Melih Aşık

Ülkede demokrasiye inanmış ve seçimde isteyerek ya da istemeyerek Kemal Kılıçdaroğlu’na oy vermiş yüz binlerden aynı talep yükseliyor: İstifa!

Rakibi karşısında 12 kez seçim kaybetmiş bir liderin hâlâ koltuğunda oturması dünya demokrasi tarihinde görülmüş değil.

CHP içindeki tabloya gelince... Tepkileri dindirmeye (gaz almaya) yönelik zoraki bir hareketlilik var. Merkez Yönetim Kurulu MYK üyeleri görevden topluca istifa ederken, Genel Başkan Kılıçdaroğlu olağan kurultay için düğmeye bastı.

Kurultayda seçmenlerin beklediği değişim gerçekleşir mi? Böyle bir olasılık yok denecek kadar zayıf. Çünkü kurultayı oluşturacak delegeler yine genel başkan ve çevresi ile belediyeler tarafından belirlenir. Bir değişime fırsat verilmez. 2014 yılında yaşanan Ekmeleddin İhsanoğlu yenilgisi üzerine olağanüstü kurultay toplanmış, o bozgunun tek sorumlusu olduğu halde Kemal Kılıçdaroğlu yeniden genel başkan seçilmişti.

Kurultayla birlikte değişimin gerçekleşmesi için Genel Başkan’ın istifa

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun Deniz Baykal’ın yerine bu göreve gelişi tam 13 yıl önce ani ve hızlı şekilde gerçekleşti.

Deniz Baykal, 10 Mayıs 2010 tarihinde istifa etti. Kılıçdaroğlu 22 Mayıs 2010 tarihinde Genel Başkan seçildi.

Bu süreçle ilgili gelişmeleri zamanın CHP Genel Başkan Yardımcısı Onur Öymen’in “Baskılara Direnirken” (Remzi Kitabevi - 2020) adlı kitabından özetleyelim...

***

Baykal’ın istifasına yol açan kaset komplosundan birkaç ay önce, merkezi İsveç’te bulunan Silk Road Enstitüsü’nün yetkilisi Svante Cornell, Onur Öymen’i Ankara’da ziyaret eder. Bu Enstitü’nün ABD’deki Foreign Policy Council ile de ilişkisi vardır. Svante Cornell, Öymen’le sohbetin ardından kendisine Türkiye ile ilgili 77 sayfalık bir rapor bırakır. Raporda yer alan geleceğe ilişkin üç senaryodan biri şudur:

“Deniz Baykal istifa etmek zorunda bırakılır. Onun yerine Kemal Kılıçdaroğlu genel başkanlığa seçilir. Kılıçdaroğlu parti politikalarını değiştirir

Kemal Kılıçdaroğlu’nun cumhurbaşkanı adaylığına ne CHP üyeleri ne Parti Meclisi karar verdi.

Kemal Bey adaylık kararını kimseye sormadan kendisi aldı.

Altılı Masa’yı kendisi kurdu.

Adayı Altılı Masa’nın seçeceğini kendisi açıkladı.

Sonra Masa’ya bol keseden cumhurbaşkanı yardımcılığı, bakanlık ve milletvekilliği vaat ederek kendisini seçtirdi.

Anketlerde kazanacak aday olarak Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş’ın adları öne çıkıyordu.

İyi Parti içinden “Kemal Bey’le kazanamayız” sesleri yükseliyordu.

Kılıçdaroğlu Yavaş

Bandırma vapuru 19 Mayıs 1919 günü Samsun’a yanaştı. Ülke İngiliz, Fransız, İtalyan ordularının işgalindeydi. Yunan ordusu dört gün önce İzmir’e ayak basmıştı. Atatürk ve arkadaşları ülkeyi düşman işgalinden kurtarmak için Samsun’a ilk adımı o gün attılar. Mustafa Kemal Samsun’a neden gönderildi?

Tarih yalancılarına göre Mustafa Kemal’i Samsun’a Padişah Vahdettin ‘vatanı işgalden kurtarması’ için göndermiştir!

Atatürk ise kendisine verilen görevi şöyle anlatır:

“Bir gün Harbiye Nâzırı rahmetli Şakir Paşa beni makamına davet etti. Tek bir kelime söylemeksizin bana dosyayı uzattı:

- Bunu okur musunuz? dedi.

Dosyayı baştan sona gözden geçirdim. Özeti şu idi:

‘Samsun ve havalisinde birçok Rum köyleri Türkler tarafından her gün tecavüze uğramaktadır. İstanbul hükümeti bu vahşi tecavüzlerin önüne geçememektedir. Bu havalinin emniyet ve huzurunu temin etmek insaniyet namına borcumuzdur.’

Pontus devleti kurmak isteyen Rum çetelerle savaşan mi

Karadenizlinin mezar taşında yazılanları bilirsiniz:

“Hastayum dedum inanmadinuz,

Hastayum dedum inanmadinuz,

Hastayum dedum inanmadinuz,

Ne oldi?”

Aylardır demeyelim, yıllardır yazıp çiziyoruz.

Diyoruz ki…

Bu partinin ideolojisi yok.

Cumhuriyet tarihinin en kritik seçimine neredeyse saatler kaldı.

Artık yarından sonrasını da düşünmenin vaktidir.

Partiler seçim kampanyasında her türlü ölçüyü aşan vaatler verdiler. Mevcut kaynaklarla bu vaatleri karşılamaları imkânsız. O yüzden doğal olarak yeni dönemde yine halkın kesesine müracaat edecekler. Çünkü kısa dönemde üretimi artırmak ve ekonomiyi bu yoldan düzlüğe çıkarmak mümkün değil.

Vaatler o kadar yüksekten uçtu ki… Halkın önemli kesiminde yeni dönemle birlikte ekonominin hemen düzeleceği, birçok alanda hemen ferahlama yaşanacağı beklentisi oluştu. Bu durum yeni dönem iktidarını zora sokacak. Çünkü geçen dönemlerden de biliyoruz ki zaten daralmış olan halk verilen vaatlerin en kısa zamanda gerçekleşmesini bekler. Bunlar geciktiği takdirde yeni iktidara karşı eleştiri toplarını ateşler.

Bir başka sıkıntıyı anımsatalım. Eğer yarınki birinci turda çoğunluk sağlanmazsa cumhurbaşkanlığı seçimi ikinci tura kalacak. İkinci turun yapılmasına kadar

Ülkemizin en nitelikli, en uzun ömürlü dergilerinden olan “Milliyet Sanat” 50. yaşını geride bıraktı. 1972 yılında Abdi İpekçi’nin gazeteye ek olarak düşündüğü dergi, okurların da ilgisiyle uzun ömürlü oldu, sonradan bağımsız bir yayına dönüşerek onurla, zarafetle, kaliteyle bugünlere ulaştı. Uzun süre Akal Atilla ve Zeynep Oral’ın yönetiminde çıkan derginin son yayın yönetmeni ise değerli gazeteci Filiz Aygündüz idi.

Milliyet Sanat, Türkiye’nin sanat birikiminin 50 yıllık aynası idi. Arşivlerde kalmasına gönül razı olmadı. Yönetimin kararıyla 50 yıllık miras büyük boyutlu fevkalade şık bir kitapta toplandı. Derginin 20 yıllık sanat danışmanı Evrim Altuğ aylarca uğraşarak yıllar içinde dergide yayımlanmış önemli sanat olaylarını, röportajları, yazıları öze indirgeyerek “Türkiye’nin Sanat Hafızası” adlı 420 sayfalık bu kitabı meydana çıkardı.

Kitapta 10 yıllık dilimler halinde derlenen sayısız yazı arasında ünlü Ermeni besteci Aram Haçaturyan ile

Her yıl 9 Mayıs’ta Avrupa Günü kutlanır. 9 Mayıs 1950, Avrupa Birliği’ne yönelik ilk imzaların atıldığı gündür.

Türkiye Avrupa’nın neresindedir? Nerede olmalıdır?

Bakın Gazi Mustafa Kemal, Cumhuriyet’in ilanından birkaç hafta önce Fransız gazeteci Pernot’ya aynen ne diyor:

“Memleketler muhteliftir ama medeniyet birdir. Bir milletin ilerlemesi için bu tek biricik medeniyete katılması gerekir.

Siyasetimiz, ananelerimiz, menfaatlerimiz bizi Batı’ya yönelmiş bir Türkiye istemeye yönlendirmektedir.

Türklerin asırlardan beri takip ettiği hareket devamlı bu istikameti korudu. Biz daima Doğu’dan Batı’ya doğru yürüdük.”

Bu yürüyüş 60’larda Türkiye’nin AB’ye ortak üyeliğiyle devam etti. Ne var ki gelinen noktada  üyelik artık hayal bile değildir. İlişkilerde bir uçurum açılmasına rağmen Avrupa Türkiye’den istediğini alıyor. Gümrük Birliği antlaşmasını kendi çıkarına işletiyor, 6 milyon sığınmacıyı depoluyor, Türk vatandaşına akıl almaz vize zorlukları