GündemOmuriliği zedelenen Ceylan'ın yüreklere dokunan hikayesi: Yürüme şansım var

Omuriliği zedelenen Ceylan'ın yüreklere dokunan hikayesi: Yürüme şansım var

26.07.2022 - 11:34 | Son Güncellenme:

Ceylan Yılmaz, Diyarbakır'da 2. kattan düştü, omuriliği zedelendi. Akülü sandalyeye mahkum bir hayat süren Yılmaz'ın hikayesi yüreklere dokundu.

Omuriliği zedelenen Ceylanın yüreklere dokunan hikayesi: Yürüme şansım var

Bağlar ilçesi Fatih Mahallesi’nde ailesiyle yaşayan Ceylan Yılmaz(34), 2012’de pencerenin camlarını silerken 2’nci kattan düştü. Omuriliği zedelenen Yılmaz, tekerlekli sandalyeye mahkum oldu.

Haberin Devamı

Eşi psikiyatri hastası olan Yılmaz, 6 yaşında olan işitme engelli oğlu Süleyman ve 13 yaşındaki kızı Dila’ya tek başına bakarak evin bütün işlerine yetişmeye çalışıyor. Yılmaz, 80 metrekare olan 2 odalı evlerinde akülü sandalyesi mutfağa sığmadığı için, mutfak malzemelerini avluya taşıdı. Yaz- kış çocuklarına avluda yemek yapan Yılmaz, özellikle kışın çok zorlandığını ve üşüdüğünü söyledi.

Omuriliği zedelenen Ceylanın yüreklere dokunan hikayesi: Yürüme şansım var

‘AMELİYATLA DESTEKLİ YÜRÜME ŞANSIM VAR’

Yılmaz, geçirdiği kaza sonrası sinir damarlarının zarar gördüğünü ve o yüzden yürüyemediğini söyledi. Yılmaz, doktorların kendisine yapılacak riskli bir ameliyat sonrası, destek cihazı ile yürüme şansının olduğunu söylediğini belirterek, şöyle konuştu:

Omuriliği zedelenen Ceylanın yüreklere dokunan hikayesi: Yürüme şansım var

“Bu ameliyat ise 12 bin TL tutuyor. Maddi sıkıntılarım olduğu için ben karşılayamadım. Ameliyatım riskli bir ameliyat olduğu için iyi bir doktora gitmem gerekiyor yoksa ayağım kesilebilir. Eşim de psikiyatri hastası. Mücadele ediyorum. Onlara yemek pişirmeye çalışıyorum. Yemeklerimi yaz- kış dışarıda yapıyorum. İçerideki mutfakta tezgahım yok. Küçük olduğu için de tekerlekli sandalyem ile giremiyorum. O yüzden dışarıda yapıyorum. Kışın çok zor oluyor. Üşüdüğüm için de yemek yapamıyorum. 10 yıldır tekerlekli sandalyeye bağlıyım. Çocuklarıma bakamıyorum. İstiyorum ki onların elini tutup parka götüreyim. Onlarla beraber gezmek istiyorum, bunların hiçbirini yapamıyorum. Ameliyat olursam, destekli yürüme şansım olacak. Bu sayede çocuklarıma daha iyi bakabileceğim. Oğlum da işitme cihazını lavaboya düşürdü, cihaz bozuldu. Firmasına gönderdik, onun için de 8 bin TL istiyorlar. Ben para değil ameliyat ve işitme cihazı istiyorum.”

Yazarlar