Çok isteriz ama paramız yok!
Başbakan Tayyip Erdoğan, Türkiye’nin geleceği için “3 çocuk” söylemini ortaya atalı uzun zaman oldu. Adrese dayalı nüfus kayıt sisteminin uygulandığı son 5 yıllık dönemde Türk halkının buna refleksi ise pek Başbakan’ın istediği gibi olmadı.
Türkiye’de nüfus artış hızı “3 çocuk” hedefiyle birlikte bırakın artmayı, aşağı doğru bir çizgi izliyor. 5 yıl önce binde 13.1 olan artış hızı, 2010’da zirve seviyesi olan binde 15.9’u gördükten sonra düşüşe geçti ve son rakam binde 12’ye kadar geriledi. Bu şu anlama geliyor: Türkiye 3 çocuk yapmıyor. Genel ortalamada 2 çocuk bir türlü aşılamıyor.
Kabinemiz heyecanlı
Düşük çıkan nüfus artış hızı kabinemizin ekonomi cephesini bir hayli heyecanlandırdı. O kadar ki kabine bir anda 3 çocuk girişimine kilitlendi. Konuyla ilgili “teşvik” fikirleri adeta havada uçuşuyor.
Türkiye’nin uyguladığı muazzam teşvik paketiyle “yerli oto” girişiminde yalnız kaldığı (yatırımcı anlamlı, kârlı bulmadığı için) günümüzde bir teşvik paketi de “3 çocuk” için çıkarılacak. Peki bu paket işe yarar mı?
Uzmanlar gayet net söylüyor: Zenginleşen, milli geliri yükselen bir ülkenin nüfusu hızla artmaz, aksine düşer. Rakamlar da bunu gösteriyor. Devletin kurumu TÜİK’in verileri dahil... Gelişmiş ülkelerde yıllık ortalama doğum sayısı oldukça düşük. Bununla birlikte az gelişmiş, fakir ülkelerde doğum rakamı oldukça yüksek.
Başbakan da biliyor
Türkiye’nin 2023 hedefleri daha da zenginleşmek. Bunu yaparken de 3 çocuk yapmak. Kulağa gayet hoş gelen bu ikilinin gerçekleşme ihtimali ise uzmanlara göre maalasef mümkün değil. TÜİK’in rakamları ve projeksiyonlarına bakarak “Nüfusumuz daha çok artmalı” diyen Başbakan da, kabinenin ekonomi cephesi de bu gerçeği biliyor olmalı. Ama işin aslı politika, seçim, söylem olunca bazen hesaplar bile bile karışabiliyor.
Haydi rekabet edin!
3 çocuklu bir aileden geliyorum. Babamlar 3 kardeş, annemler de öyle. Biz de 3 kardeşiz. Şu anda aile olarak da çok çocuklu bir yapıya oldukça sıcağız... Yaşadıklarımız, kardeşlik, birliktelik ve işin manevi boyutu Başbakan’ın “3 çocuk” fikrini doğal olarak sahiplenmemizi sağlıyor.
İşin ekonomik boyutu ise Türkiye’de bunun aslında pek de gerçekçi olmadığını ortaya koyuyor. Örnek aldığımız, birlikte hareket etmek istediğimiz zengin, gelişmiş ülkeler 1 ya da 2 çocuk yaparak, üst seviyede eğitimle çocuklarını yetiştiriyor. Türkiye için 3 çocuk hedefi ise bu ortamda gerçekten de büyük bir lüks.
Bugün doğan “3 çocuk”ların oluşturduğu bir neslin gelişmiş ülkelerdeki rakipleriyle gelecekte “rekabet edemeyecek” olması masaya yatırılması gereken önemli bir konu. Hiç şakası olmayan...
Kimler 3 çocuk yapıyor?
* Nijer 6.9
* Zambiya 6.3
* Uganda 5.9
* Ruanda 5.3
* Kongo 4.4
Kimler 3 çocuk yapmıyor?
* Türkiye 2.0
* ABD 2.0
* Almanya 1.9
* İsviçre 1.5
* Japonya 1.4
* Ülkelere göre doğurganlık hızı rakamları. Kaynak: TÜİK
