Fenerbahçe’nin damarlarında dolaşan gizli kan hücreleri var. Durgun akıyor o hücreler. Güncellere filan takılmıyor ama genetik rekabet ve hedef tutkusunu kuşaktan kuşağa taşıyorlar. Kimse dillendirmese de Fenerbahçeli dostlar, 2000’de Galatasaray’ın kazandığı zaferin bir eşini kutlamak istiyorlar. İlk bakışta bu “Hadi canım, böyle hayal olmaz” diyebilirler. Bence hayallere sınır konmaz. Ne kadar hayaliniz varsa o kadar ister, çalışır, araştırır, hazırlanır ve bir gün kazanırsınız. Hayır, uçmuyorum. O bir gün, bu yılın finalinde yaşanabilir. Sarı-lacivertli kadro tam anlamıyla bir “antrenör takımı” kimliği kazanmıştır. O antrenör, işe yavaş başlayan ama çılgın ve cesur hamlelerle ekibine yeni bir ruh kazandıran Jose Mourinho’dur. Finalleri pek seven, kazanmak için her zafere kendini adayan çılgın hoca! Bu gecenin patronu da olmaya artık hazırdır, sanırım.