TEVBE SURESİ SON 2 AYET TÜRKÇE OKU || Tevbe suresi 128 ve 129 ayet ne için okunur? Tevbe Suresi son 2 ayet anlamı meali nedir?
14.02.2025 - 11:05 | Son Güncellenme:
Ramazanın müjdecisi Berat Kandili bu gece idrak edilecek. Bu mübarek gecede eller semaya açılacak ve dualar edilecek. Kandil gecesi okunacak Tevbe Suresi'nin son 2 ayetinin anlamı merak ediliyor. Peki, Tevbe Suresi son 2 ayet anlamı meali nedir? Tevbe suresi 128 ve 129 ayet ne için okunur?
Tevbe Suresi son 2 ayet anlamı merak ediliyor. Berat Kandili gecesinde Tevbe Suresi'ni okumak isteyen vatandaşlar surenin Türçe-Arapça okunuşu ile anlamı ile ilgili aramalar yapmaya başladı. Peki, Tevbe Suresi son 2 ayet anlamı meali nedir? Tevbe suresi 128 ve 129 ayet ne için okunur?
TEVBE SURESİ SON 2 AYETİ OKUNUŞU
128. Le kad caekum rasulum min enfusikum azîzun aleyhi ma anittum harîsun aleykum bil mu'minîne raufur rahîym
129. Fe in tevellev fe kul hasbiyallahu la ilahe illa hu aleyhi tevekkeltu ve huve rabbul arşil azîym
TEVBE SURESİ SON 2 AYET ANLAMI
128 - Andolsun, size içinizden öyle bir peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız ona ağır gelir, size çok düşkündür, müminlere karşı şefkat ve merhamet doludur.
129 - Buna rağmen yüz çevirirlerse de ki: “Allah bana yeter, O’ndan başka ilah yoktur, ben yalnız O’na güvenip dayanırım; O, büyük arşın sahibidir.”
DİYANET TEFSİRİ
Hz. Muhammed bir insan olarak içimizden biridir; fakat Cenâb-ı Allah onu vahiy alma ve peygamberlerin sonuncusu olma mertebesiyle onurlandırmıştır. Başka bir âyette “bütün varlıklar için rahmet” olarak nitelenen (Enbiyâ 21/107) Resûl-i Ekrem’in müminlere karşı tutumuna ve hissiyatına ağırlık verilen 128. âyette o, Allah Teâlâ’nın iki güzel ismi ile, raûf ve rahîm olarak nitelenmiştir; raûf “çok şefkatli”, rahîm “çok merhametli” demektir. Yüce Allah’ın hiçbir peygamberini kendi isimlerinden ikisiyle birlikte anmamış olduğu dikkate alınırsa onun rabbimizin katındaki derecesi ve bütün bu açıklamalara rağmen ondan yüz çevirenlerin ne büyük ziyanda oldukları daha iyi anlaşılır. İşte 129. âyette Hz. Peygamber’den bu gibi bahtsızların tutumlarından üzüntü duymaması, sadece Allah’a güvenip dayandığını hatırlaması ve onlara da bunu duyurması istenmektedir (Hz. Muhammed ve onun üstün özellikleri hakkında bk. Ahzâb, 33/40; Feth 48/29; tevekkül hakkında bk. Âl-i İmrân 3/159).
Sûre Allah ve resulünden bir bildirimle başladığı gibi, yine Cenâb-ı Hakk’ın resulü vasıtasıyla insanlığa yaptığı genel bir uyarı ile, büyük arşın sahibinin yegâne ilâh olan Allah olduğu vurgulanarak sona ermektedir (“arş” hakkında bilgi için bk. A‘râf 7/54).
