İki haftada 5. maça çıkan Galatasaray’ın en doğal hakkı rotasyona gitmekti. Omurgasında büyük değişiklik ve iki yıldız santrforuyla maça başlayan takımın bu yeni kadrosuyla ne oynayacağı muammaydı.
Kasımpaşa’nın Abdülkerim’e baskı yaparak, rakibini Nelsson üzerinden oyun kurmaya mecbur bıraktığı plana rağmen sarı kırmızılılar cepheden de kanattan da hücuma gidebildiği bir başlangıç yaptı. Sonunda da Abdülkerim’in ilk boş kaldığı anda taşıdığı topla Osimhen ilk golünü buldu. Nasıl bir dünya yıldızı olduğunu anlatmaya gerek yok ama Sara’nın nefis pası da, Abdülkerim’in o çıkışı da Galatasaray oyununun en az golcüleri kadar üstün olan yönleri. Tıpkı İcardi-Osimhen egosuz uyumu gibi.
Ama 3-0 öne geçilen maçtan beraberlikle ayrılmak, sahadaki oyuncuların fiziksel yorgunluğu kadar kulübedeki ekibin de mental yorgunluğunun bir sonucu. Osimhen’in sakatlanıp çıkışı Okan Buruk’un bütün planlarını öyle bir bozdu ki, ikinci yarı yerine takımın en yaşlı oyuncusu Mertens’i alarak başlayan karman çorman değişikliklerle, kazandığı maçta iki puanı bıraktı. Önce düşen orta saha, top kayıpları, ardından savunmadaki deliklerle, ana plan oyuncularından uzak kaldığı takdirde yol katedemeyeceğinin sinyallerini verdi.
Son olarak yönetime de hatırlatmalı: Derbi galibiyeti eleştirileri unutturmaz sadece erteler. Ama zeminin bu hali yüzünden o dünya yıldızları sakatlanırsa, puan kaybedilirse, işte o zaman bir derbi galibiyeti bile sorunlarınıza ilaç olmaz. Yarın Osimhen’in çıkıp “Florya’nın zemini bile buradan iyi” demesi Belhanda’nın demesine benzemez.