Abbas Güçlü

YÖK’ün ODTÜ’de gerçekleştirdiği Yapay Zekâ Çalıştayı, görünen o ki farklı oturumlarla daha uzun süre devam edecek. Etmeli de. 

Bu konuda atılacak ilk adım YÖK bünyesinde ya da farklı bir çerçevede bu yöndeki tüm birikimli ve ilgili isimlerin yer aldığı bir “yapay zekâ platformu” olmalıdır. 

İlk çalıştayda başta bilişimciler olmak üzere farklı disiplinlerden sadece Hocalarımız vardı. 

Oysa Sanayi Bakanlığı bünyesinde, TÜBİTAK’ta, Teknoparklarda da çok yoğun çalışmalar var. Hem de çok uzun yıllardır yapılıyor. 

Onlarsız yol katetmek mümkün değil çünkü projeleri ürüne dönüştürecek ve geliştirecek de onlar, ilgili paydaşlara ulaştıracak olan da yine onlar. 

Benzeri toplantıların devamında bu alana yatırım yapacak yatırımcılar ve yapay zekâyı uzun yıllardır en yaygın şekilde kullanan sektörler de davet edilmeli. 

Örneğin finansçılar, örneğin reklam sektörü ve özellikle de dijital reklamcılar. 

Düzenle

YÖK, “şipşak kayıt”, “şipşak öğrencilik”, “şipşak diploma”, “paralı makale” ve “şipşak akademik ünvanlar”a yönelik olarak hukuk savaşı başlattı. 

Milliyet’in gündeme getirdiği haberlerin tümüyle doğru olduğunu kaydeden YÖK Başkanı Erol Özvar, yapılanların bir “sahtekarlık” olduğuna ve kimsenin yanına kâr kalmayacağına dikkat çekerek, “Mücadelemiz sadece akademik takiple sınırlı kalmayacak, hukuki takip de yapılacak. Bu yöndeki yüzlerce dosya savcılıklara intikal ettirildi” dedi. 

Ülkemizin 198 ülkeden, 300 bini aşkın uluslararası öğrenciye ev sahipliği yaptığını hatırlatan Özvar, bu sayının daha da artırılacağını ve bu yöndeki keyfiliğe son verileceğini belirterek, Yabancı Öğrenci Sınavı’nın (YÖS) mutlaka yapılması gerektiğine, seviyesinin ve öğrenci alımlarının daha sık denetleneceğine, bu yöndeki haksız uygulamalara son verileceğine vurgu yaptı. Özvar, ”Bu süreci istismar eden öğrencilerin öğrencilikleri iptal edilecek,

Ankara’da ODTÜ’de önceki gün çok önemli bir çalıştay vardı. 

“Yükseköğretimde Üretken Yapay Zekâ: Fırsatlar ve Tehditler” çalıştayında bugünden çok gelecek konuşuldu. 

28 farklı üniversiteden bilgisayar, yazılım, elektrik elektronik, yapay zekâ ve veri mühendislikleri, hukuk, tıp, güzel sanatlar, iletişim ve eğitim alanlarından 55 akademisyenin yanı sıra YÖK üyelerinin de katıldığı çalıştayı gün boyunca YÖK Başkanı Erol Özvar yönetti. 

Öğleden önce üretken yapay zekânın yaratacağı etkiler ele alındı. 

Yapay zekânın kullanımına ilişkin mevzuat çalışmasının da yapıldığı öğlenden sonraki oturumda ise bilişim hukukçusu ve etik alanında çalışan akademisyenler, yükseköğretim kurumlarında ve yaşamın her alanında üretken yapay zekânın kullanımı sonucu ortaya çıkabilecek muhtemel hukuki ve etik sorunları tartıştı… 

İlginç hem de çok ilginç tespitlerde bulunuldu, uyarılar yapıldı ve en önemlisi de atılması

Kuruluşu 1453’e kadar uzanan İstanbul Üniversitesi, kampüsleri enkaza dönüşüp, öğrenci sayısı 100 bine dayanınca ikiye bölündü.

Bölünme süreci çok sancılıydı. Aradan yıllar geçse de taşların yerli yerine oturduğunu söylemek abartılı olur.

Yeni üniversiteye adını veren Cerrahpaşa kampüsü ve çok uzun yıllardır “üvey evlat” muamelesi gören Avcılar kampüsü yıkılmak üzereydi. Bazı fakültelerin öğrencileri yeni üniversiteye verilmiş ama binaları İstanbul Üniversitesi’nde kalmıştı. Barınmadan ulaşıma, derslikten laboratuvarlara ciddi sıkıntıları vardı. Moral motivasyon sıfırdı...

İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa (İÜC) altı yıl önce işte bu şartlarda kuruldu.

İki yıl aradan sonra, geldikleri son durumu yerinde görmek için önceki gün yeniden ziyaretlerine gittim. Bir öncekine göre moral ve motivasyonları çok daha iyiydi.

Cerrahpaşa’nın ihalesi yapılmış ve kaba inşaatı birkaç yıl içinde tamamlanacakmış.

Kampüs inşaatını Rönesans yapıyormuş. Hem

Altınbaş Üniversitesi tam anlamıyla bir kent üniversitesi. Bağcılar, Bakırköy Gayrettepe’de kampüsleri var. Çok daha ilginç tarafı ise ben de yeni öğrendim, en çok yabancı öğrenci oranına sahip olması. 14 bin öğrencisinin yüzde 51’i, 100’ü aşkın ülkedenmiş.

Görünen o ki bizim öğrenciler gibi yabancılar da hayatın içinde olmak için uzaktaki kampüsleri değil, kentleri tercih ediyor.

En fazla öğrenci Irak’tanmış.

Rektör Prof. Dr. Çağrı Erhan, “Farkındalığınız ne” sorusuna, “Öğrenci ve mezunlarımızın memnuniyeti” yanıtını verdi...

Yönetişim ilkeleri

Yönetişim kavramı, içinde pek çok değeri barındıran çok önemli bir sözcük.

Yüksek yaşam kalitesine sahip sürdürülebilir bir gelecek oluşturmayı amaçlıyor.

En büyük destekçisi de Avrupa Konseyi.

Bilgisayar, tablet ve özellikle de akıllı telefonlar, çoktandır hayatımızın olmazsa olmazı haline geldi.

Eskilerin “Issız bir adaya düşseniz yanınızda en çok olmasını istediğiniz üç şey

ne olur?” diye klasik bir

sorusu vardı.

Bugün bu soru dünyanın neresinde sorulursa sorulsun hiç kuşkusuz ilki ya da ikincisi mobil telefon olacaktır.

Bu akıllı makineler, yapay zekâ ile birlikte yakın bir gelecekte özellikle gençler arasında ilk sıraya çıkarsa hiç şaşırtıcı olmayacaktır… Birleşmiş Milletler (BM) verilerine göre dünya genelinde ilkokulların yüzde 46,7’sinde, Avrupa Birliği (AB) üyesi ülkelerde ise yüzde 98’inde bilgisayar kullanılıyor.

Bireysel anlamda baktığımızda da öyle ya da böyle sanal dünyanın bir parçası haline gelmeyen yok gibi.

Peki bu durum endişe verici mi yoksa kolaylık ve keyif mi?

Eğitimin gidişatından memnun olanımız var mı?

Bizi bırakın dünya geneline bakın, memnun olanı zor bulursunuz.

Bugünün hiperaktif öğrencileri, önceki nesillerden çok farklı.

Onlara göre eğitim süreleri çok uzun, müfredatlar da çok sıkıcı.

Hatta içlerinde, “Okulda verilen bilgilerden çok daha fazlasına, çok daha kısa sürede dijital ortamda ulaşmak mümkünken okula ne gerek var ki” diyenlerin sayısı her geçen gün artıyor.

Özellikle de bizim gibi ülkelerde!

Niye mi?

Sanata, spora ve yaşama yönelik dersleri yok sayıp sınav odaklı eğitime kilitlenip kaldığımız için okulun yerini dershane ya da sanal dünya ile doldurmaya çalışıyorlar da ondan.

PISA sonuçlarıyla ilgili çok farklı değerlendirmeler var.

Kimi çok başarılıyız diyor kimi de yerin dibine sokuyor.

Uluslararası kıyaslamalı değerlendirmeler elbette çok önemli ama çok daha önemli olan asıl biz kendimizi nasıl görüyoruz?

Onların çok kötü ya da çok iyi dedikleri alanlarda öyle olmadığımızı defalarca test ettik. Bu konuda başta PISA olmak üzere hemen herkesin olaya şaşı baktığını rahatlıkla söyleyebiliriz.

Eğitimde artılarımız da çok, eksilerimiz de.

Her birini ayrı ayrı değerlendirmekte yarar var.

Daha da önemlisi her ülkenin öncelikleri ve eğitimden beklentileri birbirinden çok farklı.

Örneğin pek çok Avrupa ülkesinde son 50 yılda tek üniversite dahi açılmamışken, bizdeki üniversitelerin 10’da 9’u son 50 yılda açıldı.