde yükselecek...
Gelecek sezon Avrupa kupalarına katılamayacak olmasına rağmen Fenerbahçe’nin sergilediği kenetlenme ve kararlılık gerçekten takdire değer. Ligde ikinci devrenin ilk haftalarında yaşanan sert dalgalanmayı geride bırakan sarı-lacivertli takım, ezeli rakiplerinin ikramlarını da geri çevirmeyerek zirvenin tek hakimi oldu.
Özellikle Moussa Sow, Emenike, Webo üçlüsünün üst üste sakatlandığı süreçte deplasmanlarda ciddi kayıplar yaşayan Fenerbahçe kimi zaman kötü oynadı, kimi zaman istediği sonuçları alamadı, fakat mücadeleyi hiç elden bırakmadı. Üst üste kazanılan Erciyes, Gaziantep ve Bursa maçlarındaki

Süper Lig'in en iyi hücumcu bekleri Caner ve Gökhan, Kadıköy'de hemen her zaman olduğu gibi Sow ile Kuyt'ı gol bölgelerine çok doğru bir şekilde itince Fenerbahçe'nin hücum hattı büyük bir zenginliğe kavuştu. Sow ve Kuyt ceza alanının içine girerek Emenike'ye destek verirken, orta sahadaki Mehmet Topal, Meireles, Salih üçlüsünün pres etkinliği de katlandı.

Gaziantep deplasmanında Fenerbahçe forması altındaki en iyi maçını oynayan Meireles orta sahadaki pas kalitesini yine yüksekte tuttu. Mehmet Topal ve Salih de özellikle ilk yarım saatte oldukça çalışkan ve üretken bir futbol oynadı.

Fenerbahçe'nin ilk bölümlerdeki yıldırıcı presi Bursaspor'a adeta nefes aldırmadı. Öyle ki 15. dakika geride kalırken skor 4-0 bile olabilirdi ama Emenike, Kuyt ve Sow (2) net fırsatları harcadı. Kaleci Frey de bu dakikalarda iki net kurtarış yaparak takımını ayakta tuttu.

Bu sezon ilk kez 11'de şans bulan Salih'in harika pasında inanılmaz bir gol kaçıran Kuyt, Frey ile Basser'in ortaklaşa yaptıkları ikramı geri çevirmeyerek Fenerbahçe'yi üstünlüğe taşıdı. Hemen ardından Caner, Emenike ve Salih de gol kaçırma yarışına dahil olunca fark açılmadı. Oysa devre 5-0 bile bitebilirdi.

Kupadaki

Lider Fenerbahçe'den 2 gol az yiyen (25) sıfır averajlı Karabükspor'la üstelik deplasmanda karşılaşmak, Slaven Bilic'e, "En zor maçımız" cümlesini kurdurtan en önemli faktörlerden biriydi kuşkusuz. İki hafta önce Drogba'lı Galatasaray'a "kök söktüren" Tolunay Kafkas'ın ekibi, formda ve moralli olsa da 7 eksikli Beşiktaş için de çok tehlikeli bir rakipti kağıt üzerinde.

Bilic mevcut şartlarda mümkün olan en iyi kadroyu sahaya sürdü. Son 2 maçta 3 gol atan Mustafa Pektemek'le başlayarak doğruyu yaptı. Ligin en kusursuz jokeri Atiba'ya da mecburiyetten sağ kanatta görev verdi. Atiba ilk yarıda hem İshak'ı çıkarmadı hem orta sahaya bol bol yardım etti hem de kanadını kullanmaya çalıştı, ceza alanına girerek gol bile aradı.

Oğuzhan'ın sakatlanması, her ne kadar yerine Almeida gibi bir usta girse de Bilic'in bilinen 4-2-3-1 düzenini bozdu. Orta sahada bir oyuncu eksilen siyah-beyazlı takımda, Veli ve Jones'un yükü biraz daha ağırlaştı. Karabük'ün, Oğuzhan-Almeida değişikliği gerçekleştikten sonra orta sahayı daha hızlı geçmesi ve daha fazla adamla hücum etmeye çalışmasının en belirgin sebebi buydu. Beklendiği gibi pozisyonsuz ve keyifsiz bir ilk yarı oldu. Ancak ikinci yarıda