Bu şampiyonanın isyan edeni, kaderini kabul etmeyeni o... İsviçre maçının son dakika golcüsü olması onu önemli yapıyordu zaten. Ancak dün gece her şey durmuş terse dönmüşken yeniden ortaya çıkıp maçı tutan adam oluşu, onu başka bir sınıfa, efsaneler arasına soktu.
İkinci yarının başından Emre Güngör’ün sakatlığı nedeniyle tek stoper kalışımıza ve ikinci golü kalemizde görüşümüze kadar oynadığımız oyun sanırım bu şampiyonada ortaya koyduğumuz futbolun zirvesiydi. Bu turneyi utanarak kapatmamızı engelleyen de İsviçre maçındaki son dakika golüyle birlikte bu oldu. Bu oyunu sağlayan adam sonra oyunu geri de getirdi. Arda Turan...
Arkadaşları kusura bakmasın, onu bu efsanevi zaferde başka bir yere koymak zorundayız. Futbol bir takım oyunudur evet ve takıma takım olduğunu hatırlatan birileri gerekiyor bazen. O adam Arda Turan’dı. Genç yaşında artık çok büyük.
Servet’i de başka bir yere koymak lazım tabii. 3 ayrı büyük sakatlık onu durdurmadı. Çok mu iyi oynadı? Belki hayır. Ama sadece ayakta kalması oynaması bile mucizevi değil mi? İnsanüstü...
Volkan’a kızamıyorum. Çünkü o da bu maçın bu kadar dramatik oluşunun baş aktörlerinden.
Şimdi geri kalanların Servet ve Arda’ya uyma zamanı.
Şampiyonanın en acayip takımı olduğumuzu bir kez daha ispat ettiler. Avrupa’nın en acayip ülkesine bu yakışır zaten.
Başka hangi ülke bu kadar iniş çıkışı bir arada aynı anda yaşar ki?
Kabul edelim biz olmasak bu Avrupa’da bu kupa da çok sıkıcı olacak!