Fenerbahçe karşısında o kadar etkisiz ve verimsiz bir Mersin buldu ki tek kelime ile yürüye yürüye maçı kazandı. Hücum etmeyi hiç düşünmeyen, rakibin stoperlerine pres yapmaya bile gerek görmeyen, oyunu sürekli sahasında kabul eden ev sahibi önünde Fenerbahçe bilindik ayağa pas oyunu ile mücadelenin mutlak hakimiydi, belki de çok farklı kazanacağı bir doksan dakikayı tek golle bitirdi.
Kuyt-Mehmet Topal değişikliğine kadar bu sezonun en etkili Fenerbahçe’sini izledik. Buradan Kuyt’ın çok iyi oynadığı izlenimi çıkmasın. Sorun, Teknik Direktör Kocaman’ın sahanın en kötü ismini kenara alırken tüm taşları yerinden oynatması. Kuyt’ın yerine Topuz’u koymak varken, Fenerbahçe’nin hocası, maça sol kanatta başlayan Sow’u sağ kanada, Emre’yi forvet arkasına, Topal’ı Meireles’in yanına koydu. Bu yanlış 70. dakikaya kadar sahanın her yerini kullanmaya çalışan takımı bir anda frenledi. Kocaman’ın Cristian aşkı, asla kenar oyuncusu olmayan Kuyt ve Sow gibi isimleri ısrarla bu bölgelerde kullanması takımı resmen dizginliyor. Bu kadar istekli Sow ve Emre’ye rağmen kadro temelindeki zayıflık Fenerbahçe’nin geleceği adına kesin hükümler vermeyi engelliyor.
Fenerbahçe mutlaka bir gün rayına girecektir... Çünkü o kadro kalitesine fazlasıyla sahip. Ancak yarın değil. Çünkü saplantılarından bir türlü kurtulamayan, cesaretli adımlar atamayan bir hocası var. Bu yüzden ne uzuyor, ne de kısalıyor.