Dört günlük bir rüya
2018 yılında başlayan Mathrubhumi International Festival of Letters (MBIFL) 6-9 Şubat 2025 tarihleri arasında yapıldı. Hindistan’ın Kerela bölgesinin başkenti Trivandrum’da düzenlenen festival, Napier Müzesi’nin yanında bulunan Kanakakkunnu Sarayı’nda gerçekleşti. Doğan Kitap’tan çıkan ikinci romanım “Prens Prensesi Sevmedi”nin Malayalamca’ya çevrilmiş olması nedeniyle ben de festivale davet edildim. Kerala eyaleti başta olmak üzere Hindistan’da 35 milyondan fazla kişi bu dili konuşuyor. Malayam dilini konuşanlar edebiyatla yakından ilgili.
Kalem Ajans’ın kurucusu, Türk edebiyatına dünyayı gezdiren, ona dünya dillerinde büyük alanlar açan edebiyat ajanım Nermin Mollaoğlu’nun girişimiyle kitabımın bu dile çevrilmesi tarifi zor bir mutluluk deneyimi yaşattı bana. Bu noktada şunu eklemek isterim. Yabancı bir dile çevrilme süreci hayli zorlu. Beklemek, sabretmek, sizin için canla başla yılmadan çalışan bir edebiyat ajanıyla iş birliği yapmak gerekiyor. Bu yüzden ajansını kurduğundan bugüne 15 yılda 4 bine yakın kitabımızın 64 farklı dile çevrilmesini sağlayan Mollaoğlu’nu pamuklara sarıp sarmalamalıyız.
Türkçe öğrenmişler
Etkinlik alanına geri döneyim. Sarayın bahçesindeki açık hava oditoryumlarından birinde, İngiliz edebiyatı öğretim üyesi ve Vallath Yayınevi’nin kurucusu Dr. Kalyani Vallath’ın kitabımla ilgili sorularını yanıtladım. Sıcağa karşı bambularla örülmüş alanda söyleşiyi dinlemeye gelen konukların yaşları 7’den 70’e bir çeşitlilik gösteriyordu. 10 yaşındaki bir ilkokul öğrencisi yazar olmak istediğini söyleyip, fikrimi aldı. Topluluğun Türkiye’ye karşı özellikle dizilerden kaynaklanan bir ilgisi var. Epey de Türkçe öğrenmişler bu sayede. Favori dizileri “Muhteşem Yüzyıl” ve “Kuruluş Osman”. Bir saat süren söyleşiyi pür dikkat dinlediler. Sorular yönelttiler. Birlikte fotoğraf çektirdik. Doğrusu böyle sıcak bir karşılama beklemiyordum. İnanılmaz sıcakkanlılar. Hayatlarında ilk defa gördükleri yabancı bir yazar, kitabı yeni matbaadan çıkmış, henüz okumamışlar; buna rağmen onu dinliyorlar, kitapla ilgili sorular soruyorlar, fotoğraf çektirebilmek adına sıra bekliyorlar. Bir yazar için gerçekten büyülü anlardı. Bugüne dek hep gazeteci olarak izlediğim bu tür etkinliklerde yazar olarak yer aldığım resim, kendi adıma mutluluğun çizilebilir olduğunun ispatıydı.
Ben yazıya yine gazeteci kimliğimle devam edeyim. Günümüzde birçok kültürel programa ev sahipliği yapan Kanakakkunnu Sarayı’nın bahçesi yeşillikler içindeydi. Herkesin elinde güneşten korunmak için beyaz şemsiyeler vardı. Söyleşilerin yapıldığı alanlarda tek boş sandalye yoktu. Okurlar, sarayın farklı bölümlerinde düzenlenen etkinlikler arasında koşturuyordu. Yazarlar, etkili kişiler, ünlüler, politikacılar ve sporcular da dahil olmak üzere 500’ü aşkın kişi “Değişim Akımları” temasında konuşma ve söyleşiler yaptı. İmza günleri düzenlendi. Değişimin toplumları, kültürleri ve ekonomiyi nasıl etkilediği tartışıldı. Etkinlik aralarında çimenlere uzanıldı. Bahçede kurulan büyük kitapçıdan kitaplar satın alındı. Hint dansları izlendi, katılımcılar dondurmalarını yiyerek bitmeyen yazın ve edebiyatın tadını çıkardılar.
Bizde neden olmasın
Düşünmeden edemedim, biz böyle görkemli ama aynı zamanda işlevsel organizasyonlar yapamaz mıyız? İstanbul’da 16 yıldır yine Kalem Ajans – Kalem Kültür iş birliğiyle düzenlenen İstanbul Uluslararası Edebiyat Festivali (İTEF) var. Her yıl, Türk ve dünya edebiyatından yazarları okurlarla buluşturuyor. Son derece kısıtlı imkânlarla. Özel sektör ve devletin yoğun desteğiyle, İstanbul gibi muhteşem bir kentte düzenlenen bu festival, dünya edebiyat festivallerinin siyah incisi olabilir. Bundan daha iyi Türkiye tanıtımı olabilir mi?
Özetle, MBIFL 2025, katılımcıların dünyanın dört bir yanından gelen insanların fikirleriyle buluşup entelektüel açıdan zenginleştiği, farklı kültürlerle ve edebiyatlarla tanıştığı dört günlük bir rüyaydı. Hindistan’da gördüğüm bu güzel rüyayı kendi ülkemde de görmek dileğiyle.
İyi pazarlar.
