Abbas Güçlü

Dayatmayla öğretilen bilgi, zoraki yenilen yemek ya da keyif almadan yapılan iş gibidir. 

Bir şeyler öğrenseniz ve bol kazançlı bir işiniz olsa da mutlu olamazsınız… 

Bu yüzden de ne öğretilen bilgi kalıcı olur ne de meslek edindiğiniz işte verimli olursunuz. 

Fırsatını bulduğunuzda ya o işi değiştirir ya da ömür boyu mutsuzluğa razı olursunuz. 

Sınav odaklı eğitimden birey ve yaşam odaklı eğitime yönelmemiz gerektiğini ısrarla gündeme getirmemiz bu yüzdendir. 

Fazla uzağa gitmeden en yakınınızdaki herhangi bir öğrenci veya herhangi bir çalışana, aldığı eğitimden ve yaptığı işten memnun olup olmadığını sorun. 

Umarım çok uzun zamanınız olur çünkü anlatacakları çok şey vardır!.. 

Hayal kurmayı öğretelim 

Dünya değişti, yaşam değişti, insanlar değişti, nesiller arası uçurum derinleşti ve en önemlisi de bilgiye ulaşma kanalları değişti. 

Değişmeyen tek şey ise eğitime şaşı bakış açısı. 

Dünya genelindeki eğitim tartışmalarına bakıldığında ilk sırada bu konu var. 

Neden mi? 

Geleneksel eğitim kurumları ve yerleşik kadrolar, böylesi köklü bir değişime hazır değil de ondan. 

Okullar binlerce yıl boyunca öğrenmenin Kabe’si konumundaydı. 

Her ne öğrenilecekse okulda öğretmenden öğrenilirdi. 

Oysa dijital çağla birlikte, hele ki günümüzde öğrenmenin en hızlı yolu internet oldu. 

Yargının en tepesinde olduğu gibi en altında da fırtınalar kopuyor.

Uzun yıllardır sözü edilen hukukçu seçme ve atama kriterleri nihayet ete kemiğe bürünmek üzere.

Adalet Bakanı Yılmaz Tunç, “Hukuk fakültesinden mezun olanlar, artık avukatlık stajına başlayamayacaklar ya da hemen hakim, savcı sınavına giremeyecek. Öncelikle hukuk mesleklerine giriş sınavını kazanacaklar” dedi. YKS’deki tercih barajının 125 binden 100 bine çekileceğini ifade etti.

Peki bütün bunlar ne anlama geliyor?

Genel bir değerlendirmeye girmeden gelin önce Bakan Tunç’un bu konuda dile getirdiği ayrıntılara bir göz atalım.

Bakan Tunç, hukuk fakültesi ve mezun sayısının çok fazla olduğunu, bu nedenle hukuk eğitiminde yeni bir düzenlemeye gidileceğini ve bu sürecin daha da güçlendirileceğini vurguladı.

125 binden 100 bine

Özellikle savunmada görev alan avukat sayısının ihtiyacın çok üzerinde olması nedeniyle ‘savunmanın çok daha güçlü olması’ yönündeki eksikliklerin gelecek süreçte gideril

Son 85 yılda en sık duyduğumuz söylemlerden birisi de şu: “Keşke, Atatürk bir on yıl daha yaşasaydı. Her şey daha farklı olurdu.”

Bu bir özlem mi, tespit mi yoksa daha önceki on yılda yaşanan kalkınma hamlesinin yarattığı bir heyecan mı?

Peki, her şey çok daha farklı olur muydu?

Kesinlikle öyle olurdu.

Demokrasi, hukuk, insan hakları, eğitim, bilim, sanat, yaşam biçimi, tarım, kadın hakları, yurttaşlık bilinci, ekoloji, spor, ekonomi ve her alanda esen değişim rüzgârında taşlar daha bir yerli yerine otururdu.

Bin yıllık alışkanlıklar bir anda değişir miydi, değişti ama her değişimin zamana olduğu kadar lidere de ihtiyaç vardı. O erken veda etti.

85 yıllık özlemin ardında yatan en önemli neden işte bu “yarım kalmışlık!”

O bunun farkında değil miydi?

Tam 100 yıldır Cumhuriyet nedir sorusuna cevap arıyoruz?

Bulabildik mi?

Evet demek mümkün değil.

Peki, Cumhuriyet hemen her alanda “kalite” dersek abartmış olur muyuz?

Kesinlikle hayır.

Neden mi?

Eğitimden yargıya, demokrasiden kentleşmeye, ekonomiden spora, insan haklarından girişimciliğe, sanattan bilime hemen her alanda Cumhuriyet öncesinde neredeydik, şimdi neredeyiz sorusuna cevap ararsak hiç de abartmamış olduğumuzun farkına varırız.

Peki, bu kadarı yeterli mi?

Osmanlı’nın küllerinden yeni devlet kurduk. Cumhuriyet’le taçlandırdık, demokrasiyle yücelttik. 

Bizim gibi kadim milletler, sadece yüzyıllara değil, binyıllara da damga vurur. Bunun için geriye dönüp bakmak yeter de artar. 

1071’de başlayan Anadolu serüvenimiz bugüne kadar olduğu gibi bundan sonra da ilelebet sürecektir. 

İşte tam da bu noktada birbirimizi yeme yerine kendimizi dünya ülkeleriyle kıyaslayalım.  

Devletleri devlet yapan milletler, devletler ne verdi ona bakalım. 

Adı Cumhuriyet olan onlarca devlet var.  

Peki bunlardan kaçının Meclis kürsüsünün hemen arkasında şu sözler yazıyor: 

“Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir..”  

Küresel ısınma, kuraklık ve kıtlık yakın bir gelecekte dünyayı kasıp kavuracak. 

Kavurmaya da başladı. 

Bazı bölgelerimizde başta zeytin, üzüm, incir olmak üzere ürünlerimizin tamamına yakını kuraklık ya da hastalık nedeniyle ciddi anlamda zarar gördü. Zeytin ve zeytinyağı fiyatı üçe, dörde katlandı. 

Daha da vahimi kirlenmemiş akarsu ve bilinçsiz gübre kullanımı nedeniyle zehirlenmemiş toprak kalmadı. Köyler yok olma noktasına geldi, kırsalda yaşam ve üretim adeta durdu! 

Madalyonun bir yüzünde böylesine bir karamsar tablo söz konusu ama öteki yüzünde umut var. 

Yeterince petrolümüz, doğal gazımız ve diğer yeraltı zenginliklerimiz olmasa da aynı anda dört mevsimin yaşandığı mükemmel bir coğrafyaya sahibiz. Bir yanda kuraklık varken öte yanda bol yağış, bir yanda kar varken öte yanda güneş var. 

Böylesi bir avantaja kaç ülke sahip ki ne olur kıymetini bilelim... 

Akıllı tarım 

İstanbul’da artık yeni bir Valimiz var. 

Bir önceki İçişleri Bakanı oldu. 

Her ikisinin de ortak bir yol haritası var. 

Hep halef selef olmuşlar. 

Sivas, Gaziantep, İstanbul. 

Ali Yerlikaya şimdi Ankara’da, Davut Gül de İstanbul’da. 

Bakalım bir sonraki durakları neresi olacak? 

Her ikisine de yeni zorlu görevlerinde bir kez daha başarılar diliyoruz.