Abbas Güçlü

Önceki gün, Dünya Toprak Günü’ydü.

Ne olmuş yani diyen çok çıkacaktır.

Zaten öyle olduğu için yaşam koşulları her geçen gün daha da zorlaşıyor.

Kirlenen sadece toprak değil, hava ve su da farklı değil.

Oysa onlar yaşamın olmazsa olmazları.

Önemini ancak onları kaybettiğimizde mi anlayacağız!

Israrla sınavlar ve diploma için değil “yaşam için eğitim” dememizin nedeni bu.

Peki, toprağı, suyu, havayı canımız gibi korumayı hangi derslerde öğretiyoruz?

Üniversiteler ülkelerin lokomotifidir. Onlar ne kadar güçlü ise ülkeler de o kadar güçlüdür. Bugün ABD’yi, Çin’i, Almanya’yı, Fransa’yı, İngiltere’yi, Hollanda’yı, İsviçre’yi güçlü kılan unsurların en başında da ilk 100’e, 300’e, 500’e giren üniversiteleri gelir.

Hemen her alanda topyekûn bölgesel kalkınmanın lokomotifi de yine üniversitelerdir. Proje üretme rekortmeni bir ülke olarak elbette bu konuda da projeler ürettik, büyük laflar ettik. 2020’de beş üniversiteyle başlayan “Bölgesel Kalkınma Odaklı Misyon Farklılaşması ve İhtisaslaşma” kervanı, kısa sürede 22 üniversiteye yükseldi ve bu üniversitelerin rektörleri, YÖK Başkanı Prof. Dr. Erol Özvar’ın ev sahipliğinde, önceki gün Kastamonu’da bir araya geldi. Yine büyük laflar edildi, yine bol bol ‘cek, cak’ ile cümleler kuruldu.

Projeyi önceki Başkan Yekta Hoca başlatmıştı, çöpe atılan diğer pek çok

İlle de eğitim diyoruz ama nasıl bir eğitim sorusuna yeterince kafa yormuyoruz.

Diplomalı sayımız, 50 yıl öncesine göre neredeyse 50 kat arttı.

Peki, yaşam kalitemiz, üretim performansımız aynı oranda arttı mı, işsizlik oranları azaldı mı?

Keşke evet diyebilseydik...

Aslında bu çok önemli sorunun cevabını çok uzaklarda aramayalım. Pek çok konuda olduğu gibi bu konuda da Atatürk’e kulak verelim:

“Eğitimdir ki bir milleti ya özgür, bağımsız, büyük ve yüksek bir toplum olarak yaşatır ya da esirlik ve yoksulluğa terk eder.”

Mustafa Kemal için çocuklar, gençler ve onların eğitimi çok önemlidir. Yaşamı boyunca da hep öyle kalmıştır.

Keşke onun bu hassasiyetini, ondan sonra da aynı şekilde koruyabilseydik.

MEB ve YÖK’ün açıkladığı sayısal veriler müthiş!

Hemen her alanda düne göre büyük yol katettik.

Okul, öğrenci, öğretmen ve mezun sayılarındaki artış oranları, tüm ülkeleri kıskandıracak düzeyde.

Yani bir anlamda eğitimde erişebilirliği sağlamış durumdayız. Şimdi sıra kalite ve istihdama yönelik yeni düzenlemelerde.

Peki, bu noktada eğitimi geleceğe göre yeniden yapılandırıyor muyuz?

Defalarca yazdık, bir kez daha hatırlatmakta yarar var.

Dünya çok değişti, değişmeye de devam ediyor.

Ekonomiden tarıma, iklimden sağlığa, iletişimden sosyal yaşama, bırakın bir asır öncesini, 10 yıl öncesine göre bile her şey çok farklı.

Öğrenim çağındaki milyonlarca çocuğumuz okulda değil.

Zorunlu eğitimde durum daha da vahim.

Peki, bu çocuklar neden okula gitmiyor?

Şu anda neredeler, ne yapıyorlar, yaşadıkları ya da ailelerine, çevrelerine yaşattıkları sorunlar neler?

Ciddi hem de çok ciddi bir konu!

Bu çocuklardan biri sizin ailenizden de olabilir.

Bugün değilse bile yarın böylesi bir durumla karşılaşırsanız, nasıl davranmanız gerekiyor?..

Çocuğunuz mutlu değilse sizin mutlu olmanız mümkün değil.

Dünya aldı başını gidiyor.

Bir yanda hayal gücümüzü bile gölgede bırakan dijital gelişim, öte yanda küresel ısınmanın getirdiği kuraklık, açlık ve ölüm korkusu.

Yeni dünya düzeninde hiçbir şeyi atlamamak ve hiçbir şeyden geri kalmamak gerekiyor.

Teknoloji ne kadar önemliyse, tarım da bir o kadar önemli.

Eğitim, bilim, hak, hukuk, adalet, demokrasi ne kadar olmazsa olamazımızsa, vizyon, istikrar, doğru bir yol haritası da bir o kadar vazgeçilmezlerimiz.

Savunma sanayiinde büyük yol kat ettik, otomobille kendimize yeni bir kulvar açtık.

Turizmde 100 milyon turist, tarımda en azından kendi kendimize yeten bir konuma gelmemiz işten bile değil.

Yeni yatırımlar kadar geleceğe yönelik yeni bir bakış açısı, ihtiyaç olmanın ötesinde bir zorunluluk haline geldi.

Mısır’da düzenlenen İklim Zirvesi görünen o ki yeterince ciddiye alınmadı. Günü kurtarmanın ötesine geçilemedi. Oysa tehlike büyük hem de çok büyük. Türkiye Bilimler Akademisi (TÜBA) Başkanı Prof. Dr. Muzaffer Şeker 1-2 Aralık 2022 tarihinde Ege Üniversitesi ev sahipliğinde gerçekleştirilecek Biyoçeşitlilik ve Ekosistemler Çalıştayı öncesinde tehlikenin boyutları konusunda kamuoyunu bir kez daha uyardı:

“Çevre kirliliği, doğal alanlarda yapılan değişiklikler ve iklim değişikliği etkileriyle 1970’ten bu yana doğal hayatta canlı popülasyonu yüzde 60 azaldı, bir milyon canlı türünün nesli tükenme tehlikesi altında. Denizlerdeki mercanların 30 yıl içinde yok olma tehlikesi altında olduğu biliniyor. Bu doğrultuda dünyada ve ülkemizde biyoçeşitlilik ve ekosistemlerin güncel durumu, önemi ve korunmasıyla ilgili konuların ele alınması ve tartışılması amacıyla düzenlenen çalıştayımızın sonuçlarını içeren raporu da en kısa sürede yayınlayarak kamuoyuyla

Zor yıllardı, çok çabuk unuttuk. Tıpkı deprem ve diğer felaketler gibi.

Dünya genelinde yapılan araştırmalar, pandemi döneminin herkesi etkilediğini ama en çok da çocukları etkilediğini gösteriyor.

Peki, bu konuda neler yapıldı?

Pandemi sırasında çoğu öğrenci, öğrenme hedeflerinin çok gerisinde kaldı. Okullar, sanki böylesi bir dönem hiç yaşanmamışçasına, “nerede kalmıştık” moduyla, tekrar akademik müfredata odaklandı.

Oysa öğrenmenin teorik bilgiler kadar farklı beceriler gerektiren yönleri de var. El becerilerini geliştirmek, odaklanmak ve başkalarıyla iyi etkileşim kurmak bunlardan sadece birkaçı.

Geriye dönüp baktığımızda, o zor yılların eksiklerini telafi edecek bir tamamlama eğitimine rastlayanınız oldu mu?

Teorik bilgiler, öyle ya da böyle, bugün ya da yarın mutlaka tamamlanır ama uygulamaya yönelik olanlar için aynı şeyi söylemek mümkün değil.

Geri dönüşüm şart