Özge Borak'tan itiraflar! 'Ayıp olmasın diye evliliklerimden vazgeçmedim'

Anneyle babayla arkadaş olunmasının doğru olduğunu düşünmüyorum. Bir miktar tabii ki olabilir ama arkadaş başka bir şey. Fazlası kavram karmaşasına gider. Anneme söylediğim bir şeyi babamdan, babama söylediğim bir şeyi annemden duymamışımdır, muhteşemler. Bu saatten sonra olabilirse, onlar gibi ebeveyn olmak isterim. Anne olmak çocukluğumdan beri istediğim bir şeydi. Hep çok istedim ama olmadı. Yaşadığım ilişkilere baktığımda, kimseyi suçlamak için de söylemiyorum; bazı şeylerin yolunda gitmeme ihtimalini öngörüp, sırf sadece istiyorum diye çocuk yapmadım.

Yaşamıyordum, büyük oranla yaşamıyordum. Neden? Eski evliliklerime de gidebiliriz. Doğru yolda olmadığına inandığım bir şeyden daha önce vazgeçebilirdim. Ayıp olmasın ya şimdi, o kadar da adım attık diye vazgeçmedim. Belki de son sekiz yıldır kendi doğrularımla yaşıyorum. Artık kimseye verecek bir hesabım yok, bu benim hayatım. Kimseye kötülüğüm yok, bu kararı ben verdim diye yaşıyorum hayatı.