Siyaset hakkında bildiğim iki şey

Yüksek lisansımı Ankara Üniversitesi’nde, “halkla ilişkiler ve siyasal reklam”, doktoram ise Mülkiye’de, “siyasi partilerde lider imajları” üzerineydi ve alandaki ilk çalışmaydı. Dolayısıyla sağdan sola siyasetçilerle çokça zaman geçiren biri olarak hem teorik hem de pratik bağlamda siyaset üzerine iki net cümle kurabilirim;

Bir: Siyaset akıl işi değildir. Akıl yürüterek sonuç alan, yok denecek kadar azdır.

İki: Siyasette 2+2 bazen 3, bazen 5, nadiren 4 eder.

Her iki bilginin de kaynağı gündem, lider ve insan parametreleridir.

CHP, cumhurbaşkanı adayı konusuna bulduğu çözümü açıkladı. Ekrem İmamoğlu CHP adayı, Mansur Yavaş bağımsız aday olacak. İlk turda yüksek oy alan, ikinci tura kalacak. (Aday belli, neden ön seçim yapılacağı belli değil.)

Kabul gördüğü düşünülen bu çözüm üzerine fikir üreten kimilerinin, ne dünyadaki gelişmeler, ne de Türkiye’deki insanlar hakkında fikirleri var.

Madde madde özetleyeyim;

Bir, son derece sert yaşanan küresel siyasette, parti içi küçük hesaplar yapanlar kamuoyuna güven vermekte zorlanırlar.

İki, kamuoyu araştırmalarına güvenip bağımsız adaylık fikrini ileri süren Yavaş’ı anlamak güç. Kamuoyu dediğiniz, fırtınalı bir denizdeki geminin sabitlenmemiş yükü gibidir. Dalgaya göre yer değiştirir.

Üç, İmamoğlu artık “CHP’nin adayı” olarak anılacağından Yavaş çerçeve dışında kalacak. Moral üstünlük sağlayacak İmamoğlu’na bir de medya desteğini ekleyin.

Dört, Yavaş’ın her cümlesinin CHP adayını yıpratıcı girişim olarak eleştirileceğini tahmin etmek zor olmasa gerek. Ya sessiz kalacak ya da “oyları bölme” suçlamasıyla karşılaşacak.

Beş, İmamoğlu İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı şapkasına önce Belediyeler Birliği Başkanlığı şimdi de CHP Cumhurbaşkanı adayı şapkasını ekledi. (Sırada CHP Genel Başkanlığı olmalı.)

Altı, 6’lı masadan sonra 3’lü masanın gündemi kişiler üzerinden meşgul etmesi, muhalefeti dar ve kısır bir alana hapsetmesi kısa dönemde işlerine gelse de uzun süreçte sıkıntı yaratır.

Yedi, seçim sürecinde birbirlerine karşı eleştiri (görünürde) yapamayacakları konusuna girmiyorum bile.

Trump ne yapıyor?

Trump insanı ve zamanı çözmüş bir iş adamı. Neo-liberalizm özetle devleti hedef alan bir anlayış olduğundan Trump, devleti temsil eden yapıları silkeliyor.

Biliyor ki, düzenleme kurumları güçsüz, kuralların işlemediği bir dünyada insanlar, mevcut yapılara güvenmiyorlar.

Alternatif çözümler geliştirmek zor olunca, her absürt öneriyi çözüm olarak sunabiliyor.

Öngörülemez, belirsiz ve muğlak ortamda aslında hiç var olmayan bir “gerçeklik” yaratılabilir, Trump biliyor.

İletişim notları

Bir, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın ASEAN ülkelerini ziyareti çok önemli. Son 5 yıldır yazılarımda bu ülkelere dikkat çekmeye çalışıyorum. Doğu ve Batı arasına sıkışamayız, Asya ve Afrika ile iletişimi güçlendirmek şart.

İki, Open AI’nın CEO’su Sam Altman şirketini zorla 97.4 milyar dolara satın almak isteyen Musk için “Muhtemelen tüm hayatı güvensiz bir konumdan geçiyor. Onun için üzülüyorum, mutlu bir insan olduğunu düşünmüyorum” dedi. Bu cümle, Musk’ın her yere çoluk çocuğuyla gitmesinin ardındaki gerçeği net olarak ortaya koyuyor.

Üç, kurbanların uzun mücadeleleri sonucu Avustralya’da “deep fake” görüntü üretmek ağır ceza konusu oldu. Yeni teknolojiler aracılığıyla işlenen suçların önlemini almak için başımıza gelmesini beklemek gerekmiyor. Sıradan insanla siyasetçinin, ünlüyle ünsüzün “sahte görüntü”ye konu olmakta aralarında fark yok. Hukuk ve denetleme sistemimiz dijital suçlara uyumlanmalı.

AKLIMDA KALAN

TÜSİAD’ın iletişim sorunu: Geçen haftaya kadar “TÜSİAD Başkanı kim” diye sorulsaydı çoğunluk isim veremezdi. Sadece başkanı olsa iyi TÜSİAD da neredeyse yok gibiydi. Ekonomik krizle mücadelede sessiz kalıp, genel kurulda uzun uzun eleştiri sıralayarak iç döker, üstüne bir de çözümü “kamuda tasarruf”a indirgerseniz tepki çekersiniz. Servetinin kaynağı toplum olan ancak toplumun fikri kalkınmasına katkıda bulunmayan bir burjuvaziye sahip olmak ülkemizin şanssızlığı.