Galatasaray’ın kadrosu kısıtlı. Hamza hocanın kulübesi zayıf, yedekleri yetersiz. Semih, 19 yaşında Galatasaray ve Milli Takım forması giydi. Şimdi nerede? Yedek kulübesinde. Hakan Balta ya da Chedjou’yu kesebilir mi? Mümkün değil. Milli Takım’da oynayabilir mi? O da mümkün değil. Emre Çolak, o da 18 yaşında sarı-kırmızılı formayı giydi. Şimdi nerede? O da kulübede. Sneijder ve Selçuk’tan sonra Galatasaray’ın en yetenekli futbolcusu. Ama kendini futbola vermiyor.
Penaltı atıyor. Nasıl atılır penaltı? Selçuk İnan gibi. Topu 90’a yollarsın. Emre nasıl atmaya çalışıyor. Panenka gibi! Hani Emre, Türkiye’nin Messi’si ya, fantezi yapıyor! Kötü oynadığı zaman hocası kenara alıyor. O ne yapıyor? Ya hocasının elini itiyor ya da afra tafra yapıyor. Bu kafayla ne ay-yıldızlı formayı ne de Galatasaray’ın formasını giymesi çok zor. Kendini futbola vermezse, özel hayatına dikkat etmezse kaybolup gidecek. Hem de iz bırakmadan. Emre için bir sürü şeyler duyuyorum. Hiçbirini şimdi deklare etmeyeceğim. Ama Emre kör kuyuya düşüyor. Emre’nin ve Semih’in yerinde olmak isteyen milyonlarca genç var. Dev fırsatı kaçırıyorlar.
Bir gün Servet Çetin ile oturuyordum. ‘Evin nerede?’ dedim, Florya’yı gösterdi. Orada yatıp kalkıyormuş, haftada bir gün kendine izin veriyormuş. O Servet sahaya çıktığı zaman 180 dakikalık performans ortaya koyuyordu. Emre ya da Semih bunu yapabilir mi? Mümkün değil. Çünkü ayakları yere basmıyor.
Bu sözlerim Sinan Gümüş için de geçerli. Taraftar, Sinan’ın oynamasını istiyor. Hamza hoca son olarak Başakşehir maçında Sinan’ı oynattı. Takıma katkısı oldu mu? Hayır. Bu gençlere üzülüyorum. Kendi hayatlarına çeki düzen vermezlerse korkarım kaybolup gidecekler.
Devlet bedelini ödetir
Atatürk, ‘Ben sporcunun zeki, çevik ve ahlaklısını severim’ demiş. Zeki, çevik sözüne itirazım yok. Ama ahlaklı sporcu tanımına uymayan bir sürü isim var.
Yıl 2012. Londra Olimpiyatları’nda Aslı Çakır Alptekin kızımız piste çıktı. 1500 metrede öyle bir yarış çıkarıp bize altın madalya kazandırdı ki yarış sonrası televizyon başında bütün Türkiye ağlıyordu. O zamanın Başbakanı Recep Tayyip Erdoğan, sıcağı sıcağına Aslı’yı telefonla arayarak tebrik edip, ona teşekkür ediyordu. Böyle bir şeyi ilk defa yaşadık. Aslı’yı bağrımıza basıp, spor salonuna, sokaklara ismini verdik. Daha sonra o Aslı’nın hile yaptığı yani doping yaptığı ortaya çıktı ve madalyası geri alındı. Şimdi gelinen nokta ise Spor Genel Müdürlüğü’nün, Aslı’ya verdiği o Cumhuriyet altınları ve sponsorların verdiği ödüller geri isteniyor. İşte devlet budur. Sporcunun ahlaklısını ödüllendireceksin, ahlaklı olmayanı cezalandıracaksın.
Burada kafama takılan bir şey var. Biz sporcuları ödüllendireceğiz diye çok büyük paralar veriyoruz. Öyle rakamlar ortaya çıkıyor ki insanın başını döndüren cinsten. Acaba bu kadar büyük ödüller sporcuları hile yapmaya mı teşvik ediyor?
Taraftar hatalı
Galatasaray’ın o büyük taraftarı yanlış yapıyor. Hamza hoca bu takımın teknik direktörü. Üç kupa kazandırdı. İstediği oyuncuyu oynatır, istediği futbolcuyu oynatmaz. Sorumluluk onun. Benfica maçında yorulan Yasin’i çıkarıyor, Carole’a yardım etsin diye Olcan’ı alıyor. Bu sırada tribünlerde kıyamet kopuyor. Islık ve yuhalama sesleri. Olmaz böyle bir şey. Yakışmıyor. Galatasaray’ın hocası, futbolcu değiştireceği zaman tribünlerden izin mi alacak? Dilerim bu son olur.