Aksal Yavuz

Futbol kulüplerindeki eğitim faaliyetlerinde sporcuların teknik, taktik ve fizik kondisyonları geliştirilmek istenir. Ancak ilgili kişiye, insani yönden kaliteli hale getirecek duygusal ve sosyal beceri geliştirme çalışmaları yapılmaz...
Bunun yerine onları daha bencil, egoist ve duygusal zekâ yönünden düşük kalitede varlık haline getiren; “ne pahasına olursa olsun kazan” ilkesi önlerine konur.

* * *

İyi futbol eğitimi; iyi para, şan-şöhret getirir ama “iyi insan” ve “kendinin efendisi” olmaya yetmez.
Bu yüzden etraf bol paralı, şöhretli, kendisini arayan, mutsuz ve kendisiyle kavgalı futbolcularla doludur...
Futbolculara bu durumdan nasıl kurtulmaları gerektiği öğretilmez... Hatta kazandıkları parayı nasıl kullanmaları gerektiği de öğretilmez!

* * *

Oyuncularda aranan karakter; yetenek, tecrübe ve şöhret olarak bellidir.

Sözler, “Sosa’sız Trabzonspor nasıl oynar?” Peşinen söyleyelim; başta Sosa olmak üzere Pereira’yı aramadı değil gözler, bilhassa ilk yarı…

Maçın başında Uğurcan, Boldrin’le karşı karşıya pozisyonda topun ağlarla buluşmasına engel olamasaydı; kalan dakikalar Trabzonsporlar için sıkıntılı geçebilirdi…

Bunlara bir de Onazi’nin sakatlanıp oyundan çıkmasını ekleyin; orta sahaya tamamen hakim olan taraftı Rizespor…

Kucka ve Ahmet’in maç eksikliği, Trabzonspor top yapamıyor, atağa çıkamıyor derken, sahneye Abdülkadir Ömür çıktı birden…

Öyle bir Abdülkadir izlemeye başladık ki seyrine doyum olmayan... İlk golün kahramanı, bordo-mavililerin deyim yerindeyse bunaldığı dakikalarda sadece Trabzonspor’a değil, milyonlarca Trabzonsporluya moral veren o vuruşu yaptı. Sahanın iyilerinden Novak’ın da hakkını da teslim edelim; ilk golde yata-kalka getirdiği top ve ikinci golde kaleciyi yanıltan hareketleriyle...

Rizespor iyi mücadele eden, koşan bir takım, 2-0 mağlup duruma düştükten sonra oyundan hiç kopmadılar ancak moralli, iştahla oynayan, özgüveni yerine gelen, skoru bulan Trabzonspor karşısında işleri hiç de kolay değildi. Karşılarında 6 net pozisyonda devleşen Uğurcan da olunca, sonuç

21 Aralık 2009…

Bünyamin Kahriman ( 24), Serhat Kırkayak (23), Ahmet Muhammed Demirel (21), Mesut Keleş (19).

Dört aslan delikanlıya, gece saat 04’te pusu kurdu trafik canavarı Samsun Tekkeköy’de.

***
Fidan gibi delikanlılar Ankara’da öğrenciydiler. Okuyup büyük adam olacaklardı. Ülkede birbirlerine düşman kesilenlere, tribünlerde kıyasıya kavga edenlere ders vereceklerdi…
Trabzonspor-Fenerbahçe maçı öncesi bir araya gelip, Trabzon’a gitmeye karar kıldılar.

Cümle âleme ibret olsun, örnek olsun diye Fenerbahçeli Ahmet Muhammed Demirel’i de Avni Aker’e buyur ettiler. Trabzon’u gezdirmek, köylerini göstermek istediler…

On numara maç olacağı tahmin edilen Beşiktaş-Trabzonspor karşılaşması 10 puanlık maçtı aynı zamanda; Kasımpaşa, Konya’da 3 puan bırakmış, Medipol Başakşehir ile Galatasaray berabere kalmış.

Kısaca dün gece 3 puanı cebine koyan, piyangodan ikramiye çıkmışçasına mutlu olacaktı!

Beşiktaş’ta işler yolunda gitmediği için moraller bozuk, olası Trabzonspor galibiyeti ilaç gibi gelecekti...

Son haftalar uzun farları yakarak yoluna devam eden Trabzonspor İstanbul’a moralli geldi... Galip gelmeleri halinde; değmeyin keyiflerine!

Elbette son sözü futbolcular söyleyecekti...

Trabzonspor’un yüksek tempo yaparak, ayağa hızlı ve isabetli oynadığı dakikalar çok tehlikeli oldu... Bu da rakibi hataya zorlamaktı ki, nitekim siyah-beyazlı takımın defansı Adriano ve Karius ile benzer hatayı birkaç kez yaptılar... Eğer Sosa ve Nwakaeme biraz dikkatli olabilseydiler skor çok daha farklı olabilirdi... Ya Nwakaeme’nin üst direğe nişan aldığı pozisyona ne demeli?

Sosa’nın, Rodellaga’ya attırdığı gol pasının da hakkını verelim; havadan adrese teslim ne kadar mükemmel ise Onazi’nin rakipten kapıp Nwakaeme’ye attırdığı gol de o derece güzeldi...

Maçın kırılma anı; 65’te Vida’nın kafa vuruşunu aynı güzellikte çıkartan

İlk yarı topa daha fazla sahip olan Trabzonspor, ama Jahovic ile pozisyona giren Konyaspor’du... Bordo-mavililer, hücum genişliği yaratmak istese de Nwakaeme’den mahrum oynadı...

Hal böyle olunca; iş Abdülkadir başta olmak üzere diğer oyunculara düştü...

Maçtan bir gün önce sakatlığını sorduğum ‘Ayağım kopsa da oynayacağım’ diyen Abdülkadir, rakibin sol kanadını adeta felç etti... Oynadığı futbolla taraflı-tarafsız herkesi büyüledi genç oyuncu...

Penaltı pozisyonunun yanı sıra Ekuban’a attırdığı gol öncesi yaptığı hareketler alkışı hak etti.

Top ayağına gelmeden, meşin yuvarlağı nereye atacağının matematiğini yapan Sosa da gecenin iyilerindendi; Novak gibi, Pereira gibi...

Trabzonspor için Onazi’nin de ne kadar önemli bir oyuncu olduğu tekrar görüldü. Bloklar arasındaki bağlantıyı sağlayan Onazi’nin attığı gol de akıl doluydu...

Uğurcan ve Hüseyin’in de hakkını teslim etmek gerekir, ikisi de güven verdi...

Özetle, Trabzonspor dün gece bilhassa ikinci yarı çok iyi oynadı, hele golden sonra, özgüven böyle bir şey! Konyaspor gibi defans yapan takımlara 3 farklı skorla galip gelmek kolay olmasa gerek. Amma velakin Abdülkadir’i izlemek hakikaten büyük keyif...

‘3 Aralık Dünya Engelliler Günü’nde, Trabzonspor’un taraftarına en çok ihtiyacı olduğu dönem, gözünün nuru engelli evladını alıp stada koşan anne geldi aklıma…
*
“Hadi yavrum, Trabzonspor’un bize ihtiyacı var” diyen, İyi gün dostu Trabzonsporlular, bordo-mavili takımı kaderine terk etmişken,
Trabzonspor’un yanında yer almayı kendine görev bilen anne…
*
Yerinden-yatağından kalkamayan, yürüyemeyen yavrusu 16 yaşında idi…
Zaten evladı kalkabilseydi, konuşabilseydi ve yürüyebilseydi; anacağından önce varırdı Trabzonsporluların kalbinin attığı yere…

Ünal Karaman, maç öncesi şifreyi verdi öğrencilerine “ Fenerbahçe maçındaki ruhunuzu sahaya yansıtın”

Doğal olarak parola; Trabzonspor’un Kayseri’den alacağı üç puan, Trabzonspor’un Fenerbahçe galibiyetine anlam katar, aksi halde boşa kürek çekilmiş olur! Hele lig lideri Medipol Başakşehir’in mağlup olduğu hafta yukarıdaki takımlarla safları sıklaştırma fırsatı doğmuşken...

Maça gelince…

Futbolseverler, Rodallega’nın birçok pozisyonda direğe takıldığını bilir… Dün akşam Rodallega’nın bu şanssızlığı Yusuf ve Sosa’ya da Kayseri’de “merhaba” dediğini hatırlatalım. Siz buna “Trabzonspor’un direklerle imtihanı” da diyebilirsiniz. Önce Yusuf’un, sonra da Sosa’nın direkte patlayan topu kanatlardan mahrum oynayan Trabzonspor adına büyük şansızlık, Kayserispor adına da piyangodan çıkmış ikramiye kadar kıymetliydi…

Nerede Fenerbahçe maçında vızır vızır çalışan kanatlar, takır takır işleyen orta saha? Onazi’yi aramadı değil Trabzonspor.

Tüm bunlara rağmen Trabzonspor gol pozisyona girmedi değil… Hele Ekuban oyuna girdikten sonra ilk yarıya oranla daha iyi oynamaya başladı. Ünal hoca bu değişiklik için bu kadar niye bekler ki? Ünal Karaman bekledi ama oyuna giren Ekuban, gol için o kadar

Trabzonspor’da moraller bozuktu… Her anlamda bu derbi onlar için büyük fırsattı.
Fenerbahçe, Galatasaray derbisinde kötü gidişe “dur!” demiş. Devamında Anderlecht ve Alanya galibiyetleri az da olsa moralleri yerine getirmiş...Onlar için de Trabzonspor maçı çok önemli... Kazanırsa; Trabzonspor’u yakalayacak, en az 6 basamak yukarı çıkacak...
Trabzonspor kaybederse; kazanlar kaynamaya başlayacak... Onur ve Burak’ın kadro dışı kalmasıyla alakalı bu maç üzerinden değişik fallar açılacak ve birçok konu yeniden masaya yatırılacak!
Anlayacağınız, iki takım için köprüden önce son çıkış maçıydı!
Genel özet bu...
İlk yarının özeti, Rodallega’nın atamadığı, diğer ifadeyle Harun’un kurtardığı penaltı karşılaşmanın seyrini değiştiren en büyük hareketti. Doğal olarak herkes birbirine “Burak olsa atardı” diyecektir. Futbol bu her oyuncu kaçırabilir. Burak da kaçırmıştır nihayetinde...
Yusuf’un uzaktan gol denemeleri, birinin direği sıyırıp auta gitmesi, diğerinde Harun’un penaltıda olduğu gibi kurtarışı Trabzonspor’a en büyük engeldi...