Melih Aşık

Siyaset pek çok yönden kumara benzer...

Bazılarında aynen kumar gibi iptila halini alır.

Siyaset iptilasına yakalanan kişi sağduyusunu yitirir, kulakları eleştirileri duymaz olur.

Bu iptila nasıl bir şeydir?

Koç Üniversitesi Yayınları’ndan çıkan, ‘kumarın nasıl bırakılacağına’ ilişkin kitapta bize bu konuda aydınlatıcı bilgiler veriliyor.

Bağımlılık yapan ana madde beyinde salgılanan “dopamin” dir...

Dopamin, siz ödül (alkış) aldığınızda salgılanıyor, kendinizi iyi hissetmenizi sağlıyor.

Kumarda kazandığınızda salgılanan ve size mutluluk hissi veren dopamin zaman içinde kumar aklınıza geldiğinde de harekete geçiyor.

Narin cinayeti, feodal düzende özgür bireylerin yetişemeyeceğini ve insanlığın gelişmeyeceğini bir kez daha gösterdi.

Hukukçu Hüseyin konuyla ilgili mesajında diyor ki:

“Feodal despotun buyruğu altında itaat kurumsallaşır, yalan toplumsallaşır.

Sürü psikolojisinde bireysel davranışa ve yurttaşlık bilincine yer yoktur.”

Diyarbakır’ın küçük Tavşantepe köyünde yaşananlar bizi bu sonuçlara götürüyor...

Aile içinde birileri, muhtemelen muhtar, dünya tatlısı yeğenini katlediyor...

Ailenin kimi bireyleri katile yardımcı oluyor.

Soruşturma başlayınca bütün köy susarak suça iştirak ediyor.

Son seçimde TBMM’ye 4 milletvekili ile giren Hür Dava Partisi HÜDA PAR, diğer partilerden farklı kimi talepleriyle dikkati çekiyor. Partinin programından kimi ilginç maddeleri Özdemir İnce Cumhuriyet’teki sütununda aktarmıştı... Mesela:

-Mevcut merkezi ve yerel devlet organizasyon yapısının ıslahı ile beraber, olumlu ve olumsuz tüm yönleri ile eyalet sistemi, özerklik, federasyon gibi yönetim modelleri üzerinde serbestçe tartışılabilmelidir.

-Türkiye Cumhuriyeti devletine vatandaşlık bağı ile bağlı olan herkesin Türk olduğu nitelemesinden vazgeçilerek Kürtlerin varlığı anayasal olarak tanınmalı, Türkler ve Kürtler, ülkenin asli kurucu halkları olarak kabul edilmelidir.

-Kürtçe, Türkçe ile beraber ikinci resmi dil olarak kabul edilmeli, Kürtçe aynı zamanda eğitim dili olmalıdır.

-Zulüm ve ayrımcılık uygulamış olan tarihi şahsiyetlerin isimlerini taşıyan okul, kışla, cadde, sokak ve benzeri yerlerin isimleri derhal değiştirilmelidir.

-Başta vatandaşlık tanımı olmak üzere, anayasa ve sistemin bütün resmi

Acılara yol açmış ve ülkenin geleceğini olumsuz yönde derinden etkilemiş olan 12 Eylül darbesinin 44. yıldönümü nedeniyle pek çok anı ve yorum yayınlandı.

Darbenin lideri Kenan Evren 1980 - 83 arasında Milli Güvenlik Konseyi Başkanı, 83 - 89 arasında cumhurbaşkanı idi. 89 yılından vefat ettiği 2015’e kadar 26 yıl boyunca halkın arasında bir emekli olarak dolaştı... Gittiği yerlerde alkışlandı. Sadece ölümüne yakın göstermelik bir dava açıldı. Cumhurbaşkanı Gül, onu, 2010 yılında Çankaya Köşkü’nde kabul etti, saygıyla ağırladı... Evren gösterilen ilgiden dolayı Abdullah Gül’e teşekkür etti.

12 Mart ve 12 Eylül darbeleri solu ezdi, sağın önünü açtı.

24 Ocak kararları bugünkü ekonomik yapının temelini attı.

Darbe siyasi partileri kapattı, arşivlerini yaktı, liderlere siyaset yasağı koydu. Partileri kökünden kopardı. Bir olumlu uygulama, Anayasa ile ön seçimin zorunlu kılınmasıydı. O maddeyi de ANAP sonradan değiştirdi, merkezden atamayı tekrar geçerli kıldı.

12 Eylül’de 7 bin kişi

Galiba durumun özeti şu tek cümle:

“Bir çocuğun ölümünün altında 85 milyon ezildik”

Ezildik çünkü olayın ne kadar uzağında olursak olalım burası bizim ülkemiz. Bu halk bizim halkımız.

Vicdanı olan herkes bu ülkede olup bitenden şu veya bu şekilde sorumluluk duyuyor. Duymak zorunda.

O güzelim masum çocuğun ölümünü olağan kılacak hiçbir sebep yok ortada. Hele bir köyün topluca katili gizlemesi, cinayete ortak olması ne akla ne mantığa sığıyor. Vicdanlar isyan ediyor.

Cumhuriyet ilan edileli 101 yıl oldu. Medeni Kanun çıkalı 97 yıl... Kadın erkek eşitliği, çocuk hakları, aile düzeni çağdaş dünya ile eşitleneli bir asrı buldu. Ne var ki, ülkenin öte ucunda hâlâ feodalizm geçerli, oralarda kanunları aşiretler, ağalar, şeyhler, tarikatlar koyuyor. Eski çağ yaşanıyor.

Çocuklar ... Hepsi bizim çocuklarımız... Ama kimi yerde özellikle kız çocukları insandan sayılmıyor. Şehirleri sorarsanız… Herkes kendi çocuğuna sarılmış... Kendi çocuğu için canını

Yalova’daki “Yürüyen Köşk” ü bilirsiniz... Atatürk’ün yaz aylarında kaldığı iki katlı ahşap yapıdır.

Köşk’ün bahçesindeki çınarın dalı uzayıp binayı tehdit edince bahçıvan dalı kesmeye kalkışır. Atatürk bahçıvanı durdurur.
Ve şaşırtıcı bir öneride bulunur:

- Dalı kesmeyelim, Köşk’ü 5 metre yan tarafa çekelim...

Köşk’ün temeli açılır. Raylar konur. Ve Köşk raylar üzerinde 5 metre yana kaydırılarak çınar ağacının dalı kurtulur. Çok mu önemlidir bu dal? Elbette amaç dalı kurtarmaktan öte bütün topluma ağaca verilen değerin ve saygının gösterilmesidir.

Şimdilerde bu asil liderin ülkesinde her gün orada burada ağaçların yandığı ya da kesildiği haberlerini okuyoruz...

Sonunda ağaç sevgisine kan da bulaştı...

Artvin Hopa’da Yapısoy adlı firma mesire yeri inşası için ağaç kesimi ihalesi alıyor.

Vatandaşlarımız Yunan adalarını seviyor... 

Biraz yabancı ülke ve halk görmek, biraz ucuz ve taze balık, kalamar, ahtapot vs. tadımlamak için Ege kıyılarından Yunan adalarına geçiyorlar. 

35 euro tekne ücreti ve 80 euro vize parası derken... Lokanta hesabından edilen tasarruf cepten uçup gidiyor...  

Geriye Yunan adasını gezip görmenin keyfi ve taze balığın tadı kalıyor... 

Bendeniz bir konuyu merak eder dururum... 

Yunan adaları topraklarımızdan neredeyse bir taş atımı uzaklıktadır... 

Örneğin Meis adası 2 km. Kos adası 13 km. uzaklıktadır... 

O adalarda taze ve hesaplı deniz ürünü yiyebilirsiniz... 

En çok vergi verenler açıklandı. Rekorlar belli oldu.

Vergi rekortmeni deyince eskiler Matild Manukyan’ı hatırlar. Manukyan zamanın en büyük genelev patroniçesiydi. 1986 - 93 yılları arasında 6 kez vergi şampiyonu oldu. 1992 yılında Milliyet anlı şanlı işadamlarını sayıp “Manukyan’ın altında kaldılar” diye manşet atınca olay oldu. İş dünyasından gazeteye sitem yağdı. Batı basını fırsatı kaçırmadı:

“Müslüman bir ülkede Hıristiyan bir genelev patroniçesi vergi rekortmeni oldu” diye başlık atıldı.

Manukyan ödül törenlerinde en arka sıralara oturtuldu. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel, elini sıkmadı. Vergiden kaçınırken utanmayanlar Manukyan rekortmen olunca utandı.

Rahmetli arkadaşımız Metin Çakmak:

“Milyonlarca metrekarelik tesislerde on binlerce işçi çalıştıran işyerleri dururken, 2.5 metrekarelik işyerlerinde az sayıda sermaye ile vergi rekortmeni olmayı başaran Manukyan” diye espri yapınca epey gürültüsü olmuştu.

Manukyan’ın geliri işlettiği evlerden ziyade sahip olduğu gayrimenkullerdendi. Ama yine de