Hızlı, sert, birden fazla sebeple hırslı - tarihi ve Avrupa 3’üncüsüne karşı oynama durumuyla - bir takıma karşı hiç pozisyon veremeden ve olabildiğince şans bularak oynamayı başardık
Bu zemin ve rüzgârda, daha önemlisi, Avrupa Şampiyonası 3’üncülüğü sonrasında ve ondan da önemlisi bu tarihi/politik şartlarda olabilecek en iyi oyundu. Biliyorum bir estetik bağımlısıysanız, keyif alamamış olabilirisiniz. Ancak karşılaştıkları her önemli takıma kök söktüren bir ekibe karşı bu kadar efektif oynayabilmek iştir. Tek bir pozisyon vermeden çok bulduk. Bu, bu şartlarda ayakta alkışlanması gereken bir iştir.
Hızlı, sert, birden fazla sebeple hırslı - tarihi ve Avrupa 3’üncüsüne karşı oynama durumuyla - bir takıma karşı hiç pozisyon veremeden ve olabildiğince şans bularak oynamayı başardık.
Savunmayı geride kurup orta sahayı pas geçen bir oyun anlayışı her yönüyle doğruydu. Çünkü bu zemin ve rüzgârda pas yapılmaz. Orta sahada kaptırılan toplar sorun yaratabilir. Oysa topu ileriye, Mevlüt’e ve Semih’e vurduğunuzda ya da çapraz toplarla adam kaçırdığınızda rakip yerleşmeden ve siz zeminle boğuşmadan iş görmek mümkün. Nitekim Mevlüt, Milli heyecanı üzerinden biraz olsun atabilmiş olsa bu yolla ilk yarıda maçı kurtarmak mümkün olabilirdi.
Orta sahayı pas geçen oyun anlayışına uygun bir 11’le de sahadaydık. 4-1-3-1-1 gibi. Savunmada Gönül’ü sık ileri yollayıp Mehmet’i defansa dördüncü yapmak iyi fikirdi.
Arda-Tuncay-Emre ve Mevlüt’ü Semih’in arkasına dizip ‘hepsi forvet hepsi orta saha’ gibi kullanmak bu oyun anlayışında yerinde bir tercihti. İlk 11’deki bu yerindeliği değişiklikler için de söylemek mümkün. Zaten sonuç da çok kolay geldi.
Bu oyunu beğenmeyen estetik bağımlıları olacaktır. Ancak sadece skor değil oyun da yapılan işin iyiliğini gösteriyor. Bu zemin, rüzgâr, tarihi ve politik şartlar, 3’lük rehaveti, rakibin buna karşı hırsı... Hepsini toplayın... Bununla başa çıkmak büyük takımlara özgüdür. Tebrikler ve teşekkürler...