Çağdaş Ertuna

Sosyal medya 10 yıl önceki fotoğraflarla yıkılıyor.

10 yıl önce, 10 yıl sonra profil fotoğraflarını görmekten bunaldık artık.

Özellikle de fotoğrafların çoğunun filtrelerle oynanmış, bir moda çekimi ustalığında güzelleştirilmiş halleri daha da fena.

Estetik kaygılarını bir kenara bırakıp teknolojinin bize oynadığı oyunlara gelelim.

10 yıl önce fotoğraflarımızı gönül rahatlığıyla paylaşabilirdik, ama şimdi 10 yıl sonra #10yearchallenge etiketiyle nasıl bir data toplandığını düşünmemek elde değil.

TechHumanist’in yazarı Kate O’Neill’dan Wired editörü Nicholas Thompson’a birçok teknoloji yazarı bu etiketle paylaşılan fotoğraflarla yaşlanma üzerine yüz tanıma algoritması yazmak için data toplandığını iddia ediyor.

Bu bilgi zaten internette var, Facebook hesaplarında önceki profiller de saklanıyor diyenlere ise cevapları basit: Bilgi kirliliğine maruz kalmadan 10 yıl gibi belirli bir süreçte paylaşılan fotoğraflar işi çok daha kolaylaştırıyor, ayıklama derdinden kurtarıyor.

Bu da bir sosyal mühendislik örneği aslında.

Dünyanın ta öbür ucuna uçacaksınız, öyle özel uçağınız falan da yoksa birkaç aktarmayla kendinizi orada bulacaksınız.

Deniz, güneş, kumun tadını dilediğiniz gibi çıkaracağınız anda, o da ne, etrafınıza bakıyorsunuz ve herkes Türkiye’den tanıdık.

Kimi ararsanız orada...

Sanırsınız bedava tatil dağıtıyorlar.

Peki ama nereden bahsediyorum?

Instagram’da İstanbul sosyal hayatının gezmeyi tozmayı seven kişilerini takip ediyorsanız çoktan anladınız.

Tulum’dan bahsettiğimi.

Altın, gastronomide Orta Çağ’dan beri kullanılan bir malzeme. Peki ama neden hâlâ Nusret’in Ribery’ye hazırladığı altın kaplama antrikotu konuşuyoruz?

Günlerdir yankısı sürüyor, Nusret’in Dubai’deki restoranında Ribery’nin yediği antrikotun altın kaplama olması.

Doğrusu, gastronomiyle az çok ilgisi olanlar bilir, altın yaprağı ya da diğer bir deyişle varağı mimaride ve sanatta olduğu gibi gastronomide de kullanılan bir malzeme.

Bu, Nusret’in buluşu ya da Ribery’nin keşfi değil.

Joel Robuchon’dan Massimo Bottura’ya dünyanın önde gelen birçok şefi altını yemeklerinde, tatlılarında kullanıyor.

Hatta ülkemizde de The Marmara’nın yaptığı cateringlerde sıkça görülmekte.

Alan memnun, satan memnun

Dubai’ye gelince, malum Dubai şaşaalı hayatı öne çıkarmasıyla diğer emirliklerden de ayrılıyor ve turizmde daha da öne çıkıyor.

Amazon’un kurucusu Jeff Bezos ve 25 yıllık eşi Mac Kenzie boşanma kararı aldıklarını açıkladı.

Dünyanın en zengini unvanına sahip olmaları nedeniyle haliyle büyük ilgi çekti bu haber.

Dün Ertuğrul Özkök, ‘50 yaşında boşanan Koç kadını ne alır?’ başlığıyla bir yazı yazdı.

Daha önce ‘Kırk7’ başlığıyla 40’lı yaşlarında kadınların kitabını yazan Özkök, artık 50 yaş kadınının kitabını yazmanın zamanı geldi diyordu.

Fransız yazar saçmalamış

Malum, Fransız yazar Yann Moix’nın Marie Claire’e verdiği röportajda “50 yaşını geçmiş bir kadını sevmek söz konusu olamaz. Benim için 50 yaşını geçmiş bir kadın çok yaşlıdır” açıklamasını hatırlatıp ortalığı kızıştırarak.

Bezos çiftinin boşanma nedeni olarak “Başka kadın mı, başka adam mı?” soruları soruldu.

Dün Milliyet’te boşanmanın ardında eski TV sunucusu, helikopter pilotu Lauren Sanchez’in olduğu haberi yayınlandı.

Pazartesi akşamı İstanbul’da çağdaş yaşamla, kültür-sanatla, eğitimle ilgili herkes Zorlu PSM’deydi, mütevelli heyeti üyesi olmaktan gurur duyduğum Çağdaş Eğitim Vakfı’nın Genç Yetenekler konseri için.

Konser programı bile önceden açıklanmadı, izleyiciler sadece film müzikleri temasını biliyordu.

Ama yine de Genç Yetenekler’i izlemek üzere bu konseri çoktan ajandalarına almıştı.

ÇEV Genç Yetenekler Projesi, Berrin Yoleri öncülüğünde tam 10 yıldır büyük emeklerle hayata geçiriliyor.

2009’da Aya İrini’de Ebru Ceylan’ın objektifinden Kutup Yıldızı sergisi ve mini konserle temeli atılan bu harika proje 10 yılda büyük yol kat etti.

İzleyenler bu yılki konserden, özellikle de genç yeteneklerden ne kadar etkilendiğini anlata anlata bitiremedi.

Fazıl Say’ın önceden duyurulmadan, sessiz sedasız sahneye çıkması ve İzmir senfonisini çalması da Genç Yetenekler’i onurlandırdı.

“Babamın sevgili dostları, benim ise çocukluğumdan beri hayranlıkla izlediğim Gülriz Sururi ve Engin Cezzar, bu dünyaya veda etmeden önce, bir dairesinde yaşadıkları Gümüşsüyu’ndaki beş katlı binayı bir kültür ve sanat evi yapılmak üzere Nesin Vakfı’na bıraktılar. Böylece hayatımıza yeni bir yön verdiler.”

Ali Nesin’in Nesin Vakfı dostlarına yazdığı mektup böyle başlıyor.

Daha sonra sözü eski Vakıf çocuğu, yeni Vakıf yöneticisi Süleyman Cihangiroğlu alıyor.

Gülriz Sururi’yi ilk kez 23 Nisan 1993’te TV programında Aziz Nesin ve iki vakıf öğrencisini konuk etmesiyle tanıdığını anlatarak başlıyor.

“Aradan yıllar geçti, Gülriz Hanım’ı bir daha görmedim. O sıralar pek sık olurdu bu; bir gelir, yüzünü bize gösterirdi, sonra da yok olurdu. Aziz Nesin’den sonra birçoğu hepten yok oldular, sanki hiç hayatımıza girmemişler gibi” diye devam ediyor.

Sonra Nisan 2016’da Gülriz Hanım bağış yapmak için arıyor ve buluşuyorlar.

“Uzun uzun sohbet ettik. 1993’teki televizyon programının yapıldığı günü konuştuk, benim de o sırada Vakıf’ta öğrenci olduğumu ve programa katılmayı çok istediğimi söylediğimde şaşırdı, gülümsedi. “Şimdi ise yöneticiliğini yapıyorum Vakfın” dedim, sevindi, ‘Demek Aziz Bey doğru

Gastronomi ile turizmde bir üst lige çıkılabileceğini TURYİD’in geçen nisan ayında düzenlediği Gastroekonomi Zirvesi’nden beri konuşuyoruz. Neyse ki olumlu adımlar atılıyor, gündemdeki Turizm Geliştirme Fonu da bu süreçte en önemli gelişme.

Hakkasan, Wagamama, Busaba gibi restoran zincirlerinin yaratıcısı Alan Yau, “Yemek en güçlü duygu” diye başlamıştı gastronominin önemini anlatmaya. Serotonin ve dopamin hormonlarını salgılamamıza yol açtığı için. 1992’de kendi yarattığı Wagamama markası öncülüğünde o yıllarda dünyada esamesi okunmayan ramen pazarının geçen yıl 24.4 milyar dolar büyüklüğüne ulaştığını anlattı. Şimdi de Londra’da kurduğu Yamabahçe markasıyla pideyi dünyaya tanıtırken 134 milyar dolarlık global pizza pazarına pide ile yaklaşabileceğimize inanıyor. Türkiye’yi İspanyol, Fransız, İtalyan, Japon ve Çin mutfağı gibi dünyanın en popüler 5 dünya mutfağının ligine çıkarmak için çözümler de açıkladı: “New York, Londra, Tokyo gibi şehirlerde 3 Michelin’li restoranlarla mutfağınızı temsil edin; İstanbul ve Gaziantep’e Michelin yıldızını getirin, Gaziantep’i San Sebastian yapın” dedi. “Sosyal medyada dijital yemek içeriği paylaşın, Türkiye yemekleri ve malzemeleri için ürünün

Annenize, babanıza, kardeşinize, eşinize, çocuğunuza zaman zaman öfkelenebilirsiniz, beğenmediğiniz özellikleri hakkında atıp tutabilirsiniz, zaman zaman acımasızca eleştirebilirsiniz, hatta birbirinize küsüp barışabilirsiniz.

Aile arasında son derece normal şeyler bunlar.

Kimse kimseyi her şeyiyle beğenmek ya da kabul etmek zorunda değil.

Aynı şekilde, bir vatandaş olarak ülkenizi sonuna kadar eleştirebilirsiniz, her alınan kararı beğenmek zorunda değilsiniz, kendi fikrinizi açıkça söyleyebilir, kendi idealleriniz için savaşa da bilirsiniz.

Ama bunu aynı aile arasında olduğu gibi, ülkenizde de kendi aranızda yapmanız gerekiyor.

Çıkıp da uluslararası bir mecrada ülkeniz aleyhinde konuşmaya başladığınız anda çok sevdiğinizi söylediğiniz ülkenize ve insanlarına asıl zararı siz veriyorsunuz.

Bkz. New York Times’ta yayımlanan Türkiye’den göçü inceleyen makale.

Memnun olmadığınız için ya da başka bir nedenle başka bir ülkeye gitmiş olabilirsiniz, ama bu, size yabancılara kendi ülkenizi karalama hakkını vermiyor.