‘Beni sevdiğini söylediğini hatırlıyor musun?’

Efnan Atmaca  - Ortak noktası alkol bağımlılığı olan bir erkek ve bir kadın ‘temizlenmeye’ tam karar vermişken son bir kadeh için, ilaç niyetine olsun diye kandırıyorlar birbirlerini. O son kadeh bir türlü son olmuyor. Ve hatırlayamıyorlar en son kadehi ne zaman kaldırdıklarını. Joe White’ın kaleminden çıkan “Karanlık Şarkılar” adlı oyun romantik bir trajedi. Usta kalem Melisa Kesmez’in Türkçeye çevirdiği, Tuğrul Tülek’in yönetmenliğini üstlendiği oyunda Derya Artemel ve Orçun Soytürk rol alıyorlar.

Travmalara sığınmak 

Tiyatro Garlik’in ilk yapımı olan oyun alkolizmle mücadele eden bir çiftin hem birbirleriyle hem bağımlılıkla hem de kendi iç dünyalarıyla kavgasını konu alıyor. Soğuk ve gerçekçi olduğu kadar şefkatli ve esprili bir oyun “Karanlık Şarkılar”. Kahramanlara alkolden uzak durmayarak kendilerini bile isteye yok ettikleri için kızarken aralarındaki tutkuya, birbirlerine olan inançlarına ve aslında hayat karşısında güç sandıkları zayıflıklarına üzülüyorsunuz. Eğlenmek adına unuttuklarına iç çekiyorsunuz. Kalkıp onlara yardım etmek istiyorsunuz. 

Erkek karakter bir resim öğrencisi, yetenekli bir ressam adayı. Kadın ise şair. İkisinin de çocukluktan gelen travmaları var. Hani yanlışlarını örtmeyi kolaylaştıran, kendilerini haklı görmelerini, kandırmalarını sağlayan travmalar. Birlikteyken çok eğleniyorlar. Ama eğlendiklerini hatırlamıyorlar. Hafızaları onlara oyun oynuyor. Alkolün yanına bir de birbirlerine olan bağımlılıkları ekleniyor. Bağımlılıkların insanı nereye götüreceğine dair gerçekçi bir perspektif çizen “Karanlık Şarkılar” jilet gibi keskin diyaloglarıyla seyirciyi duygu durumları arasında engebeli bir yolculuğa çıkarıyor. Elbette bu yolculukta en zor iş Artemel ile Soytürk’e düşüyor. Çünkü sahnede ânında ruh hâllerini değiştirmeleri gerekiyor. İki oyuncu da rollerinin hakkını veriyor. Öfke ile şefkat arasını bir saniyede geçiyorlar. “Karanlık Şarkılar”, acı, sanat, bağımlılık üzerine bir oyun. Etki altındayken birini gerçekten tanıyıp tanıyamayacağınız hakkındaki fikirleri sertçe ortaya atıp herkesi uzun bir sorgulamaya davet ediyor. Aşk, bağımlılık ve hafıza üzerine şefkatli ve gözü kara bir hikâye anlatıyor.