Efsaneden sahneye

Antik Yunan mitolojisinde geçen ünlü bir aşk hikâyesi olan “Apollo ve Dafne” efsanesi, Georg Friedrich Händel’in 1709-1710 yılları arasında bu kantatı bestelemesine ilham oldu. Eserin rejisinde hikâye ile günümüzdeki paralelliklerin işlenmesi öne çıkıyor. Dafne’nin Apollo’dan kaçışı ve bir defne ağacına dönüşmesi özgürlük ile bireyselliği simgeliyor. Kadının kimliğini ve bağımsızlığını koruma çabası ele alınıyor.