Ben özel günleri ulu orta kutlamayı sevmem. Birilerinin eksik taraflarına dokunabileceğimi düşünür, onları sarıp sarmalamak isterim elimden geldiğince. Boşluğu dolduramam belki ama umut olabilirim gelecek adına. Her daim anne olmak nasıl bir duygu anlatıyorum zaten. Bugün biraz da anneyken, çocuk olabilmekten bahsetmek istiyorum.
İnsanın annesinin olması demek, hastayken yataktan kalkmasına gerek kalmaması demek. Çocuğunuz yoksa bunun nasıl bir lüks olduğunu bilemezsiniz. Kolunuzu kıpırdatacak haliniz yoktur ama içeride yemek bekleyen, bakım isteyen, oyun direten çocuklar vardır. Yatıp, dinlenebilmek hayaldir. Bunu babalar pek bilemezler ama anneler sürünseler de çocukları için ayaktadırlar. Ama işte annen yanındaysa, serilebileceğin bir yatağın da hazırdır. Üstelik aklın çocuklarda kalmadan...
İnsanın annesinin olması demek, her daim güvenebileceği bir kucağın orada olduğunu bilmek demek. Yaşlı olması, hasta olması fark etmez... Annenin kolları içini dökebilmen için en doğru adrestir. Seni yargılar belki ama hiç bir zaman dışlamaz. Hatalarını söyler ama seni el yapmaz. Yanlışların üstesinden gelmek için elinden tutar, zorlukları aşmak için seninle birlik olur. Seni senden daha çok düşünebilecek başka birisi yoktur. Evet, kendi doğrularıyla düşünür, kararlarında hatalar da yapabilir ama tek bir gayesi vardır; iyiliğin.
İnsanın bir annesi olması demek, kendi anneliğinden anlık-günlük istifalar edebilmen demek. Yorgunsan-mutsuzsan güvenebileceğin birisi var demek. Senin gözünden çocukları görebildiğine emin olduğun kişi yamacında demek. Anneliğin en zor anları olan, hastalık anında çocukların için senin kadar üzülen tek kişiyle bakışıp, o bakışlarda kendini görebilmen, sana güç olması demek.
Anne demek; bu hayatta tek başına, koskocaman yuvayı sana verebilen demek. En lezzetli yemekleri yediğin el, en huzurlu sofralara oturduğun kişi, acını anlayan, derdini en saf duygularla paylaşan tek kişi demek.
Bu hayatta herkesin bir anneye ihtiyacı var. Hep teşekkürüm annem için, hep dualarım herkes için. Birisinin ablasıdır annesi, bir başkasının teyzesi-halası-görümcesi. Kimisinin babasıdır, annesi. Kimisinin anneannesi, babaannesi, sokakta tanıştığı kimsesi. Ama hepimizin başını omzuna yasladığımızda hiçbir tereddüt duymadan güvenebileceğimiz kişidir anne. Seni bu dünyada en sevendir. Seni kimselere değişemeyendir. Kırgınlığını kalbine gömüp, yine sana gülümseyendir. Hatanı bilip, iyiliğin için dua edendir. Mutsuzluğunu görüp kahrolan, mutluluğunda senden çok sevinebilendir. Tüm yaşanılanların en saf halidir. Seni senden çok düşünebilendir. Aynada kendine baktığında gördüğünün bambaşka şeklini görebilendir. Sen kendini çirkin görüyorsundur, o senin sadece güzelliğini bulur. Sen kötü görüyorsundur, o senin içindeki masumluğu bilir. Sen aciz görüyorsundur, o dünyanın en yürekli kişisine bakıyordur. Hepimizin kendimizi annelerimizin gözünden görebilmemiz dileğiyle, kendimizi annelerimizin bizi sevdiği gibi sevebilmemiz dileğiyle... İşte o zaman hayat çok daha eğlenceli, keyifli, yaşanabilir olur.
İyi ki varlar, hep olsunlar. Yanımızda, uzağımızda, çok uzağımızda, telefonun ucunda veya yüreğimizde... Onlar bizi hep seviyorlar, hep koruyacaklar, hep bizimleler.
Tüm annelerin, kendini anne hissedenlerin, annelik için kalbi çarpanların, anne olabilmek için dua edenlerin, herhangi bir canlının anneliğini üstlenenlerin Anneler Günü kutlu olsun. Siz bizi güzelleştiren en değerli varlıklarsınız. Ve anneciğim, çok şanslıyım, sen olduğun için...
https://www.facebook.com/bebekolduannedogdu/