Mustafa Anıklı

Protokol mü, yoksa şeref tribünü mü demek gerek, zaman zaman tartışılır. Yurt dışında, bu işlevdeki tribünlerin, "Honour (Onur)" diye isimlendirildiğine göre, "şeref tribünü" demek daha sıcak olsa gerek...

Galatasaray-Antalya maçında, işte bu tribünde, ilginç bir olay yaşandı. Cim-Bom'un bu tribüne layık görülen bir yöneticisi, Türkiye Futbol Federasyonu'nun "hatırını sordu!" Bu kadar sessizlik içinde çın çın çınlayan bu bağırış, Başkan Mustafa Cengiz'in yanında oturan iki TFF yöneticisini rahatsız etti. Bunlardan İsmail Erdem, yapılan hadsizliğe isyan etti, TFF Başkan vekili Ali Düşmez ise, daha aklıselim hareket etti, yılların verdiği tecrübeyle, karşılaşmanın bitimini bekledi. Neden? Belki de yüzleşmek için... Belki de, "Gel de yüzüme söyle" diyebilme adına...

Küfrün sahibi olan Galatasaraylı yönetici Mahmut Recevik, bir gün sonra özür diledi ama... Aması, "Şeref" tribününe girmeye layık bir kişi, nerede olursa olsun, iki düşünüp bir konuşacak, nerede olduğunun bilincinde

Ligin en geniş rotasyon imkânına sahip iki ekibin de eksikleri fazlaydı. Ama bunların hiç biri, iki ekibin de takım kurgusunu bozmazken, aksine yedek kulübelerinde oturanlar da esaslıydı. Böyle olunca da gözler, oynayanlarla birlikte oynamayanların da neden kenarda olduğuna takıldı.
Antrenmanları yaptıran teknik adamlar, elbette en iyi 11’lerini sahaya çıkaracaktı. Üstelik hafta içinde bir tur daha yapacakları için, iki karşılaşmayı birden düşünmeleri zorunluydu.
Son haftalarda eleştiri alan ve elindeki liderliği kaptıran bir takım olarak sahaya çıkan Aytemiz Alanyaspor için o maç, bu maçtı! Futbolun ‘sempatik’ takımının; beğenilen, hoş görülen özelliklerinin yeniden ortaya çıkmasının tam zamanıydı.
Nitekim turunculardan yeşilli olanı; isabetli paslarla, hızıyla, lacivertli olanın savunma zaaflarını çok iyi kullanmayı bildi. Skrtel’in olduğu dönemde de aksayan defans kurgusu, onun yokluğunda daha da kayboldu.
Babacar’ın sakatlığı belli ki Adam Bareiro’nun özgüvenini daha da yükseltmiş. Attığı röveşata

Garip bir oyun, şu futbol... Hele, bu Türkiye'de ise, daha da garip... Üstelik, bizde, artık bu oyun, sadece saha içinde de oynanmıyor!

"Sahanın hakimi hakemdir" ilkesi, yavaş yavaş tozlu raflarda kalmaya başladı. Çünkü herkes hakem! Sivasspor'un Kaptanı Hakan Aslan bile, devre arasında, Arda Kardeşler'e işini öğretmeye kalkmıyor mu? Hem de akıllı telefon üzerinden... Biraz telefonu kadar kendi akıllı olabilseydi, takımını 10 kişi bırakmazdı.

Ama, o da haklı! Hakemin ne itibarı kaldı, ne gururu... Profesyonel Futbol Disiplin Kurulu ve Tahkim Kurulu marifetiyle, hakemlerin karizması iyice sıfırlandı. Zaten, VAR ile birlikte foyalar da ortaya çıktı (!), kenar yönetimlerin "hakaret"leri bile yutulmak zorunda kalındı, sonunda çıkardıkları kartlar bile iptal oldu! Başakşehirli Rafael'in ikinci sarısı ve bundan kaynaklanan kırmızısı rafa kaldırıldı ya, son nokta da bu oldu. Doğrusu bilmiyorum, sadece merak ediyorum! PFDK bu kararı verirken, hakem raporunun neresine baktı? Başakşehir, verdiği savunmanın neresinde haklı?

Yeter! Futbolun yakasını bırakın! Bırakın ki sadece sahada kalsın.

İtiraf gibi!

PFDK'nın, Rafael'i oynatma

Uzun bir süre sonra, belki de ilk kez; bir hakemin yanlışları, futbol kamuoyunun tamamını bir araya getirdi. Yaptıkları ve yapmadıkları konusunda herkes yazdı, çizdi. Fenerbahçe-Medipol Başakşehir maçının hakemi Bahattin Şimşek'in yaşattıkları, babası, eski hakem Selami Şimşek'in torpiline kadar uzandı.

Olay, doğru ya da yanlışlar değil, alınan pozisyonlar bence...

Burada en haklı taraf olan Başakşehir'in çığlığı duyulmadı bile! Sosyal medya üzerinden, Fenerbahçe-Galatasaray derbisi yaşandı! Cim-Bom'un "Kara gece" diye başlatıp, Fenerbahçe'nin devam ettirdiği çocukça sataşmalar... Tencere dibin kara, seninki benden kara misali...

Galatasaray; Yeni Malatya, Çaykur Rize, Denizli veya herhangi bir takım aleyhine yapılan hataları neden görmüyor da, Başakşehir'in avukatlığına soyunuyor. Çünkü, Fenerbahçe'nin o haftaki rakibiydi! Çünkü, aynı puandalar. Çünkü, ezeli rakipler. Çünkü, çünkü, çünkü...

Biliyorlar ki Türkiye'de, adaletin gücü değil, güçlünün adaleti

Türkiye Futbol Federasyonu Disiplin Müfettişliği, Galatasaray Teknik Direktörü Fatih Terim'i, tam üç ihlalden Profesyonel Futbol Disiplin Kurulu'na sevk etti.
Şimdi Terim değil, Tahkim Kurulu düşünsün!
Ligin 5. haftasında, Gaziantep Teknik Direktörü Marius Sumudica'nın "tedbire uymama" cezasını, alt limit olan 4'ten 2'ye indiren, bunu da, "ihlalin gerektiği koşullar ve olayın oluş şekli" diyerek, geçiştiren Tahkim ile geçen hafta Alanya Antrenörü Çağdaş Atan'ın, hakaret cezasını, yine alt sınır olan iki maçtan bire indiren ve bunu da, "Olayın oluş şekli dikkate alındığında" diyerek savunan kurul aynı...
Merak ettiğimiz; dün Sumudica'nın indirimini birçok kişi görmediği, Çağdaş Atan'a yapılanı çoğunun duymadığı bir ortamda; bugün Fatih Terim'e nasıl bir ceza vereceksiniz? Daha doğrusu PFDK verecek, ama siz ne yapacaksınız?
Ya hakeminize, "Terbiyesiz, ahlaksız" diyen bir hocanın karşısında su içeceksiniz, ya da bugüne kadar yaptıklarınızı inkar edip, 'pardon' diyeceksiniz.
Burada ne Terim'i yargılıyoruz, ne de yargının işine karışıyoruz.

Türkiye Futbol Federasyonu'nun seçkin kurulları, PFDK ile Tahkim Kurulu, genellikle uyum içerisinde! Tahkim, çoğu olayda onama makamı... Ama, bazen takdir hakkını kullanmıyor da değil... Önceki yazılarımızda Sumudica'nın cezasından söz etmiştik ya... Şimdi de, Alanyaspor Teknik Sorumlusu (!), pardon Antrenörü Çağdaş Atan... "Olayın oluş şekli dikkate alındığında" alt sınırı iki maç olan 'hakaret' cezasını bire indirdiler; helal olsun... Şu olayın oluş şeklini anlatsalar da, biz de bilsek... Hakaretin mazur görülecek ne yanı olabilir ki! 

Aynı Tahkim, Beşiktaş'a verilen "flaş röportajların 30 dakika içinde tamamlanmamasından dolayı" 150 bin lira para cezasını da onadı. Neden? Aboubakar röportaja 2-3 dakika geç gelmesi yüzünden... Talimata göre doğru mu? Doğru... Ama siyah-beyazlılar, beIn Sport ile konuşup süre almış. TFF'ye göre, "BANA NE!"  

Beşiktaş, bununla ilgili yayıncı kuruluştan yazı istemiş, Hande Sümertaş ise, resmi olarak TFF'den bir talep beklediğini iletmiş. O da demiş, "BANA NE!" Tahkim Kurulu isteme gereğini bile duymamış. Onun da

Hakem... Türk Dil Kurumu'ndaki karşılığı, "Karşılaşmaları, yarışmaları kurallara uygun ve yansız olarak yöneten kimse" demek...
Buna kim inanır? Bu tanım hangi hakem için geçerlidir?
Hepsinin gönlünde bir aslan, kartal, kartal yatmaz mı?
Sahaya çıktığında, kaçının 'tarafsız' ve 'yansız' olabilme telaşı vardır?
Kulüplere bakmayın, adil olmalarını değil, kendilerini kollamalarını istiyorlar. Bu kesin. Taraftar da aynı bakıyor. Bu da kesin. Ya sahanın hakimi olanlar, hakemler...
Alın size Ali Palabıyık... Fenerbahçe'ye göre Karabıyık! Denizli'ye göre de öyle...
Yine hiç yorumda bulunmayalım, Ali Palabıyık'ı bu işin bilirkişilerine bırakalım:

Kazanmak, galip gelmek zorunda olduğumuz bir maçtan böyle kahrederek ayrılmak insana dokunuyor. Leipzig de oynadı, Başakşehir de... Onlar daha çok göründü, Başakşehir zaman zaman parlayıp söndü. Ancak bir İrfan Can bile az daha onlara yetecekti.
Hiç seyretmek istemediğimiz, kabul edemeyeceğimiz bir ilk yarı vardı Fatih Terim Stadı’nda... Ofansif bir kadro gibi görünen ancak bu zenginliği hiç kullanamayan bir cimriydi Başakşehir... Zaten iki isabetli şut buldu, bunların biri gol oldu.
Leipzig, gerçekten rakibine, “Ben istersem oynayabilirsin” diyecek kadar iyi bir takım... Bir anda vitesi artırabiliyor, hücum zenginliğini çok kolay sağlayabiliyor ve gole çok rahat ulaşabiliyor. Bizde kral olan bir Sörloth’un neden yedek kaldığını ilk 45 dakika net bir şekilde gösterdi.
Alman ekibi bu yarı boyunca sahanın hakimi oldu, özellikle sağ kanat bindirmeleri ekibimize kötü anlar yaşattı. Mbombo’nun pozisyon gereği fazla içeriye girmesi, Mukiele ve Haidara’nın önünü açtı, Başakşehir sol kulvarını savunmakta