Marazi kafalar

Dünyanın hemen her yerinde marazi bir topluluk yaşıyor. Bu topluluğun adının komünist, sosyalist, faşist, demokrat veya başka bir şey olması da bu tablonun içindeki resmi değiştirmiyor...

Bulundukları her ortamı terörize etmelerine de sadece iki dakika yetiyor.

Zengin ve yoksul kavgalarının gizli fay hatlarını kırıp sınıflar savaşını başlatarak huzur kıyılarını kirletmekle meşgul büyük bir kalabalıkla ne acıdır ki bir arada yaşamaya çalışıyoruz...

Bu ateşi körükleyenlerin sayısı azalmadıkça savaşlar hiç bitmeyecek.

Bu iki sınıfın eşitlenmesini de bekleyenler büyük bir yalana teslim olmuşlardır.

***

Akıllı insanlar ise herkesin zenginlikte eşit olmasını arzulayan ortamı hayal bile etmez.

Çünkü eşitlik sadece suç ve ceza önünde geçerlidir. Gelir dağılımındaki aşırı dengesizliği dengelemek, fırsat eşitliğini sağlamak, işsizliği önlemek başka bir şey, herkesin zengin olmasını tesis etmek çok daha başka şeylerdir.

Bu marazi duygu dışarıdan ve içeriden sürekli besleniyor ve körükleniyor... Bu yangına da koşar adım giden marazi bir topluluk var...

Felaket tellallığının diğer bir adı ise fitnedir...

Bu ülkenin huzur kıyıları bu marazi duygunun getirdiği dalgalarla boğuşuyor...

***

Fukaralar zenginleri görgüsüzlükle suçluyor...

Neden?

Çalışarak ve büyük emekler vererek mal mülk kazananların sahip olduklarını bir türlü çekemeyen fukaralar bu marazi duyguyla her ortamı terörize ediyor...

Bu züğürt tesellisiyle yaşayanlar ise diğer yandan da kazanabilmek için gece gündüz çalışıyor.

Oysa hak edilmiş her ayrıcalığa herkesin saygı duyması gerekiyor...

Kimsenin servetini, kariyerini, imkânlarını hiç kıskanmayanların çoğunlukta olduğu toplumlarda huzur vardır.

Fukaralar rahatsız olacak diye zenginlerin de fukara gibi yaşamasını beklemek ise büyük bir haksızlık.

***

Bir ülke zenginlerin gayretiyle ayakta kalabilir.

Herkesin fukara olduğu bir toplum her türlü belanın eşiğindedir.

Herkesin zengin olmasını beklemek de daha büyük bir belanın aramızda dolaşması demektir.

Zenginlerin vergileriyle, üretimiyle bir devlet ayakta durabilir.

İşsizlik azalabilir...

Fukara kesim de zenginleşebilir...

Irak, Suriye, Yemen ve Afganistan’daki fukaralıktan hâlâ ders çıkartamayanlar piyasaları Amerika’nın 27 Kasım’daki Zarrab duruşmasına kilitlemiş durumda. Olası bir ekonomik krizle siyasi iktidar değişimini arzulamak ise ancak akıl fukaralarının marazi beklentisidir diyebiliriz...