Duygularının Elinden Tut

"Kişi gerçeği kalbiyle görür; esas olan gözle görülmeyendir."
Antoine De Saint-Exupery, Küçük Prens

Ben bugün kendime bir telefon konuşmam sonrasında gerçekten dürüst davranmadığımı itiraf ettim. Karşımdaki kişiye ‘İyiyim teşekkürler’ dedikten sonra aslında o an İstanbul’un iş çıkış trafiğinde kurallara uymadan hareket eden bir sürücü sebebiyle gergin; hareketli bir iş günü sonunda yorgun olduğumu görmezden geldim, üstelik belki de empati ve şefkate en çok ihtiyacım olduğunda yaptım bunu. En son ne zaman nasılsın sorusuna iyiyim teşekkürler demeden önce durup gerçekten nasılım diye kendine sordun ve tüm dürüstlüğünle cevap verdin? İlk bakışta duygularımızın zaten ortada olduğu düşünülebilir, ancak üzerinde daha dikkatle ve farkındalıkla durduğumuzda çoğu zaman bir şey hakkında ne hissettiğimizi pek hatırlayamadığımızı ya da bir şey olup bittikten sonra fark ettiğimizi görürüz.

Kendini en son ne zaman kötü hissettin? İstemediğin bir konuşmada, okulda, işte, bir şeyler ters gittiğinde, yapamadığında, eşinle tartışırken, çocuğuna laf geçiremediğinde, arkadaşlarına kendini ifade edemediğinde… peki hadi o ana geri gidelim; hangi duygularla tasvir edebilirsin? Üzgün, mutsuz, keyifsiz, karamsar, umutsuz, yetersiz ve benzeri pek çok olumsuz duygu daha sanırım. Kalbinle gördüğün şey duygularındır; kendini koruyabilmen, güvende olabilmen için temel ihtiyaçlarını karşılamana, hayatta kalabilmene yardımcı olmak için varlar. Her bir duygu belirli bir olay karşısında gösterdiğin işaretlerdir aslında. Doğal olarak bu işaretleri dikkate almalısın.

Olumsuz duygularına yaklaşmayı dene. Ben olumsuz duygulara şefkatle yaklaşmayı 5 yaşında oyunda canı yandığı için ağlayan kendi çocukluğumun elinden tutmaya benzetiyorum. Biliyorum ki canı gerçekten yanmış, yüksek sesle ağlıyor, biraz hırçın ama birazdan şefkatin ve sevginin gücüyle yeniden oyuna dönecek. Önemli olan farkındalıkla kendine yaklaşmak; sorunu fark etmek, sorunu ve acıyı keşfetmek. Pek çok insan olumsuz duyguları ön plana çıkarma konusunda daha katı ama aslında oradaki acı keşfedilmeyi bekleyen bir kaynak gibi. Belki de göz yaşlarını silmen için bekliyordur. Ve belki de bu şefkat bekleyen çocuğun göz yaşlarını silmen için yapman gereken tek şey kendi sesinden, dingin ve yavaş bir şekilde anlaşıldığını duymaktır. Duygularınla dost olmayı denemelisin; evet olumsuz duygularınla bile. Amacımız onları yok etmek, onlarla kavga etmek değil, ellerinden tutmak, kendi elinden tutmak. Kendini görmezden gelmemek, duygularını fark etmek için neler yapabilirsin diye düşünmek, bir şeyler yazıp çizmek bile iyi gelecek.

Duygusal olarak kendinle nasıl ilgileniyorsun? Müzik dinlemek, tatile çıkmak, uçurtma uçurmak, bisiklete binmek, toprağa dokunmak bahçede zaman geçirmek, yeni lezzetler denemek, okumak, yazmak, yoga ve meditasyon yapmak…

Olumlu duygular geliştirmek kendimiz için yapabileceğimiz belki de en şefkat dolu şeydir. Defterime olumlu duygularla ilgili bir not almışım kaynağını eklememişim maalesef ama paylaşmak istiyorum:

‘Olumlu duyguların en azından iki dikkate değer özelliği vardır: İnsana kendisini iyi hissettirirler ve bireyi aşıp onun ötesine geçerler.’

Mutluluğunuzun hikayenizden taşıp; kendinizin ötesine geçmesi dileğimle…

Sevgiyle..

Psk.Dan.Gizem KOLÇAK

@pskdangizemkolcak

@gizemkolcak