"Evimizin anahtarı bir arkadaşımızdaydı. Ablamlar 'Babaevimizi görmek, gezmek istiyoruz' dediler. O vesileyle önce evi dolaştık, o sırada bu küpü fark ettik. Ablam küpe doğru yaklaşırken ben 'İnşallah altın vardır' diye espri yaptım. Daha sonra bulunduğu yerden çıkardık, içinde pekmez olduğunu gördük. 21 yıl önce kaybettiğimiz annemizin hazırladığı pekmeze rastlamak bizi mutlu etti. Pekmezin 1980-1990 yıllarında yapılmış olduğunu tahmin ediyoruz. Annem uzun yıllar saklamak için küpün etrafını sıvamış. Biz hemen aldık, yedik tabii. Normal pekmezlerden daha tatlı ve koyu."