İdil Cemre Öztep, "Tam okuldan çıktım babam aradı; ‘Hayallerini gerçekleştirmek zorundasın, psikolog olacaksın sen’ dedi. 'Olamam. Para yok özel üniversiteye götürme beni' dedim. Eve döndüm ağlaya ağlaya büyük bir kavga ettik. Bu benim hayatımın dönüm noktası. Yazdım ve girdim. Ayaklarımın üzerinde durabilmemin yegane nedenidir. Çünkü gerçekten ceketini satarak okuttu beni, bunu biliyorum. Kimi zaman ücret almadan dublajlar yaptığını biliyorum sırf beni okutabilmek için. Sayesinde buradayım, sayesinde buyum. İyi ki var” dedi.