Kanser hastası çocuklar KAÇUV’un “Oyun Benim İlacım” projesi kapsamında oyunlar oynayarak stresli tedavi dönemlerinde biraz da olsa rahatlayabiliyor
Bugün 15 Şubat, Dünya Çocukluk Çağı Kanser Günü... Türkiye’de her yıl yaklaşık
3 bin çocuğa kanser teşhisi konuluyor. Birçoğuna kanser olduğu söylenmiyor. “Şimdi hastalandın ama yakında iyi olacaksın” demekle yetiniliyor. Bazen de aileler ne yapacaklarını, ne diyeceklerini bilemiyor. Bu, aileler için çok zor bir süreç. KAÇUV (Kanserli Çocuklara Umut Vakfı) kanserli çocukların en güvendiği kişiler olan ailelerinin eğitimine bu nedenle büyük önem veriyor. Ayrıca çocuklara yardımcı olacak gönüllüleri eğitiyor. O gönüllüler çocuklarla oyunlar oynuyor, etkinlikler düzenliyor. Tüm bunlar vakfın
“Oyun Benim İlacım” projesi kapsamında gerçekleştiriliyor.
KAÇUV yetkilileri vakfı ve yeni projelerini, çocukları
kansere yakalanan aileler ise “Çocuğunuz kanser!” cümlesinin hissettirdiklerini ve sonrasında yaşadıklarını anlattı.
“Ben de zamanla iyileşeceğim anne”
Hatice Taşçı (Anne)
l Çocuğuma 13 yaşında, kemik kanseri teşhisi konuldu. Hastaneden çıktık, evin durağını bile bulamadım.
Çok ağladım. Babasında da beyin kanseri çıkmıştı. Yedi yıl onun hastalığıyla uğraştık. Tam ondan kurtulduk dedik, çocuğumda çıktı.
l Sivas’ta yaşıyorduk, tedavisi için İstanbul’a geldik. Ben oğlumun refakatçisi olarak hastanede kaldım. Eşim bir ay hastane bahçesindeki banklarda uyudu. Sonra KAÇUV aile evine geldik.
l Rıza burada başka arkadaşlarının iyileştiğini görünce, “Ben de zamanla iyileşeceğim anne” demeye başladı. Buradaki oyunlar ve etkinlikler de çocuklarımızın hayata küsmelerini engelliyor, sosyalleşmelerini ve rahatlamalarını sağlıyor.
“Doğumundan 20 gün sonra kanser olduğunu öğrendik”
Cenk Kayhan (Baba)
l Çocuğum şu anda üç aylık bir bebek. Doğduktan 20 gün sonra kanser olduğunu öğrendik. Daha anne, baba olduğumuzun bilincine varamadan bir anda böyle bir durumla karşılaştık. Şoka girdik.
l Annesi hâlâ lohusa döneminde. Ama insan ne kadar kötü olursa olsun duruma alışıyor ve çözüme odaklanıyor. Çanakkale’de yaşıyorduk. Çocuğumuzun tedavisi için İstanbul’a geldik. Kalacak yerimiz yoktu. Çocuğum ve eşim hastanede kalıyor. Ben KAÇUV aile evinde kalıyorum.
“Oğlum ‘Sizi hiç affetmeyeceğim’ dedi”
Leyla Ömer (Anne)
l Çocuğum 15 yaşında, onuncu sınıfta okurken kanser teşhisi konuldu. Diğer dört çocuğumu Irak’ta bıraktım ve Ahmet’in tedavisi için onunla Türkiye’ye geldik.
Altı aydır buradayız.
l İlk geldiğimizde Fatih’te ev kiraladık. Ama çok zorlandık. Yabancı olduğumuz için hastanede kalmak, ilaçlar, filmler hepsi bize ücretli. Arabamızı bile sattık. Eşimin getirdiği tüm para bitti ve kalacak yerimiz yoktu.
O sırada KAÇUV aile evi bize kapılarını açtı.
l Cerrahpaşa’ya ilk geldiğimizde oğlum çok üzüldü. Bir geldi çocukların saçları, kaşları yok. Hâlâ bize çok kızıyor. “Sizi hiç affetmeyeceğim, ben Türkiye’ye gelmeden önce saçım, kaşım, kirpiğim vardı; şimdi hiçbiri yok” diyor.
“Çocukluk çağı kanserleri yüzde 80-85 iyileşiyor”
Gözde Kaymaz (KAÇUV Genel Sekreteri)
l KAÇUV 2000 yılında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi hekimleri ve o dönem çocukları tedavi olan aileler tarafından kuruldu. İlk yıllarda kanserli çocuklara ilaç ve oyuncak desteği verdi. Sonrasında Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Pediatrik Hematoloji-Onkoloji servisi dernek çabalarıyla yenilendi. Hastanede koğuş sisteminden bir-iki kişilik odalara geçildi. Yurt dışındaki örneklerinin çok benzeri olan bir oyun odası çocuklar için hazırlandı. Gönüllü çalışanlar organize edildi.
l Vakfın amacı kanserli çocukların tedavilerinin sürdürülebilirliğini sağlamak, hastanelerde etkinlikler yaparak çocuklara ve ailelerine destek olmak, aile evleri ile ailelere ve çocuklara ücretsiz konaklama hizmeti sunmak ve çocukluk çağı kanseri konusunda toplumsal bilinç oluşturmak... Örneğin, çocukluk çağı kanserleri yüzde 80-85 oranında iyileşiyor. Bu bilinsin, aileler ve çocuklar umutsuzluğa kapılmasın istiyoruz. Vakfın yardımlarını sürdürebilmesi için bireysel ve kurumsal bağışçılara çok ihtiyacı var.
“Birçoğu kanser nedir bilmiyor”
Merve Köroğlu (“Oyun Benim İlacım” Projesi Gönüllüsü)
l 22 yaşındayım, okul öncesi öğretmenliği bölümünde okuyorum. Şimdiye kadar pek çok çocukla çalışmıştım. Ama kanserli çocuklarla ilk defa bu projede çalışıyorum. Gönüllü eğitiminde hem kanser hakkında hem de çocuklar üzerindeki etkileri hakkında genel bilgiler edindim. Aileler ve çocuklarla nasıl iletişim kurmalıyız, çocuklara etkinlik yaptırırken onlara nasıl davranmalıyız gibi pek çok konuda eğitim aldık.
l Onlar da diğer çocuklar
gibi koşuyor, oynuyor ama sağlıklı çocuklar gibi oyunlarında istedikleri her malzemeyi kullanamıyorlar. Bazı hareketleri yaparken zorlanıyorlar. Bu eksiklikleri gönüllüler olarak aldığımız eğitimlerle gidermeye çalışıyoruz. Birçoğu kanserin
ne olduğunu bile bilmiyor.
Biz de onlara hastalıklarını hissettirmemeye çalışıyoruz.
“Çocuklar oyunlarla tedavi dönemindeki streslerini atıyor”
Aslı Yıkıcı (KAÇUV Eğitim ve Gönüllü Koordinatörü, “Oyun Benim İlacım” Projesi Koordinatörü)
l Vakfın büyük ölçekli ilk eğitim projesi olan “Oyun Benim İlacım”la kanser teşhisinden sonra sosyal hayatlarından bir anda kopan
3-15 yaşındaki çocuklara yönelik bir eğitim ve etkinlik programı oluşturuldu.
l Projenin bir ayağını fen
ve matematik uygulamaları üzerinden ilerleyen eğlenceli bilim eğitimleri oluşturuyor. Bu, okuldan uzaklaşan çocukların bilişsel gelişimlerinin olumsuz etkilenmesini önlemek için.
l Projenin bir diğer ayağı da oyunlar ve etkinlikler. Bunlarla da çocukların sosyal becerilerini, el becerilerini geliştirmelerine yardımcı olmak ve sorunlu, stresli tedavi dönemlerini daha eğlenceli bir şekilde geçirmelerini sağlamak amaçlanıyor.
l Gönüllülerin
ve çocukların en güvendikleri kişiler
olan ailelerin eğitimi de projenin en önemli kısımlarından.
Proje kapsamında bire bir ulaşamadığımız çocuklar ve ailelerin de kaynaklarımızdan yararlanması için oyunbenimilacim.org sitesi kuruldu.
l Proje İstanbul Kalkınma Ajansı’nın mali desteğiyle 2013 yılının ağustos ayında başladı.
Şu anda eğitimlerini tamamlamış 52 gönüllümüz, 18 yataklı Cerrahpaşa Hastanesi’nde bir pilot uygulama yapıyor. Bu aydan itibaren proje üç hastanede ve aile evinde uygulanmaya başlanacak. Proje tamamlandığında eğitimli 150 gönüllü ile 500 çocuğa ulaşılmış olacak. n