Adana Demirspor’un Avrupa seferine çıkmasını tesadüf ya da şansa bağlamak gibi bir düşünceniz olmasın çünkü oynadıkları futbolla bunu çoktan hak ettiler. Bakmayın dünkü tabelaya... Bunun Adana’sı da var... Belçika futbolu son yıllarda çıtayı bir hayli yükseltti, kaldı ki Genk de öyle çantada keklik asla değildi. Ne var ki Adana Demirspor da öyle bileği bükülecek bir takım izlenemi asla vermiyor. Kluivert’in gelişiyle birlikte Demirspor, kaldığı yerden devam ediyor.
İlk yarıda iki takımın da kazanma arzusu, oyuna kalite getiren en büyük faktör idi... En net gol fırsatını ise Adana Demirspor yakaladı. 19’da Ndiaye’nin kaleci ile karşı karşıya kaldığı pozisyonu harcaması klasına hiç yakışmadı.
Golcüler bazen kaçırırlar ama ekstra işlere imza atarlar. Örneğin ilk yarıda o fırsatı cömertçe harcayan Ndiaye, 47’de Emre Akbaba’ya müthiş bir asist yaptı, tecrübeli futbolcu fileleri havalandırdı.
Skor avantajına rağmen Adana Demirspor yine tüm hatlarıyla oyunu rakip alana yıktı. Genk bu baskıya son vermek için çok çırpındı. 77’de gelen Arokodare golü açıkcası herkes için büyük sürprizdi... Temsilcimiz son bölümde gereksiz yere paniğe girdi, 1-1’i koruma telaşı yüzünden rakibin iştahını iyice kabarttı. 90 artı 3’de Kolombiyalı Munoz bileti kesti maalesef! 90 artı 6’da “ah”lar “vah”lar arasında kornere giden bir Emre Akbaba şutu vardı ki üzülmemek elde değildi...
İşin özeti karalar bağlamaya gerek yok, bu işin rövanşı var. Adana Demirpor öyle kolay kolay pes edecek bir takım değil. Bir iş kazası olmazsa gruplara adını yazdırır, kişisel olarak güvenim tamdır.