FiZiK DEĞiL ENERJi ÖNEMLi

Kariyerinde 15’inci yılını tamamlayan Tülin Şahin; “Artık modelliğin yaşı kalmadı. İnsan heyecanını kaybettiği an işi bırakmalı” diyor

19 yaşında Paris’te modellik yapmaya başlayan, Zeki Tri- ko’nun ‘yeni Cindy Crawford’ olarak lanse ettiği, yurt dışında 20 ajansla çalışan Tülin Şahin; kariyerindeki 15’inci yılını kutluyor. New York Times Square, Milano Duomo, Paris Champs-ElysÈes gibi dünyanın en meşhur meydanlarındaki billboardlarda fotoğrafı olan Şahin, Elle dergisinin eylül sayısı için objektif karşısına geçti.

15 yıl öncesinde kariyerininiz başında “Keşke bunu bilseydim, şunu farklı yapmasaydım” dedikleriniz var mı?
Mesleği ne olursa olsun, herkes bugün bildiklerini 18 yaşında da bilmek isterdi ama hayat öyle değil, büyüye büyüye öğreniyoruz. Bunun adına büyümek, olgunlaşmak, tecrübe diyoruz. Bense hâlâ bu işe başlayalı 15 yıl olduğuna inanamıyorum. Paris’teki o ilk yılımda biri bana “Kariyerin 15 yıl sürecek” deseydi, “hadi canım” diye yanıt verirdim.

Kendinizi ilk defa bir dergi kapağında gördüğünüzde neler hissetmiştiniz?
İlk defa Danimarka’da bir dergiye kapak olduğumda 15 yaşındaydım. Okuldaki çocuklar tüm koridorlara o kapağı asmışlardı. Hem utanmış, hem de çok şaşırmıştım.

Kapak çekimini pazartesi günü yapıyoruz. Pazartesi sendromun var mı?
Hangi pazartesi sendromu? Bence benim yaz tatili sendromum olmalı! Herkes tatil yaparken ben kışlık koleksiyonlarla 40 derece sıcakta çekim yapıyorum. Yılın bütün yorgunluğunu sekiz günlük tatilde atmaya çalıştım. O da yetmedi. Yemişim pazartesi sendromunu!

Henüz tanışmadığınız, çalışmadığınız, çok beğendiniz bir model var mı?
Helena Christensen ve Linda Evangelista’yla çalışmayı çok isterdim. İkisi de muazzam modeller.

Sizce daha kaç yıl bu tempoda çalışırsınız?
Dünyada artık modelliğin yaşının kalmadığını görüyoruz. O yüzden bilmiyorum. Fizik, görünüm elbette önemli ama bence enerji daha önemli. İnsan heyecanını kaybettiği an bu işi bırakmalı.

Sizi hep enerjik, uçuşa, çekime hazır görüyoruz. Tülin Şahin’in hiç kötü günü yok mu?
Aksini düşünenler beni biyonik sanıyor! Elbette ki öyle günlerim var, hem de çok. Çok yoruluyorum, çalışmaktan canım çıkıyor. Sonuçta insanım, robot değil. Sabah beşte uçağa binip, bir yere varıp hiç dinlenmeden defileye çıkmak veya çekim yapmak göründüğü kadar kolay değil.
Fiziki görünüm bu işin olmazsa olmazı ama kimse beni çekimlere, defilelere söylenmem veya şikayet etmem için çağırmıyor. Hiç aklımda yokken, tesadüfen model oldum ama bugün çok sevdiğim bir işim var, daha ne olsun!
Açıkçası artık ne kadar koşturduğumu anlatmayı tercih etmiyorum. Anlatınca sanki bu koşturma bana imaj veya stratejik olarak tasarlanmış gibi görünüyor ya da dışarıya öyle yansıyor.”